Emigreren met oudere kinderen (11 jaar en 15 jaar). Hoe gaat dat met o.a. scholen?

[Wulfy]

Beste allemaal,
Zoals het nu loopt emigreren wij waarschijnlijk binnenkort naar de Verenigde Staten. Binnenkort betekent over ongeveer een half jaar. Voor mijn beleving ongelooflijk binnenkort, omdat het erg kort dag is om verschrikkelijk veel te regelen. We verhuizen in verband met het werk van mijn man en het zal gaan om meerdere jaren. Ik het natuurlijk heel veel vragen.

Het aller belangrijkste en moeilijkste vind ik de kinderen. Deze zijn 11 en 15 jaar, respectievelijk 1 en 3 VWO (die van 11 heeft een klas overgeslagen). Er zijn vast vele interessante topics hier waar ik veel van kan leren. Ze zijn niet altijd makkelijk te vinden. Misschien kunnen jullie op op deze topics wijzen.

Hoe ingrijpend is zo'n emigratie voor kinderen?
Ik heb zelf in het buitenland gewoond, maar toen was ik 7. Voor 11 en 15 jarigen lijkt het me toch wat heftiger! Achterlaten van vriendjes is nog het minst grote probleem. Beiden zitten in een nieuwe klas en hebben (nog) geen hechte, diepgewortelde vriendschappen en waar we nu wonen, wonen we ook nog niet zo lang (alleen was dat een verhuizing binnen Nederland). Wat zijn hier de ervaringen met kinderen die emigreerden tussen 11 en 16 jaar? Ik ben hel benieuwd naar jullie ervaringen! De problemen, maar vooral ook de positieve kanten.

Wat doet een emigratie naar Amerika met kinderen? Hoe ervaren ze dat? Tegen welke problemen lopen ze aan? En wat voegt het juist voor ze toe?

Moet ik me zorgen maken over de verschillen in het onderwijs? Hoe is dat met kinderen van 11 en 15 jaar?
Beiden zijn VWO leerlingen. Mijn zoon (11 jaar) doet tweetalig onderwijs (Nederlands- Engels) en mijn dochter spreekt tamelijk goed Engels. Taal vind ik nog het minste probleem. Maar hoe kom je van VWO 1 en 3 naar het juiste niveau en op de juiste plek in het Amerikaanse systeem? En vooral ook... Stel dat we weer terug gaan en ze weer terug moeten instromen op respectievelijk het VWO en/of de universiteit hier in Nederland, ik heb begrepen dat dit best ingewikkeld is. Dat Nederlandse scholen en universiteiten daar ook best moeilijk over doen. Tuurlijk, we zullen dat vast wel opgelost krijgen op de een of andere manier, maar toch ben ik erg nieuwsgierig naar de ervaringen hier. Het 'hoe', daar kan ik best wel achter komen met hulp van websites en instanties. Maar ik zou vooral willen leren van jullie ervaringen. Viel het mee? Viel het tegen? Heeft de studie 'schade' opgelopen door te moeten switchen, of heeft het doorstudeermogelijkheden bemoeilijkt? Zo ja, in welke zin? Waar liepen jullie tegenaan bij switchen van VWO in Nederland naar het Amerikaanse systeem en visa versa? Waar heb je spijt van, of wat heeft juist heel goed uitgepakt?
Zijn hier ook mensen die zelf of wiens kinderen onderwijs hebben gevoeld via afstandsonderwijs (Wereldschool)? Hoe bevalt dat?

Ik hoop dat ik wat van jullie kan leren en ik mijn zorgen betreffende de kinderen wat onder controle kan krijgen.

Dank jullie wel alvast voor het delen van kennis en ervaring!

Groet, wulfy.

[Dutchess]

Ik was bijna 16 toen wij via m'n vaders werk naar de VS verhuisden. Ik zat toen in VWO4. Het is al zo lang geleden dat mijn ervaring qua academisch niveau minder relevant is (ik heb in de VS een high school jaar overgeslagen). De aanpassing ging vrij snel, en het hielp dat er tegelijkertijd een ander NL gezin ook meeverhuisde met kinderen van onze leeftijd. En de school waar wij op zaten zat vlak bij een luchtmachtbasis, dus er waren veel kinderen die gewend waren vaak te verhuizen en snel nieuwe vriendschappen te sluiten.

Wat me nog wel bijstaat is dat de allereerste dag op high school toch wel heel vermoeiend was, zo'n hele dag in een andere taal praten in een school die heel anders was (ik zie me daar nog met het cijferslot op m'n locker worstelen), en dat we (mijn broer zat toen op jr. high) bij thuiskomst in tranen uitbarstten gewoon van pure vermoeidheid. Mijn arme moeder dacht "wat heb ik deze kinderen aangedaan?!" Maar het wende echt heel snel, en iedereen op school vond het vreselijk interessant dat er iemand uit "Holland" was. Twee van mijn beste vriendinnen hier zijn nog van die high school. En ik vond het geweldig dat ik die zomer gelijk via de high school m'n rijbewijs kon halen!

[hemmie]

Geen ervaring met de overstap, maar heb inmiddels wel 2 tieners hier op high school, en oudste overweegt studie in NL, dus ik heb me wel verdiept in niveau e.d.

Om toegelaten te worden tot de universiteit in NL heb je meestal 4 (soms 3) AP examens nodig (met een score van minimaal 3 of 4), de exacte eisen verchillen per universiteit. Voor bepaalde studierichtingen zijn er dan nog specifieke eisen voor bepaalde vakken (met name wiskunde/math), en sommige AP vakken tellen vaak niet mee, zoals Art. Soms is er nog een eis van een minimum GPA (Grade point average) van 3.0 of 3.5, en soms kun je een deel van de eisen vervangen door een goede SAT/ACT score, SAT en ACT zijn een soort van algemene toelatingsexamens die je doet in je (voor)laatste jaar van High School.

Ik zou er dus vanuit gaan dat je kinderen hier naartoe moeten werken voor een goede terugkeer. Al denk ik dat weer overstappen naar nederlands VWO in de laatste jaren van het VWO hoe dan ook lastig blijft, de meeste expats kiezen dan ook in NL voor een internationale school. Internationale scholen in NL werken meestal met het IB programma, dat kun je ook doen op sommige public schools in de VS, maar met name op prive-scholen. Maar die zijn waarschijnlijk geen optie als de werkgever dat niet betaalt.

Wat betreft de AP vakken, niet elke school biedt die evenveel aan. Op onze school kun je wel 15 AP examens doen gedurende je HS als je dat wil, maar er zijn ook scholen waar je geen enkele kunt doen. Let daar dus ook heel goed op bij de keuze van een school, en aangezien de school vaak vast ligt a.d.h.v. je woonadres, bij de keuze van een woning. Al zul je in sommige gebieden weinig keus hebben. Je oudste loopt er ook tegenaan dat hij pas later instroomt op HS, dus al minder tijd voor de AP vakken, maar als hij de laatste 2 jaar in de VS doet is dat op zich nog wel haalbaar, mijn kinderen doen maar 2 AP vakken in 10th grade, de rest doen ze pas in 11th en 12th grade.

[RaphaelB]

Mijn oudste dochter was destijds 13 bijna 14. De overgang zelf viel mee, op de 1 of andere manier sprak ze binnen een week vloeiend engels, met een Amerikaans accent en maakte ze al heel snel vrienden. Ze had al een talen knobbel en veel Amerikaanse films kijken/muziek luisteren hielp ook kennelijk.

Het enige waar ze moeite mee had, was dat ze van de middelbare school (in NL) naar middle school ging in de VS. Dus nog niet highschool. En dat voelde als een achter uit gang. In de VS gaan kinderen pas rond hun 14/15e jaar naar highschool. In NL natuurlijk al wat eerder. Jouw jongste van 11 zal denk ik niet op highschool worden toegelaten al. En er is een grote kans dat jouw oudste van 15, van 3 VWO naar de 1ste of 2e klas van highschool zal gaan (grade 9 of 10 heet dat hier). Dat is hier normaal qua leeftijd, maar ik kan begrijpen dat het vervelend voelt. Omdat je voor je gevoel terug in de tijd wordt geplaatst.

Verder is het niet echt te vergelijken met Nederland. VWO heb je hier niet echt. Iedereen wordt zo’n beetje bij elkaar gegooid op de highschool.

En na highschool kunnen ze naar Vocational (soort van mbo) College (bachelor, hbo) of de Universiteit gaan. Mijn dochter start volgend jaar op de uni. Ze heeft er veel zin in. We zijn nu wat jaren verder, en ze is wat Nederlandse woorden vergeten en behoorlijk veramerikaanst.

NL voelt nog steeds als thuis als we soms terug gaan. Maar in de VS is het leven momenteel gewoon beter voor ons. Binnenkort krijgen we de Amerikaanse nationaliteit. Dan kan ze later altijd nog beslissen of ze naar Europa wilt gaan of in de VS wilt blijven

[Wulfy]

Dank jullie wel voor het delen van jullie kennis en ervaring zover. Erg interessant wat jullie vertellen. Daar heb ik veel aan. Op deze manier is het makkelijker om een beeld te vormen, hoewel dat nog steeds heel moeilijk blijft. Mijn grootste zorg is nog steeds het onderwijs. Het “Amerika heeft een aantal van de beste universiteiten in de wereld, dus er moeten goede scholen zijn” argument waar mijn man regelmatig mee komt, stelt me nog niet echt gerust. Immers, overal waar ik lees over vergelijkingen in kwaliteit komen de Verenigde Staten er minder goed vanaf in vergelijking met Nederland. Nu zal dat wel met ‘gemiddelden’ te maken hebben en ik hoop dat ik kan aannemen dat goede Amerikaanse scholen gewoon prima scholen zijn in vergelijking met goede Nederlandse scholen. Maar ik denk dat – zoals jullie al aangeven – de vergelijking lastig is. Dat je ook moet leren dat in een breder perspectief te zien.
Doe ik er goed aan met onze kinderen in ieder geval voor een aantal jaar, of misschien langer en misschien wel voor altijd (op een gegeven moment kiezen de kinderen daar misschien zelf voor) naar Amerika te gaan? Of ‘schaadt’ ik hun toekomst? De ervaring alleen al van wonen in meerdere landen lijkt me van grote toegevoegde waarde. Dus daar zie ik wel de voordelen van in. De kinderen willen allebei graag studeren en er zijn goede universiteiten in de VS, dus het voorbereidend onderwijs is kennelijk goed genoeg.
Privé school en/of de internationale school is eventueel een optie. Ik hoorde ook (van andere expats) dat de goede public schools en de privé scholen qua kwaliteit elkaar niet zoveel ontlopen en dat de docenten vaak dezelfde zijn. Toch is het interessant om te lezen wat andere expats doen, dus ik ga inderdaad de optie van de Internationale school bekijken.
Vrienden maken zal denk ik wel loslopen. Als ze ergens op school zitten, welke dan ook, dan komt dat vanzelf hoop ik. Waarmee ik het overigens niet wil onderschatten. Het zal in de beginperiode best heel zwaar en vermoeiend zijn.
Goed om te weten dat het kan voelen als een ‘achteruitgang’ als ze geplaats worden op respectievelijk middleschool, of klas 1 f twee van de highschool. Dat zijn inderdaad zaken waar we vooraf al op kunnen voorsorteren zodat het niet rauw op hun dak valt.
Hopelijk mag ik hier nog meer lezen over ervaringen van anderen die deze overstap hebben gemaakt. Ik merk dat het enorm helpt om deze ervaringsverhalen te horen. Enerzijds zodat ik weet waarop ik moet letten en hoe ik mijn kinderen het beste kan voorbereiden, anderzijds ook om mijzelf gerust te stellen.

[Big Al]

Nog even over de AP (Advanced Placement), dit is eigenlijk de enige aanpak waar de eisen vastliggen en voor alle staten min of meer gelijk zijn. Voor niet-AP vakken geldt dat niet en het hangt helemaal van de regio, de school en soms ook nog de leerkrachten af. Het niveau daarvan varieert daarin dan ook ongelooflijk - van positief tot educatieve bezigheidstherapie.

IB (International Baccalaureate) is ook nog een optie als je het niveau wil garanderen. Wellicht is dit meer in de richting van het vwo. IB heeft een meer progressief-liberale insteek dan AP.

Zowel AP als IB wordt over het algemeen door Nederlandse (Europese) erkent, wat zeker niet het geval is voor een "gewoon" highschool-diploma.

Wat schoolmogelijkheden betreft zijn er de volgende opties in de VS:

• Public School (100% gesubsidieerd)
• Private School (moet lesgeld voor betaald worden, maar er is meestal wel een mogelijkheid voor korting of volledige vergoeding)
• Charter School (afhankelijk van de staat - is vaak gesubsidieerd)
• Homeschool - legaal in elke staat, maar de eisen verschillen per staat

Het is ook goed om in gedachten te houden dat de federale overheid juridisch gezien geen zeggenschap heeft over onderwijs; dit wordt allemaal op staatsniveau geregeld. Per staat zijn er echter ook weer grote verschillen per "school district".

[IngridUSA]

Een vriendin van mij werkt bij buitenlandse zaken en haar dochters zijn al vanaf het begin altijd naar internationale scholen gegaan, overal ter wereld. Dit systeem is daar natuurlijk ook op ingericht. Nu studeren ze inmiddels beiden in NL aan het HBO.

Een collega is een paar jaar geleden voor 2 jaar naar Dubai gegaan voor het werk van haar man. Die oudste ging naar de ‘brugklas’ (eerste jaar internationale school) en de jongste naar het laatste jaar basisschool, ook internationaal. Bij terugkomst zijn ze hier getoetst en konden ze eigenlijk heel mooi verder naar het volgende jaar op een lokale middelbare school. Bij sommige vakken liepen ze hier en daar wat scheef (achter is hier geen goed woord) en bij bv Engels liepen ze natuurlijk ruim voor. Het ging eigenlijk redelijk soepel. Vooral dat toetsen (dan wel overleg over de mate van aansluiting en resultaten overleggen) was een goede graadmeter.

Alle ervaringen van bovengenoemde kinderen zijn wat hun en hun ouders betreft echt onbetaalbaar gebleken. Al was het op dat moment natuurlijk ook niet altijd even leuk. Maar ja, dat is het hier ook niet

[Dutchess]

Ik heb het misschien gemist, maar weet niet waar jullie gaan wonen. De kwaliteit van public schools hangt heel erg af van het gebied en zelfs de wijk waar je woont.

Nog iets om rekening mee te houden, vooral voor de oudste: er is natuurlijk een redelijke kans dat ze een partner ontmoeten en daardoor niet meer naar NL terug willen als jullie dat wel doen (je schreef dat het over een paar jaar ging). Dat hadden mijn ouders niet echt voorzien toen ze de stap maakten (het plan was 3 jaar in de VS, maar werd uiteindelijk een dikke 5 jaar). Ik ben eerst wel terug verhuisd, maar uiteindelijk weer naar de VS gegaan om met mij lief te trouwen. Zowel ik als mijn jongere broer konden ook moeilijk weer aarden in NL - hij is naar een ander continent verhuisd, en het was toen voor mijn ouders best moeilijk dat beide kinderen zo ver weg woonden. Dat was waarschijnlijk niet gebeurd als we niet eerst als gezin naar de VS waren verhuisd (al zijn er nooit garanties natuurlijk). Uiteindelijk waren ze natuurlijk wel heel blij voor ons dat we een fijn leven hebben opgebouwd op onze respectievelijke continenten, maar die afstand is niet altijd makkelijk geweest (nog steeds niet).

[hemmie]

Internationale school is in sommige landen echt wel nodig (onze kinderen hebben in Azie en Zuid-Amerika op internationale scholen gezeten). Op zich is dat in de VS niet nodig, zolang je in een goed school district kunt wonen. Het niveau van onderwijs dat mijn kinderen hier op High school krijgen doet echt niet onder voor VWO. Maar het is natuurlijk wel anders, vandaar dat een internationale school een betere keuze kan zijn i.v.m. terugkeer naar NL. De overstap van amerikaanse high school naar nederlandse universiteit of HBO is op zich wel te doen (zie ik om me heen), maar het probleem zit hem meer in een overstap in de laatste jaren van high school naar VWO, en ik denk ook andersom. Sprak dit weekend nog een vriendin wiens dochter vanuit het duitse school systeem de laatste 3 jaren op een amerikaanse high school deed. Dat lukte wel, maar ze moest wel wat inhalen om na die 3 jaar aan de eisen te voldoen voor graduation, normaal gesproken hebben kinderen daar 4 jaar high school voor (en vaak al wat vakken gedaan in middle school). Daarna in NL naar de universiteit verliep prima.

[Wulfy]

Goh, ik word echt een stuk wijzer door jullie reacties! Heel fijn! Jullie ervaringen zijn veel directer en veelzeggender dan menig informatieve website. Omdat het misschien relevant is, de plaats waar het om gaat is rondom Atlanta, Georgia. Ik kijk om me te orienteren o.a. naar greatschools.org.

[Big Al]

Even een paar scholen bekeken op die website waar ik persoonlijk mee bekend ben. De beoordeling van de school in Colorado Springs in onze regio klopt wel (laag, zoals verwacht).

De beoordeling van de high school waar onze zoon tot vorig jaar op zat klopt niet. Een zeven voor "test scores" is domweg bedrog. Leerlingen krijgen bijvoorbeeld bonuspunten voor bepaalde vakken als ze papieren zakdoekjes meenemen voor het klaslokaal. Met die bonuspunten kunnen ze dan lage cijfers ophalen...

Onze zoon kreeg drie jaar Duits. Er was geen vocabulaire-lijst en zelfs in het derde jaar werd er niet van de leerlingen verwacht dat ze Duits spraken tijdens de les. Voornaamwoorden en naamvallen kwamen eigenlijk niet aan de orde. Sterker nog - in het derde jaar had de leraar vergeten om de bron af te plakken van sommige onderdelen van het lesmateriaal. Daaruit bleek dat ons vermoeden klopte: hij had het uit een Duitse bron voor de kleuterschool gekopieerd... Nog gekker: er zijn drie leraren die Duits geven en ze werken niet samen, noch is er een gemeenschappelijk curriculum.

Bij de geschiedenisles werd ook voornamelijk met artikelen gewerkt. Sommige daarvan waren al jaren geleden achterhaald. Definities van bepaalde begrippen klopten soms ook helemaal niet.

De school staat te boek (ha!) als zeer vooruitstrevend, onder meer omdat ze niet langer met lesboeken werken. Die zouden het educatieve proces in de weg staan.

De AP-lessen waren overigens wel uitstekend.

Nog een opvallend misleidend statistiek: de "4-year high school graduation rate" is 96%. Wat er niet bij vermeld wordt is dat in Virginia hier ook de schoolverlaters onder vallen die een GED halen.

Voor de goede orde: we hebben trouw alle ouderavonden bijgewoond en we hebben regelmatig contact gehad met de leraren.

[Wulfy]

Dank je wel Big Al, ik kan dus niet zomaar uitgaan van scholenvergelijkingssites. Ik sta best te kijken van de dingen die je vertelt. Zoals het voorbeeld met die lessen Duits, dan lijkt het of er totaal geen richtlijnen of referentieniveau onder ligt. Wel iets om dus echt goed te bekijken. Note to myself: goed vooraf het niveau en de lesmethode van de gegeven vakken checken. Alsook kijken naar de kwaliteit van de betreffende vakgroepen en de samenwerking tussen docenten. Veel dank voor deze nuttige informatie.
Is er veel verschil tussen private en goede public schools?

[hemmie]

Ik snap dat niet helemaal. Als een school AP Duits aanbiedt, dan is dat het 4e (soms misschien 5e) jaar Duits. Dan moeten de jaren daarvoor daar toch een voorbereiding voor zijn? Mijn zoon doet dit jaar AP Spanish, dat is zijn 4e jaar, dus de afgelopen 3 jaar is daarvoor de basis gelegd. Moet wel aangeven dat ik van een spaanse kennis die les gaf op een school in een achterstandswijk begreep dat zij de 1e 2 jaren spaans (dan volgt iedereen hier nog op hetzelfde niveau spaanse les, vanaf het 3e jaar kun je de hogere niveau lessen kiezen) absoluut niet het niveau behaalden wat nodig zou zijn om aan het 3e jaar te beginnen, op die school deden dan ook alleen native speakers AP Spanish. Maar dat kan bij Duits niet spelen. Sowieso zijn dat soort echt slechte scholen wel makkelijk te vinden en vermijden, en wil je waarschijnlijk toch al niet in zo'n wijk wonen.

Om te ontdekken welke scholen goed zijn in/rond Atlanta moet je navraag doen bij mensen die daar wonen. Er is waarschijnlijk wel een Facebook groep voor nederlanders in Atlanta, of probeer anders de Nederlanders in Amerika Facebook groep. Ik kan zo niemand in deze groep bedenken die met schoolgaande kinderen in Atlanta wonen, maar misschien zijn die er wel (dan zou het onderwerp van je post aangepast moeten worden, als er Atlanta in staat reageren mensen die daar wonen sneller).

[SCOMMT]

Dank jullie wel voor het delen van jullie kennis en ervaring zover. Erg interessant wat jullie vertellen. Daar heb ik veel aan. Op deze manier is het makkelijker om een beeld te vormen, hoewel dat nog steeds heel moeilijk blijft. Mijn grootste zorg is nog steeds het onderwijs. Het “Amerika heeft een aantal van de beste universiteiten in de wereld, dus er moeten goede scholen zijn” argument waar mijn man regelmatig mee komt, stelt me nog niet echt gerust. Immers, overal waar ik lees over vergelijkingen in kwaliteit komen de Verenigde Staten er minder goed vanaf in vergelijking met Nederland.

Ik wil hier wel even op in haken. Mijn vrouw en ik verhuizen ergens mid 2023 naar Amerika, zij is Amerikaanse.
Zij heeft haar high school en bachelor in Amerika gedaan, daarna een master in Praag en een master in Nederland, daarna haar PhD in Nederland.
Haar ervaring is dat het niveau in Nederland om te huilen was. Ze was op vakantie zei ze. Daarbij moet wel gezegd worden dat haar universiteit voor haar bachelor tegen Ivy league aan zit, dat is namelijk Lehigh.

n=1 natuurlijk, maar ik denk dat het enorm af hangt van welke uni je gaat. Voor high schools is het ook erg verschillend - zoals je al gelezen hebt.
Ik zou er dus vooral voor zorgen een degelijke inschatting van je kinderen hun capaciteit te maken en te zorgen - mochten ze in de US studeren - dat ze naar een goede school gaan.