AllesAmerika.com Forum

In verschillende discussies kwam het al naar boven. De mogelijkheid om op termijn het leven voort te zetten in de VS staat bij vele forumbezoekers hoog op het lijstje. Nou, ik ben wel nieuwsgierig. Waarom zou je in de VS willen wonen? Wat specifiek trekt je in de land dat je bereid zou zijn huis en haard in Nederland te verlaten om hier een nieuw bestaan op te bouwen?

Probeer specifiek te zijn in je antwoorden. En eerlijk, "het is een mooi land" kan wellicht een goede reden te zijn om een Amerikaanse vakantie te boeken maar is het voldoende om te verhuizen? Ik vond Oostenrijk ook altijd prachtig maar toch heb ik nooit de behoefte gevoeld om er te gaan wonen.

Dus zeg eens eerlijk: waarom zou jij bereid zijn je koffers te pakken?

In de meeste plaatsen heb je voor nederlandse begrippen een ruime vrijstaande woning.

De benzine en auto's zijn erg goedkoop.

Het weer is op veel plekken veeeeel beter dan hier.

Je kan nog plekken vinden waar je even niemand tegenkomt (c.q. volgebouwd is)

Alles is groot opgezet ( de wegen in een woonwijk lijken wel snelwegen)

Jan, bedankt voor het starten van dit thread. Ik was het ook van plan.

Ik was met name benieuwd naar mensen die geen directe link met de VS hebben, zoals een echtgenoot/vriend(in) daar, of een baanaanbod.

Ik kan dat absoluut niet met goede argumenten onderbouwen, het is gewoon een gevoel dat in mijn geval heel diep zit!

Ik sprak al over Amerika toen ik nog een echte spruit was van 8 lentes, ik droomde er ook over, en nog steeds regelmatig. Toen ik er in 1994 voor het eerst kwam, voelde het voor mij gelijk als thuiskomen, en dat gevoel gaat heel diep.

Misschien heeft het iets te maken met een vorig leven of zo?

Jacqueline

Voor mij ligt het natuurlijk heel anders, want mijn ouders en broers en zus woonden hier al.

Maar ik heb heel bewust voor een leven hier gekozen. Ik had een heel negatief beeld van de VS toen mijn ouders besloten hierheen te verhuizen. Ik was er natuurlijk nog nooit geweest en mijn beeld was geheel gebaseerd op wat ik van anderen hoorde en op de tv zag. Maar ik, als enige van het gezin, moest er helemaal niets van hebben.

Ik was ook de enige van ons gezin, die al zelfstandig woonde (ik studeerde in Utrecht) en besloot om in Nederland te blijven. Ik kon me niet voorstellen mijn land ooit voorgoed te verlaten.

En nu krijg ik vaak de vraag van "wat was het dan, dat je zo aantrok, toen je eenmaal in de VS was geweest?", want na die eerste zomer heb ik alles gedaan om zo snel mogelijk toch te verhuizen. En, hoewel we nu werkelijk de Amerikaanse droom leven, in de eerste jaren hier heb ik bij een zgn. sweatshop gewerkt, met nauwelijks vakantie en lange, lange uren. Ik heb geknokt voor mijn groene kaart en Rick en ik hadden het de eerste jaren allesbehalve breed.

En toch heb ik absoluut nooit spijt gehad van mijn beslissing en ik heb het leven hier altijd heerlijk gevonden. Net als Jacqueline was het voor mij ook een gevoel. Als ik hier was, was ik blij, de mensen waren vriendelijk, het weer is veel beter voor mijn gezondheid want ik heb een spieraandoening, die erdoor wordt beinvloed, er is ruimte, het is niet saai. Maar bovenal blijft het een niet te omschrijven gevoel van hier "thuis" te zijn, daarin speelt heel veel mee en dat gevoel heb ik van het begin gehad.

Ik zou ook niet overal in de VS willen wonen en ben ervan overtuigd, dat ik in andere gebieden minder snel of helemaal niet zou kunnen aarden. Maar hier aan de oostkust voel ik me als een vis in het water.

Dit klinkt misschien heel stom, en jullie zullen vast wel denken: waar denkt die jongen aan, maar ik zou wel naar de V.S. willen verhuizen om daar een politieke carriere op te bouwen. Het lijkt met gewoonweg mooi om in een land als de V.S. politiek te bedrijven en je nuttig te maken voor de samenleving.

Nederlandse politiek trekt mijn om de een of andere manier minder dan de Amerikaanse, maar dat komt misschien doordat mijn beeld van de V.S. misschien wat rooskleuriger is dan van NL. Toch lijkt het me wel wat, maar dat zou dan ook de enige reden zijn om te vertrekken naar de V.S.; carriere maken en het liefst in de politiek.

Maar daar denken we voorlopig nog maar niet aan, eerst maar eens even hier in NL de studie afronden en de zaken op orde krijgen en dan pas verder kijken.

Het is nooit mijn bedoeling geweest om naar America te gaan. Per ongeluk ben ik hier terecht gekomen. Na mijn studie wilde ik naar Australie maar ik zag in een vakblad een baan in America staan voor drie maanden en voor de grap solliciteerde ik. Vervolgens werden die drie maanden 7 jaar. En als je eenmaal een beetje cariere gemaakt hebt is het moeilijk om dat op te geven en in Nederland weer opnieuw te beginnen. Mijn vak is ook veel meer een uitdaging hier omdat het land zo groot is, het aanbod van de hele wereld komt en omdat het een grotere uitdaging is hier. Maar ik sluit niet uit dat ik ooit weer terug ga naar Europa. Misschien niet naar Nederland maar wel dichter bij mijn familie.

Ik kan me nog het meeste identificeren met Jasmino's uitleg... ik was ook 8 of 9 toen ik al gefascineerd raakte door de VS en dat is daarna eigenlijk nooit meer weggegaan.

Toen ik in 1998 in Kentucky ging studeren, was dat voor mij de bevestiging van het gevoel dat ik al 10 jaar had gehad. Ik voelde me daar perfect thuis en ik had aan het eind van mijn verblijf eigenlijk geen zin om naar huis te gaan. Tot de dag van vandaag kan ik me de raarste details voor de geest halen van mijn periode daar en dat terwijl ik af en toe toch ook een geheugen als een zeef heb.

Bottom line: ik móet het gewoon proberen om daar permanent te gaan wonen. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik de kans die ik nu heb gekregen, niet aannam.

Dennis schreef:Tot de dag van vandaag kan ik me de raarste details voor de geest halen van mijn periode daar en dat terwijl ik af en toe toch ook een geheugen als een zeef heb.

Hier herken ik mezelf weer in. Van de vakantie in '98 herinner ik me op een paar uitzonderingen na alles nog. Vraag je me nu wat ik afgelopen vakantie tijdens die dagen heb gedaan...
René

Het gekke is dat ik vroeger als kind niet iets speciaals had met Amerika. Wel met reizen (kom nogal uit een reislustige familie). De bekende dingen die je leerde op school zoals van de Chinese Muur bijv. of de Akropolis in Athene en van Amerika was ik gefassineerd door het Empire State Building. Dat soort dingen droomde ik van om dat ooit eens allemaal te mogen zien.

In de loop der jaren zijn we, op Skandinavië na, heel Europa doorgecrosst, div. reizen naar Azië gemaakt en toen in 1992 voor het eerst naar Amerika. En vanaf die tijd gaan onze verre reizen alleen maar hier heen. We zijn aan dit land "verslaafd" geraakt. Het heeft alles in huis wat ik zoek in een vakantie en hier voel ik me thuis. Ik hoef niet meer naar Australië of Afrika (stond nog op het verlanglijstje). Amerika heeft zo'n schitterende natuur en zo'n verscheidenheid, prachtige steden, fantastisch vertier, aardige mensen over het algemeen en is zo easy te bereizen en van alle "gemakken" voorzien. En dan de ruimte die mij erg aanspreekt, de grote brede wegen e.d. Krijg altijd een "vorstelijk" gevoel als ik door dit land trek.

Maar of ik hier wil wonen is een heel ander verhaal dan vakantie houden. Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat je in Amerika, met alle respect, aardig wat harder en meer moet werken dan wij hier in Nederland. Daar is niets mis mee, maar eerlijk gezegd heb ik daar geen zin meer in. Als je nog "jong" bent, is dat een andere kwestie. Maar straks op m'n ouwe dag daar rentenieren, lijkt me wel wat..., als dat mogelijk zou zijn, maar helaas heb ik daar de middelen ook niet voor.

Marjan

Ik vind het hier wel lekker, lekker rustig overal, belastingen zijn lager op gebruiksartikelen en last but not least, mijn vrouwtje woonde hier

Maar sinds ik mijn training in de VS heb gehad, wilde ik hier wonen! De planning was na mijn diensttijd, maar door wat geluk en een reorganisatie nu dan wat eerder (3,5 jaar eerder )

Ontzettend lekker, nu alleen nog aan het werk en kijken of dat ook bevalt!

Richard

Ik zou wel in Amerika willen wonen omdat ik er woon, ik ben getrouwd met een Amerikaanse, we hebben ons bestaan hier ondertussen opgebouwd, en we hebben het prima naar onze zin. Voordat ik hier kwam heb ik in Zweden gewoond, daar had ik nu ook kunnen wonen. Maar we besloten om hier te komen, en dat is heerlijk want we zijn allebei gezond, we hebben familie en vrienden waarmee het goed gaat, we wonen in een heerlijk huis, we hebben allebei een baan, kortom, het leven is goed hier!!

Maar, het kan ook anders hier, als je goede gezondheid, of je baan of je mooie huis wegvalt hier, dan denk ik niet dat het zo'n fijn land is om in te wonen. De maatschappij is keihard hier, en de American Dream kan heel snel uit elkaar ploffen, kijk maar naar de dotcom generatie.


/PeeJay

Ik kan me helemaal vinden in de woorden van PeeJay!
Ik ben ook getrouwd met een Amerikaanse, en wij hebben het ook prima naar ons zin. Dat wij nu in de VS wonen en niet in Nederland was meer een praktische overweging dan een beslissing van mij om een droom te realiseren. Persoonlijk denk ik dat ik in veel landen gelukkig zou kunnen wonen. Nu is het toevallig de VS geworden.

Wij zijn nog jong en ons bestaan nog aan het opbouwen. Mijn vrouw heeft een goede baan, en ik verwacht binnenkort ook te beginnen met werken. We zijn in goede gezondheid en kunnen ons goed redden. Dan kan de VS een prachtig land met veel mogelijkheden. De natuur en diversiteit in dit land zijn geweldig.

Echter het kan inderdaad ook heel anders, zoals Peejay omschrijft. Sociale vangnetten bestaan hier nauwelijks. En voor het overgrote deel van de mensen blijft de "American dream" slechts een droom die nooit uit komt...

Hallo allemaal,

De reden waarom ik graag naar amerika zou gaan om te wonen is:

Heel mijn leven lang droom ik er al van om naar Amerika te gaan , Al sinds ik 7-8 jaar was was ik geobsedeerd door het land, de cultuur, ...

Toen ik enkele jaren gelden een documentaire over Salem, MA zag was ik helemaal verkocht. Ik was nog meer geobesedeerd door amerika en zoch het hele internet af naar informatie die interessant voor me was.

Ik plan op dit moment een jaar studeren in de VS voor over 2 jaartjes.

Groetjes
Nikka

*Dreaming of Santa Barbara*

Nikka schreef:
Toen ik enkele jaren gelden een documentaire over Salem, MA zag was ik helemaal verkocht.

Aaaah, we hebben een aspirant heksje in ons midden...


/PeeJay

Kansas Wizard schreef: Het lijkt met gewoonweg mooi om in een land als de V.S. politiek te bedrijven en je nuttig te maken voor de samenleving.

Kansas, als Ahnuld Schwarzenegger het kan, kan jij het zeker! Ik zie je over een paar jaar als Governor van ...?

Let me guess? Governor of Kansas? :dunno:

gr. Redneck

Hoewel ik eigenlijk niet op de vraag mag antwoorden, want ik woon al in de V.S., wil ik toch de reden geven hoe ik er terecht ben gekomen.

Net als diverse andere forumleden ben ik getrouwd met een Amerikaanse en om verschillende redenen hebben we destijds besloten dat de makkelijkste oplossing voor ons was dat ik zou verhuizen en niet zij. Als mijn vrouw in een ander land had gewoond, dan was ik daar naar toe gegaan. Het was toevallig de V.S.

Wat PeeJay en Daisydog geschreven hebben, geldt voor het grootste deel ook voor mij en daar heb ik weinig aan toe te voegen.

gr. Redneck

Ik vind het wel aandoenlijk, hoor, al die mannen, die hun vrouwtje volgen .
Maar even serieus, ik vind het echt te waarderen en heel wat zeggen over jullie liefde, dat jullie je land hebben verlaten ervoor.
Ik heb Rick natuurlijk hier ontmoet, dus zijn we hier gebleven, maar eerlijk gezegd weet ik niet, of ik zelf van land verhuisd zou zijn voor de liefde. Een hele stap! En dat jullie dat gedaan hebben zegt veel.

Petra/VS schreef:Ik vind het wel aandoenlijk, hoor, al die mannen, die hun vrouwtje volgen .

Dat zegt natuurlijk iets over Powerfull American Women....


/PeeJay