AllesAmerika.com Forum

Hallo,

Graag wil ik voor een jaar naar high school in de U.S.A, het probleem is alleen dat dat minstens €6.000 gaat kosten, en dan moet er ook nog een verzekering bij.
Dat kunnen mijn ouders (en ik zelf al helemaal) niet betalen. Nu staat er op de website van EF iets over een beurs. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben of weten of ook andere organisaties van die beurzen hebben?
Dan is er nog een probleem, je gaat natuurlijk naar Amerika om de cultuur te leren kennen, maar je moet daar ook naar school, het lijkt me dus zonde van je tijd om dat jaar in Nederland nog een keer te moeten doen. Zijn er mogelijk heden, zoals bepaalde vakken kiezen, dat het High school jaar in Nederland toch wordt mee geteld?

Alvast bedankt,

Vera

P.S bij EF kan je pas op high school jaar als je 15 bent, ik wil het echter liever in de 3e doen maar dan ben ik pas 14, Zijn er andere organisaties waarbij je wel op je 14e al weg kunt?

Hee!

ik ga volgend jaar naar Amerika, een high school year doen. Over die beurzen weet ik niks, maar ik weet wel dat je bij iedere organisatie toch echt wel 15 moet zijn, omdat een jaar naar het buitenland toch veel van jezelf eist. Als je tijdens je schooltijd gaat, is het ook (bijna) nooit zo dat je in Nederland een jaar kan overslaan en dat in Amerika kan doen. Je zal dus dat jaar gewoon in Nederland nog eens moeten doen (bijv. 4VWO - high school year - 5VWO) Dat is omdat de onderwijssystemen helemaal niet op elkaar aansluiten. Het is natuurlijk een jaartje vertraging, maar ik denk dat het dat zeker waard is Ik heb wel één vraagje: waarom wil je al zo snel gaan? je kan nog totdat je 18,5 jaar bent vertrekken, en misschien ben je als je net 15 bent nog erg jong?

Groetjes, Danique

Ik heb gehoord dat je niet meer op high school year kunt als je je VWO diploma al hebt, en ik hoop dat toch wel te krijgen op mijn 18e .
En het lijkt mij in verbadn met examens enzo wel handig om het 5e en 6e jaar gewoon in nederland achter elkaar te doen.

Ik heb gehoord dat je niet meer op high school year kunt als je je VWO diploma al hebt

Dat is op sommige scholen zo, maar niet allemaal. Het ligt aan hun regels. Op de school waar mijn kinderen zitten kan het niet.

Er zijn veel prep schools in de VS waar je met welk middelbare schooldiploma dan ook een jaar als internationale student kunt studeren als zgn. Post-Graduate student. Ze zitten er soms t/m 19 jaar.

Als het om mijn kind zou gaan, dan zou ik hem zelfs geen high school year aanraden, maar eerder een jaar community collega na het VWO bijvoorbeeld. Lijkt me nog nuttiger.

@Kastelke. Keuze prep school/community college vind ik afhangen van diverse factoren:

- het kind zelf (karakter, mate van zelfstandigheid)
- het doel van dat jaar in de VS (levenservaring/volwassen worden, orientatie op toekomstige studievakken, kunstvakken, verbeteren van het Engels)
- de financieen die beschikbaar zijn

Ik zou zelf echter ook geneigd zijn te wachten tot na middelbare schooldiploma en dan naar een college gaan. Community colleges zijn nogal groot qua studentenaantallen (vele duizenden) en vaak 'commuter colleges'. Ik zou dan vooral kijken naar kleinschalige community colleges waar je als student kunt wonen op de campus of evt. in gastgezin dat door het college wordt geregeld. Er zijn goede voorbeelden van zoals Skagit Valley College in de staat Washington en College of Central Florida.

Ik hoor (te) vaak slechte ervaringen met programma's waarbij studenten als uitwisselingsstudent op een publieke high school wordt geplaatst en in een gastgezin. Veel Amerikaanse gastgezinnen geven zich vanuit religieuze of financiele redenen op voor het hosten van een buitenlandse student. Is wel een goedkopere optie voor een jaar VS maar er zitten dus ook risico's aan die zo'n ervaring anders kunnen doen uitpakken.

Veel Amerikaanse gastgezinnen geven zich vanuit religieuze of financiele redenen op voor het hosten van een buitenlandse student.

Ik ken niemand die dat voor financiele of religieuze redenen doet. De meeste mensen die ik ken die een uitwisselingsstudent gehad hebben deden dat omdat hun eigen kind ergens in het buitenland zat en ze zelf die ervaring van een gastdochter/zoon ook wilden. Wij doen het om iemand de kans te geven om een jaar in Amerika te wonen en te zien hoe de samenleving echt is. Om financiele redenen hoef je het niet te doen, want je krijgt er geen geld voor. Je kunt $150 aftrekken van de belasting (een getal dat de laatste 20 jaar niet veranderd is), maar het kost vele malen meer om iemand extra in huis te hebben. Ze moeten eten, vaak ergens gehaald of gebracht worden, extra stroomkosten, met uit eten laat je ze ook niet zelf betalen, en met kerst leg je ook voor hun iets onder de boom. De schatting van de vertegenwoordigster was dat het ongeveer $5000 kost om een uitwisselingsstudent in huis te hebben.

Ik heb ook slechte ervaringen gehoord, van de jongeren zelf en ook van voormalige gastouders. Het is zaak om met een goede organisatie te gaan die kan ingrijpen als het mis gaat en voor jongeren het niet als een feestjaar te zien.
Het is inderdaad maar net wat je wilt en waarom je gaat, het is een groot verschil tussen een high school jaar en een college jaar. Ik denk dat je in het high school jaar meer van de Amerikaanse samenleving ziet dan in een college jaar waar je toch vooral bij leeftijdsgenoten zit. En natuurlijk leer je in college beer pong spelen en in high school ga je naar alcoholvrije winter formals en prom

Ik geloof zeker dat er gastgezinnen zoals jullie zijn die oprechte interesse hebben in het ontvangen van een buitenlandse student. Ik krijg hier op kantoor vooral de 'slechte ervaringsverhalen' van ouders of de uitwisselingsstudenten zelf die om die reden bij een nieuw Amerikaans avontuur liever op zichzelf wonen op een campus of ouders die dat juist voor hun andere kinderen zoeken. Om zo minder afhankelijk te zijn van de uiteindelijke match die de uitwisselingsorganisatie voor hen regelt met een gastgezin. In haar voorlichtingsbijeenkomsten zegt EF zelf dat ruim een derde van de uitwisselingsstudenten niet tevreden blijkt met het eerste gezin en wil verkassen.
Ook willen zij vaak zelf de locatie uitzoeken waar ze zitten. Uiteraard zijn California, Florida, New York, Massachusetts erg populair onder Nederlandse jongeren maar ze komen daar niet altijd terecht. Zeker als je dan in de bible belt in een gastgezin wordt geplaatst, is het lastig om daar als redelijk zelfstandige, outgoing Nederlandse jongere je aan te passen - hoe goed deze ook voorbereid is op de culture shock met de VS. Het religieuze gehalte van veel Amerikaanse gastgezinne is iets waaraan Nederlandse jongeren over het algemeen sterk moeten wennen. Gelukkig zijn er natuurlijk ook goede voorbeelden - ik hoor over het algemeen de minder leuke verhalen, soms hele dramatische (bijv. slapen op de bank in de woonkamer van een net geimmigreerde Vietnamese familie of plaatsing bij een alleenstaande vrouw die er zelf nooit is...)

Je hoort inderdaad meestal de slechte verhalen en niet de goede die toch in de meerderheid zijn. Dat is een menselijk iets om te praten over wat niet goed gaat. Dat wisselen van gastgezin heb ik ook wel eens gehoord, maar ik geloof ook dat het veel te maken heeft met de verwachtingen. Na de eerste honeymoon fase komen er wat problemen en als die onoverkomelijk zijn wordt er al snel een nieuw gezin gevraagd, hoewel het met praten ook vaak opgelost kan worden. Die situatie hebben we ook een keer gehad. Het blijft een risico om iemand in huis te halen en af te wachten of het klikt, maar welke tiener's thuissituatie wonend bij de ouders is er echt perfect? Als ze verwachten dat alles hier zo goed zal zijn zonder tegenvallers komen ze bedrogen uit. En ze kunnen lang niet alles doen wat ze willen, maar het zijn 15-17 jarigen, en het is een ander land. Als dat niet te accepteren is is het beter te wachten tot college.

Ik kan me inbeelden dat je zeker regels hanteert naar die jongeren toe, en dat deze vooral in het begin misschien zelfs strenger zijn dan wat je naar je eigen kinderen zou gedaan hebben op die leeftijd. Maar tenslotte draag je de verantwoordelijkheid over iemand anders zijn kinderen!

Ook willen zij vaak zelf de locatie uitzoeken waar ze zitten. Uiteraard zijn California, Florida, New York, Massachusetts erg populair onder Nederlandse jongeren maar ze komen daar niet altijd terecht. Zeker als je dan in de bible belt in een gastgezin wordt geplaatst, is het lastig om daar als redelijk zelfstandige, outgoing Nederlandse jongere je aan te passen - hoe goed deze ook voorbereid is op de culture shock met de VS. Het religieuze gehalte van veel Amerikaanse gastgezinne is iets waaraan Nederlandse jongeren over het algemeen sterk moeten wennen.

Hier ben ik het dus vostrekt niet mee eens. Waarom willen studenten naar de aangegeven staten? Omdat ze denken dat ze dat kennen (van de televisie). Studenten beseffen niet dat een jaar in deze staten veel duurder is dan een jaar in de midwest.
Daarbij zit je als student toch 5 dagen per week op school. In de weekends doe je dingen met je gastgezin of met vrienden.
Maakt het dan zoveel uit waar je zit?

Religie in de Midwest. Ja natuurlijk is dat hier maar dat is in alle staten zo.
Ik denk dat het schort aan de voorbereiding van de organisaties.
Ik heb een jaar op college gezeten in de Midwest. Een erg religieus college waar je zelfs nog gescheiden dormatories had.
Ja je moet je aanpassen, so what? Ik zag daar meer amerikaanse studenten die zich niet aanpasten dan buitenlandse studenten.
Trouwens het religieuze leven van de doorsnee amerikaan is bidden voor het eten en zondag naar de kerk. Dat is natuurlijk verschrikkelijk voor de gemiddelde nederlandse jongere

Het enige waar je op moet passen is dat je niet in een klein rotgat terecht komt waar je helemaal niks kan en geisoleerd zit. In of in de buurt van een redelijke stad is toch wel belangrijk. Voor de rest zijn er honderden plaatsen in de midwest waar buitenlandse studenten hele leuke ervaringen op kunnen doen.

zo hadden wij van de zomer een stagiaire hier die bang was om hier niet geaccepteerd te worden vanwege haar huidskleur (donker) vanwege de KKK. Na 6 weken hier te zijn geweest was haar reaktie dat ze zich nog nooit zo welkom had gevoeld.
Ze voeld zich hier veel meer geaccepteerd dan in nederland.

Ik kan me inbeelden dat je zeker regels hanteert naar die jongeren toe, en dat deze vooral in het begin misschien zelfs strenger zijn dan wat je naar je eigen kinderen zou gedaan hebben op die leeftijd. Maar tenslotte draag je de verantwoordelijkheid over iemand anders zijn kinderen!

Ik laat niks toe wat ik mijn eigen kinderen ook niet zou laten doen, en na een tijd kun je ze wat losser laten, maar in het begin moeten we toch weten wat we aan hun hebben en dat we ze kunnen vertrouwen. Dat klinkt heel streng maar valt wel mee Ze zijn zo aan hun eigen land gewend, er zijn altijd dingen die je daar misschien wel kunt doen, maar hier niet uit veiligheidsoverwegingen. Zo zal ik ze niet in het donker een mijl van de bus naar huis laten lopen, terwijl dat in het thuisland misschien prima kon. En ook dat we moeten weten waar ze uithangen, maar dat wil ik van mijn eigen kinderen ook weten.

Waarom willen studenten naar de aangegeven staten? Omdat ze denken dat ze dat kennen (van de televisie).

Ik denk ook vanwege tv. Ze kunnen voor sommige organisaties alleen een regio aangeven (noordoost bv).
We hebben in de midwest gewoont, maar religie vond ik daar wel meevallen. Als je van totaal niks naar bidden voor het eten en 1 keer in de week naar kerk gaat lijkt het inderdaad allemaal wel erg religieus.

Het enige waar je op moet passen is dat je niet in een klein rotgat terecht komt waar je helemaal niks kan en geisoleerd zit.

Tja, je hebt weinig keus als je daar geplaatst wordt. Je kunt er niet op passen. Dan kom je wel op een kleine school waar iedereen elkaar kent en je misschien juist eerder contacten hebt dan op een grote school van 2000 studenten. De high schools hebben toch allemaal de nodige clubs en activiteiten waar je aan mee kunt doen.
Het is wel grappig, in de eerste brieven die ik van uitwisselingsstudenten kreeg las ik altijd al de paniek "Wat? 8 mijl buiten de stad?" Het valt reuze mee. Afstanden zijn relatief. Maar we letten er wel op bij de selectie; liever niet iemand uit een mega-grote stad waar die overgang te sterk is. Plus we letten er op dat als hobby niet alleen "uitgaan" staat