DV-2022 winnaar Thoomz
Geplaatst: 19 mei 2021, 01:13
Dag allemaal,
Mijn naam is Thomas (24) en na een tip van een andere gebruiker op dit forum heb ik besloten om mijn eigen topic te openen om zo mijn ervaringen te documenteren en te delen met mede forum gebruikers. Zoals de titel al aangeeft heb ik in oktober 2020 meegedaan aan de DV-2022 en ontving ik ongeveer een week geleden (mei 2021) het bericht dat ik geslecteerd ben voor 'further processing'. Mijn case number is erg laag dus de kans dat er een visa beschikbaar is volgens mij best groot. Ik deed voor de eerste keer mee en om eerlijk te zijn ben ik een beetje overvallen van de uitslag! Ik heb altijd al gespeeld met het idee om richting Amerika te gaan, maar nou niet meteen met de eerste keer meedoen met de lotterij.
Een beetje achtergrond: ik heb op een of andere manier altijd al een connectie met de VS gehad. Mijn vader moest er 1x per jaar heen voor z'n werk en kwam altijd thuis met geweldige verhalen. Na lang zeuren had hij mij in 2009 voor het eerst richting de VS meegenomen voor vakantie en ik vond het fantastisch! Er volgende nog vele trips richting die kant op en ik heb er altijd erg van genoten. Op de middelbare school (VWO) begon ik met het idee te spelen om in de VS te studeren, echter zoals voor velen was dit onmogelijk door het enorme kostenplaatje. De buitenland kriebels, echter, bleven en door hard werk en wat geluk ben ik niet naar de VS gegaan om te studeren, maar naar the University of Edinburgh in Schotland. Toentertijd was Schotland nog deel van de EU (Brexit...) en konden EU studenten daar gratis studeren. Een exceptionele kans aangezien studeren in de UK nou niet echt goedkoop was (normaal gesproken £9,250 college geld per jaar en de pond stond een stuk hoger voor de Brexit dan nu). Ik ben dus om m'n 18e naar Schotland verhuist en ik kwam in een zeer internationale omgeving terecht met veel Amerikanen (en andere nationaliteiten natuurlijk)! Al gauw bezocht ik veel evenementen van de International Society en North American Society (soort studievereveningen in de UK) en maakte ik veel Amerikaanse vrienden in Edinburgh. In mijn derde jaar (Schotse undergraduates zijn, net zoals Amerikaanse, 4 jaar lang) had ik de mogelijkheid om een jaar lang op uitwisseling te gaan. Je zou verwachten dat ik naar de VS zou gaan, maar toch koos ik ervoor om naar Canada te gaan om in Vancouver, BC te studeren. Ik had een geweldige tijd daar en kon een beetje proeven van het Noord-Amerikaanse college-wezen. Tijdens mijn tijd in Vancouver ben ik nog vaak de grens over gegaan en vele delen van de Pacific North West bezocht.
Na m'n undergraduate, heb ik geprobeerd mij aan te melden voor Amerikaanse PhDs echter had ik geen success. Ik het meer success in de UK en uiteindelijk opnieuw aangenomen in Edinburgh voor een 4-jarig MSc + PhD programma. In 2020 behaalde ik mijn MSc en nu ben ik begonnen met m'n PhD. In oktober deed ik dus mee aan de DV zonder echt teveel na te denken over de consequenties qua timing met de PhD (ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik zou winnen) maar in mei kreeg ik dus het bericht dat ik was geselecteerd. Ik heb meteen mijn supervisors op de hoogte gesteld en zij waren gelukkig erg begripvol en denken na over manieren hoe ik mijn onderzoek zou kunnen voortzetten in de VS.
Ik heb besloten om met het process van de DV door te gaan, maar kom nu wel voor een paar moeilijke beslissingen te staan. Wel of niet doorgaan met het onderzoek (helaas loopt door covid een hele hoop niet helemaal lekker)? En hoe lastig/makkelijk word het om als recent grad een baan te vinden in de VS? Ik ben optimistisch aangezien mijn veld in vogue is (ik studeer infectieziekten epidemiology / genomics). Verder helpt het dat ik jong ben dus ik heb niet echt veel te verliezen!
Op het moment ben ik toevallig even in Nederland dus ik ben nu bezig met het verzamelen van alle nodige documenten voordat ik binnenkort weer terug naar Schotland vlieg.
Ik denk dat er nog veel onduidelijk is op dit moment, maar ik heb dit altijd al willen doen dus ik ga er ook voor al is het een beetje eerder dan ik had verwacht!
Mijn naam is Thomas (24) en na een tip van een andere gebruiker op dit forum heb ik besloten om mijn eigen topic te openen om zo mijn ervaringen te documenteren en te delen met mede forum gebruikers. Zoals de titel al aangeeft heb ik in oktober 2020 meegedaan aan de DV-2022 en ontving ik ongeveer een week geleden (mei 2021) het bericht dat ik geslecteerd ben voor 'further processing'. Mijn case number is erg laag dus de kans dat er een visa beschikbaar is volgens mij best groot. Ik deed voor de eerste keer mee en om eerlijk te zijn ben ik een beetje overvallen van de uitslag! Ik heb altijd al gespeeld met het idee om richting Amerika te gaan, maar nou niet meteen met de eerste keer meedoen met de lotterij.
Een beetje achtergrond: ik heb op een of andere manier altijd al een connectie met de VS gehad. Mijn vader moest er 1x per jaar heen voor z'n werk en kwam altijd thuis met geweldige verhalen. Na lang zeuren had hij mij in 2009 voor het eerst richting de VS meegenomen voor vakantie en ik vond het fantastisch! Er volgende nog vele trips richting die kant op en ik heb er altijd erg van genoten. Op de middelbare school (VWO) begon ik met het idee te spelen om in de VS te studeren, echter zoals voor velen was dit onmogelijk door het enorme kostenplaatje. De buitenland kriebels, echter, bleven en door hard werk en wat geluk ben ik niet naar de VS gegaan om te studeren, maar naar the University of Edinburgh in Schotland. Toentertijd was Schotland nog deel van de EU (Brexit...) en konden EU studenten daar gratis studeren. Een exceptionele kans aangezien studeren in de UK nou niet echt goedkoop was (normaal gesproken £9,250 college geld per jaar en de pond stond een stuk hoger voor de Brexit dan nu). Ik ben dus om m'n 18e naar Schotland verhuist en ik kwam in een zeer internationale omgeving terecht met veel Amerikanen (en andere nationaliteiten natuurlijk)! Al gauw bezocht ik veel evenementen van de International Society en North American Society (soort studievereveningen in de UK) en maakte ik veel Amerikaanse vrienden in Edinburgh. In mijn derde jaar (Schotse undergraduates zijn, net zoals Amerikaanse, 4 jaar lang) had ik de mogelijkheid om een jaar lang op uitwisseling te gaan. Je zou verwachten dat ik naar de VS zou gaan, maar toch koos ik ervoor om naar Canada te gaan om in Vancouver, BC te studeren. Ik had een geweldige tijd daar en kon een beetje proeven van het Noord-Amerikaanse college-wezen. Tijdens mijn tijd in Vancouver ben ik nog vaak de grens over gegaan en vele delen van de Pacific North West bezocht.
Na m'n undergraduate, heb ik geprobeerd mij aan te melden voor Amerikaanse PhDs echter had ik geen success. Ik het meer success in de UK en uiteindelijk opnieuw aangenomen in Edinburgh voor een 4-jarig MSc + PhD programma. In 2020 behaalde ik mijn MSc en nu ben ik begonnen met m'n PhD. In oktober deed ik dus mee aan de DV zonder echt teveel na te denken over de consequenties qua timing met de PhD (ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik zou winnen) maar in mei kreeg ik dus het bericht dat ik was geselecteerd. Ik heb meteen mijn supervisors op de hoogte gesteld en zij waren gelukkig erg begripvol en denken na over manieren hoe ik mijn onderzoek zou kunnen voortzetten in de VS.
Ik heb besloten om met het process van de DV door te gaan, maar kom nu wel voor een paar moeilijke beslissingen te staan. Wel of niet doorgaan met het onderzoek (helaas loopt door covid een hele hoop niet helemaal lekker)? En hoe lastig/makkelijk word het om als recent grad een baan te vinden in de VS? Ik ben optimistisch aangezien mijn veld in vogue is (ik studeer infectieziekten epidemiology / genomics). Verder helpt het dat ik jong ben dus ik heb niet echt veel te verliezen!
Op het moment ben ik toevallig even in Nederland dus ik ben nu bezig met het verzamelen van alle nodige documenten voordat ik binnenkort weer terug naar Schotland vlieg.
Ik denk dat er nog veel onduidelijk is op dit moment, maar ik heb dit altijd al willen doen dus ik ga er ook voor al is het een beetje eerder dan ik had verwacht!