Jullie hebben allemaal goede punten. En nee, ik heb nooit beweerd dat de Verenigde Staten een perfect land is. Integendeel. Er zijn veel dingen waar ik versteld van sta. Ik ben absoluut geen hippie, integendeel, maar de waanzinnig inefficiënte manier waarop men op sommige vlakken met energie omgaat hier gaat erg ver. Simpele dingen als het recyclen van glas, plastic en papier doen ze hier niet, alles wordt in een
landfill gepleurd. Dat is gewoon nergens voor nodig in 2012. Ook de enorme bureaucratie staat me tegen. Het merendeel van de shows die TV wordt uitgezonden is waardeloos, daar verschilt NL niet in in ieder geval.
En begrijp me goed, ik zou echt niet overal willen wonen hier. Afgelopen week ben ik een heel stuk door Texas heengereden. Super machtige steden om te bezoeken en indrukwekkende landschappen, maar het zal mijn woonplaats nooit worden. Ik ben verliefd op Florida geworden, ik kan mezelf hier zien wonen en het ontzettend naar mijn zin hebben. De westkust staat nog op mijn to-do list, wie weet wat ik daar nog vind in de toekomst.
Er zijn genoeg negatieve dingen op te noemen, tuurlijk, maar ik kies er voor om me vooral te richten op de positieve zaken. Dit is iets dat ik in het algemeen doe, het maakt het leven een stuk aangenamer en positiever.
lijkt me goed dat je het zo ziet. Ik heb nog een tip voor je: ga niet actief al je banden in/naar Nederland wegknippen. Plan A is VS en je geluk daar vinden, maar Plan B, een leven in NL, is ook een grote kans op, en moet je op voorbereid zijn. Plus, als er iets met je gebeurd wil je al gauw weer naar NL, trust me.
Wees dus ook voorzichtig met aan alles en iedereen in NL te vertellen dat je weg wil en weggaat, mensen om je heen zullen dan geen energie meer in je steken en je zult je behoorlijk alleen en geisoleerd voelen, plus misschien vatten ze het zelfs persoonlijk op. Just a tip!!
Ik heb hetzelfde, ik ga over een paar weken voor 2j om NY, studeren en musiceren, kijken of ik iets kan opbouwen etc. Maar ik heb wel in mijn achterhoofd: "Hier ga ik 100% voor, maar als het niet lukt dan is het dat dan ook, dan ga ik naar NL en zorg ik dat hier vet succesvol en gelukkig wordt."
Dat zijn een hoop goeie punten. Dank. Misschien moet ik mijn attitude aanpassen op het feit dat het misschien niet zal lopen zoals ik wil. Maar ik kan er niets aan doen, Nederland voelt constant als een plaats waar ik niet meer wil zijn.
Ik weet eigenlijk niet waar ik me thuisvoel. Ik vind het in de VS erg prettig wonen: het leven is convenient, je hoeft nooit bang te zijn dat je "verkeerde" kleren aan hebt, alles is 24/7 open; voor iemand als ik is dat allemaal ideaal. Daarbij komt dat ik erg houd van de ruimte, het niet opgepropt zitten in een NL woonwijk waar je buren precies weten wat je wekelijkse boodschappendag is. En misschien nog wel het belangrijkste: het weer en de natuur. Als het daarom ging, zou ik echt nooit meer naar NL willen verhuizen.
Precies wat je daar zegt. Die zin met de "verkeerde" kleren slaat eigenlijk de spijker op de kop. Je wordt hier niet constant afgerekend op onzinnige dingen, mensen zijn relaxter en leven minder door hun ego heen. Het is allemaal wat luchtiger en positiever. Dit is constant mijn persoonlijke ervaring geweest.
En zo blijkt maar weer eens hoe verschillend al die ervaringen zijn. Dit geldt voor mij ook zeer sterk. Ik kan de plekken in de VS waar ik liever zou wonen dan Atlanta op één hand tellen. Ik ben zeer gelukkig met mijn "quality of life". Nee, niks is perfect, maar het komt wel in de buurt. Ik hou van de plek waar ik woon, het is midden in de stad, maar ik ben omringd door groen. De term "stenen jungle" gaat voor mijn stad tenminste niet op. Ik moet er zelf niet aan denken om niet in een stad te wonen, maar allebei kan gelukkig, ieder zijn meug!
