AllesAmerika.com Forum

Hoihoi,

Binnenkort wil ik voor een periode van 6 maanden gaan rondreizen in, jawel, Amerika. Op dit moment ben ik druk bezig met verzamelen van de benodigde documenten voor mijn visum. Ik loop echter een beetje vast op het belangrijkste: bewijsmateriaal dat je terugkeert naar Nederland.

Het 'harde' bewijs, zoals een auto / baan / huis in Nederland mist bij mij, omdat ik een thuiswonende, bijna afgestudeerde, auto-loze student ben. Kunnen jullie mij helpen wat andere bewijsstukken zijn dat ik terugkeer naar Nederland (aangezien dat toch écht mijn intentie is). Alles is welkom natuurlijk!

Groetjes,
Sanne

Enigskind wellicht? Baanaanbod (i.p.v. baan); vervolgstudie of stage gepland; nooit eerder naar de VS geweest; sportclubs die doorlopen gedurende de 6 maanden. Zorg er in elk geval voor dat je een volledig plan van je reis hebt (waar je verblijft, wat je gaat zien) zodat het doel klip en klaar is, en dat je kunt aantonen over voldoende eigen financien en verzekeringen te beschikken.

Gr., Flipje

Denk aan bepaalde contracten die doorlopend zijn, telefoonabonnement en dat soort zaken, die dingen heb ik ook wel eens horen zeggen

Bedankt voor de reactie . Ga mijn best doen zoveel mogelijk te verzamelen!

Nog een kleine vraag: ik hoor / lees eea over het aantonen van familiebanden in Nederland. Hoe doe je dat?!? En heeft het enigskind zijn daar iets mee te maken (of is dit een heel domme vraag en kwam ik gewoon over als een verwend enigskind?). Ben ik namelijk niet .

Het probleem is dat het om een subjectieve beoordeling gaat van een persoon op het consulaat. Je houding is dus erg van belang en bepaalde situaties helpen daarbij. Onder het emigratie-topic is een draadje over familie-reacties op de aankonding "Hoi, ik ga er vandoor!", en dat geeft wel ietwat aan hoe en waarom het helpt als je het enige kind bent, of als al je familie dichtbij elkaar woont, of in het algemeen je familie veel om je geeft.

B.v., je bent nu thuiswonende ... ben je dat altijd geweest? Zo ja, dan is dat natuurlijk omwille van je familiebanden, en niet omdat het financieel aantrekkelijker was. Wel eng en spannend natuurlijk, zo'n 6 maanden; hopen dat je geen al te erge heimwee krijgt. (Het moet uiteraard wel waar zijn; mijn punt is dat het vrij gemakkelijk is om redenen te vinden waarom je familie veel voor je betekent en vice versa, alsook om dat aan te tonen.)

Gr., Flipje

Tsja.. Maar om dat aan te tonen lijkt me toch best lastig . Kan wel mijn fotoboek meenemen en gezellige kiekjes laten zien waar ik met mijn broer / zus / ouders / familie opsta, maar daar zitten ze vast niet op te wachten . Hoe zou jij dat aantonen dan? (als voorbeeld..)

Natuurlijk is het spannend en heimwee zal er ongetwijfeld zijn, maar ook een (hopelijk) supermooie, leuke, niet-te-vergeten ervaring .

Hahaha, Flipje is je scenario al aan 't schrijven.

Je steekt nu reeds een foto in je portefeuille waar je geliefde ouders (en eventuele anderen) op staan, zodat die er al wat 'gebruikt' uit ziet tegen de tijd dat je je aanbiedt bij de immigrations. Kans bestaat dat ze niks speciaals vragen, maar als ze dat wel doen, dan kan je altijd je foto bovenhalen.

Haha, ik denk blijkbaar te moeilijk (lees: verklaringen in drievoud ondertekend van ons mam en pap dat ik toch écht moet terugkomen, omdat ze me anders missen ). Bedankt voor de tip in ieder geval!

Gr,
Sanne

Mijn situatie destijds was J1, dus ietwat anders, maar evengoed is dat een visitor visa en ik had de 2de keer zo'n beetje alles al met NL verbroken, puur om praktische redenen. In het interview heb ik echter consequent aan NL gerefereert als "thuis", "mijn woonplaats", en "hier"; terwijl de V.S. dat was "daar" en toonaard doet de rest. Daar zijn geen kiekjes aan te pas gekomen.

Opnieuw, het is grotendeels houding. Vooral rustig zijn helpt (b.v. als je ginds een lief hebt zitten betekent dat visum zo veel meer voor je, ben je zenuwachtiger omtrent de beslissing, en dat merken ze wel op), en je papieren/reisplannen op orde (en volgorde) hebben.

Gr., Flipje

Nice, ik ben nu al fan van dit forum met al die Amerika-experts! Nog even nieuwsgierig: is het gesprek in het Engels of Nederlands?

Hoe hebben jullie de trip verder ervaren ?

Varieert; ik heb beide gehad. Diverse van het consulair personeel zijn gewoon NLer.

Gr., Flipje

Klopt: op consulaten (of het nou Nederlands, Belgisch, Amerikaans of wat dan ook is), werkt meestal ook veel lokaal personeel. En dus kan het best zijn dat je gewoon Nederlands kunt spreken. In mijn geval was het ook allebei. Ik had eerst een gesprek met een lokale medewerker in het Nederlands. En daarna een "eindgesprek" met de consul zelf in het Engels. Een hele aardige man overigens. Hij kende mijn woonplaats Atlanta erg goed en we hadden dus meteen wat om over te praten. Dat helpt overigens.

Toen ik mijn F-1 visum ging aanvragen had ik hier ook de meeste problemen mee. Ik heb toen wel wat bewijs meegenomen, maar ook eerlijk aan de balie verteld dat mijn plan was om 3 jaar te gaan studeren en dat het onmogelijk was om een auto/baan/huis aan te houden in Nederland in die tijd. En ja, die man die ik sprak die vond dat ook vrij logisch. Uit eigen ervaring kan ik dus alleen zeggen dat het totaalplaatje moet kloppen.