emigreren east bay-area

[amerika-canada]

Hallo iedereen,

zal mijn verhaal zo kort mogelijk proberen te houden. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam met familie in Amerika. Daarnaast komen mijn ouders uit azie waardoor ik ook erg beinvloed ben door de cultuur.

Sinds jongs af aan trok het land mij heel erg aan en vond ik het leven in NL niks. over de jaren heen heb ik een kans gehad om in canada een half jaartje te wonen en toen begon ik het leven in NL heel erg te waarderen.Was toen ook naar mijn familie in California gegaan maar goed dat is een vakantiegevoel.. In de tussentijd had mijn familie een amerikaanse voorgesteld. onze families kennen elkaar en ook wij vonden het een match en begonnen elkaar leuk te vinden. In dit gehele proces was er 1 ding wat mij erg lastig leek en dat was de afstand en de levensstijl. Ik heb zo een beetje mijn onderzoek gedaan en ik wordt zo paniekerig wanneer ik zie hoe het daar eruitziet, hoe alles op een afstand zit, hoe saai het daar lijkt. Hij woont in Tracy en dat is 1,5 h rijden van SF. Dat mijn familie en ouders hier zitten kom ik nog wel overheen maar och ik krijg zo een benauwd gevoel zeg. Ik woon en werk zelf in Amsterdam op een druk plekje met de tram voor de deur..hoor de kinderen buiten spelen..SF trekt mij heel erg aan en maar qua woonkosten is dat erg duur en hij is zelf niet bereid om uit Tracy te gaan. En om te gaan werken in SF lijkt me niet realistisch vanwege fe afstand..Mn gevoel zegt nee maar mn hart wilt toch wel de uitdaging aan.. Ik zou graag ervaringen horen van mensen die daar in de buurt wonen.. maak ik het nu allemaal erger dan het allemaal is?

[goldenhills]

De eerste vraag is natuurlijk of je wel een visum / GC kunt bemachtigen. Bijv via een oom een GC krijgen kan niet, alleen eerste lijn relaties (kind, ouders, broer/zus). Geen visum kunnen krijgen betekent geen zorgen maken over het leven hier.

Amerika, Californië, en zelfs de bay area zijn enorm gevarieerd. Wij wonen mid-peninsula (tussen SF en SJ), en hebben het daar erg naar ons zin vanwege natuur, cultuur, het weer, en leuk werk. Maar je moet een goede baan hebben om het leven hier te kunnen veroorloven. Ik zou persoonlijk niet in de East Bay willen wonen, het is daar nog drukker (files) dan hier, en als je wat verder het binnenland in gaat Stockton, Tracy, etc., een stuk heter in de zomer. Verder zijn de binnenlanden ook in de regel wat conservatiever, minder divers, en hebben minder vertier.

[FlipjeBTiel]

Alle stadjes net buiten de East Bay hebben een historische bestaansreden. In geval van Tracy zijn dat de spoorwegen (komt de naam ook vandaan). Het is vandaag de dag nog een distributiecentrum, maar nu voornamelijk van landbouw. Het is (nog) geen meerderheid Latino stadje, maar als je jong bent, dan zijn je meeste leeftijdsgenoten dat wel en is het belangrijk om Spaans te leren. Het is er erg heet in de zomer. Als je daar van houdt, dan geweldig, anders zul je veel binnen zitten met de airco aan.

Op het einde van de vorige huizenbubbel was er sprake van het ontwikkelen van de verre East Bay: bedrijven zouden daar naartoe trekken vanwege de hoge levenskosten dichter bij SF. Hele nieuwe subdivisies werden uit de grond gestampt, o.a. ook Mountain House igv. Tracy. Toen klapte de bubbel. Vandaag de dag is er opnieuw sprake van plaatsen zoals Antioch, Brentwood, en Tracy als "suburbs van SF." Maar die 1.5hr die je noemt is eigenlijk alleen rond twee in de morgen ... in de spits mag je 3hr tellen. Zodoende, als je gaat, richt je dan vanaf het begin op Tracy zelf voor werk en vermaak.

Of het je zal bevallen is ontzettend persoonlijk, maar Amsterdam is zeker anders. Wat is zijn motivatie om niet uit Tracy weg te willen? Familie? Vergelijk: je praat nu over een verhuizing van bijna 9000km voor jezelf, maar hij ziet op tegen 100km. Zorg dat jullie respectievelijke levensverwachtingen duidelijk zijn.

Gr., Flipje

[amerika-canada]

De eerste vraag is natuurlijk of je wel een visum / GC kunt bemachtigen. Bijv via een oom een GC krijgen kan niet, alleen eerste lijn relaties (kind, ouders, broer/zus). Geen visum kunnen krijgen betekent geen zorgen maken over het leven hier.

Amerika, Californië, en zelfs de bay area zijn enorm gevarieerd. Wij wonen mid-peninsula (tussen SF en SJ), en hebben het daar erg naar ons zin vanwege natuur, cultuur, het weer, en leuk werk. Maar je moet een goede baan hebben om het leven hier te kunnen veroorloven. Ik zou persoonlijk niet in de East Bay willen wonen, het is daar nog drukker (files) dan hier, en als je wat verder het binnenland in gaat Stockton, Tracy, etc., een stuk heter in de zomer. Verder zijn de binnenlanden ook in de regel wat conservatiever, minder divers, en hebben minder vertier.

Ik zal dan natuurlijk trouwen en zo een visum bemachtigen. Hij heeft zijn eigen bedrijf en gaf al aan dat ik niet hoef te werken, maar ik zie het helemaal niet zitten om daar thuis te gaan zitten en wil juist socializen. En over het stukje minder divers vind ik ook nou ook.. google maps maakt het er ook niet leuker op..

[amerika-canada]

Alle stadjes net buiten de East Bay hebben een historische bestaansreden. In geval van Tracy zijn dat de spoorwegen (komt de naam ook vandaan). Het is vandaag de dag nog een distributiecentrum, maar nu voornamelijk van landbouw. Het is (nog) geen meerderheid Latino stadje, maar als je jong bent, dan zijn je meeste leeftijdsgenoten dat wel en is het belangrijk om Spaans te leren. Het is er erg heet in de zomer. Als je daar van houdt, dan geweldig, anders zul je veel binnen zitten met de airco aan.

Op het einde van de vorige huizenbubbel was er sprake van het ontwikkelen van de verre East Bay: bedrijven zouden daar naartoe trekken vanwege de hoge levenskosten dichter bij SF. Hele nieuwe subdivisies werden uit de grond gestampt, o.a. ook Mountain House igv. Tracy. Toen klapte de bubbel. Vandaag de dag is er opnieuw sprake van plaatsen zoals Antioch, Brentwood, en Tracy als "suburbs van SF." Maar die 1.5hr die je noemt is eigenlijk alleen rond twee in de morgen ... in de spits mag je 3hr tellen. Zodoende, als je gaat, richt je dan vanaf het begin op Tracy zelf voor werk en vermaak.

Of het je zal bevallen is ontzettend persoonlijk, maar Amsterdam is zeker anders. Wat is zijn motivatie om niet uit Tracy weg te willen? Familie? Vergelijk: je praat nu over een verhuizing van bijna 9000km voor jezelf, maar hij ziet op tegen 100km. Zorg dat jullie respectievelijke levensverwachtingen duidelijk zijn.

Gr., Flipje

Dank je voor alle informatie! ik wist het historische achtergrondinformatie niet. Ja het is heel persoonlijk en hoe ik erin sta heeft ook heel veel invloed erop. Ik zit er zelf momenteel negatief in en zie te veel obstakels. Ik ben nog een starter op de markt..en ga ik daar wel een baan op niveau vinden..
Motivatie van hem is idd familie, rustige buurt met het oog op een goede toekomst voor kinderen. Heeft zelf in de bay area gewoond en dat was geen goede buurt..Heb ik ook over nagedacht waarom ik eigenlijk zoveel zou moeten opgeven maar dan komt het stukje cultuur in beeld..

[goldenhills]

Ah, ik had de sprong van 'elkaar leuk vinden' naar willen trouwen niet direct uit je verhaal opgemaakt. Er zijn regelmatig mensen hier op het forum die niet willen trouwen, en denken dat je evengoed naar de VS kan verhuizen om 'het te proberen'. Dat maakt het voor jou inderdaad een stuk eenvoudiger qua visa.

Ik kan me wel vinden in wat Flipje schrijft. Het feit dat je aanstaande niet wil verhuizen en jij een grote en verre stap moet maken en wat meer van het bruisende avontuur houdt (zoals verhuizen naar SF) geeft toch wel te denken. Je kunt elkaar erg leuk vinden, maar je moet (vind ik ...) toch aardig wat overlap hebben in wat je met je leven wilt doen en waar je wilt leven. Daar komt dan nog bij dat Tracy zeker geen Amsterdam of SF is, maar dat lijkt me eigenlijk niet het eerste punt.

[Rachel.]

Lastige beslissing. Ik ken Californië niet maar denk dat je inderdaad goed moet nadenken over wat jij opgeeft, of hij zich dat wel realiseert en wat hij er tegenover wil zetten. Mijn man en ik hadden afgesproken dat als ik naar de States verhuisde, hij indien nodig voor mijn baan van staat zou wisselen. Dat was uiteindelijk niet nodig maar hij weet dat we niet ons hele leven in Florida gaan blijven ook al zou hij dat vanwege familie wel graag willen. Het moet wel van twee kanten komen. Misschien kun je als je hem opzoekt andere plaatsen in de omgeving bezoeken en kijken of er een middenweg is?

[kastelke]

Hij heeft zijn eigen bedrijf

Dat maakt het soms wel lastiger om 150km verder te gaan wonen.

[FlipjeBTiel]

Het is hier bij ons een paar dagen heet, en vandaag wordt het 35C. Genoeg voor mij om binnen te zitten en alleen 's avonds erop uit te gaan om bij vrienden vaderdag te vieren (verder landinwaarts, dus nog warmer). Voor Tracy staat 43C op het programma. Voor morgen is voorspeld dat de mist van de Pacific weer doortrekt en het bij ons hard gaat afkoelen; dat reikt echter bij lange na niet tot Tracy, waar het heet zal blijven. Temperaturen langdurig boven je lichaamstemperatuur moet je meemaken om te zien of je er tegen kan. Ikzelf vroeger wel (veel in kassen gewerkt, zonder problemen), maar nu word ik er snel ziek van ("heat exhaustion").

Gr., Flipje

[Rachel.]

Hij heeft zijn eigen bedrijf

Dat maakt het soms wel lastiger om 150km verder te gaan wonen.

Dat hangt toch van het bedrijf af, veel starters in de IT zijn juist erg flexibel.

[Fellow2012]

Het gaat natuurlijk niet om de 50 of 100KM afstand tot SF maar om een levensstijl. En als ik in de schoenen van de beste man zou staan zou ik voor geen moment een ruime suburban living willen ruilen voor een crappy little appartment in SF dat in oppervlakte net zo groot is als onze garage maar 2.5X of meer duurder is dan ons huis.

De TS zegt zelf dat ze een starter is op de arbeidsmarkt en denkt een baan te vinden met een inkomen dat de cost of living in SF kan dekken – hello from earth!

Toegegeven dat het leven in een bruisende stad als SF erg leuk kan zijn en dat suburban living erg saai is, maar misschien is de saaiheid juist wat de beste man opzoek naar is… een lekker ruime, rustige en veilige omgeving voor de kinderen. In onze saaie bedroom community doe ik mijn auto bijna nooit op slot, de deur van garage staat vaak open en zelfs onze voordeur vergeet ik weleens op slot te doen. Laatste waren we voor een weekje weg en onze garagedeur opengelaten - feitelijk was ons huis helemaal open, deur naar woonkamer boven was ook niet op slot – kreeg een smsje van onze buurman of dat de bedoeling was of zal ik hem dichtdoen.

Kinderen in de leeftijd van 5 of 7 spelen hier alleen zonder begeleiding buiten. Ik laat zelfs mijn 3-jarige zoon alleen achter met deze kinderen en hij kijkt niet eens om en ik neem pols hoogte vanaf onze deck. En al is het 35c buiten gaat deze taaie toddler gewoon buiten spelen. Misschien neemt de beste man het starten van een gezinnetje erg serieus en denkt nu al aan kinderen, hun scholing en leefomgeving, de stad heeft ie al eerder gezien, been there done that...en is een city girl die opzoek is naar druk en bruisend leven wel een match?

[Max Kool]

Probeer het eens voor een paar weken?

[FlipjeBTiel]

Het gaat natuurlijk niet om de 50 of 100KM afstand tot SF maar om een levensstijl.

Daar gaat het juist wel om: 50km verhoogt je baanperspectieven en maakt het mogelijk op een zaterdagavond naar SF te gaan. Het scheelt ook al gauw een graad of 10. Woonkosten gaan omhoog, maar het is niet alsof je enige keuze opeens alleen maar een studio is. Commute naar Tracy is dan tegen de bups in, dus geen files. Je hoeft ook geen brug over.

Net als je schrijft: het is erg persoonlijk wat het beste bevalt. Ieder z'n ding, en dat geldt voor TS en partner ook. Enige waar het mij om ging is dat we hier van tijd tot tijd mensen zien langskomen die thuiszitten en zich op zitten te vreten omdat ze maar niet van de grond kunnen komen. Het is dus goed als TS en partner vooraf hun verwachtingen op elkaar afstemmen en zien dat er andere opties open staan dan alleen "wel/niet gaan" zoals TS in het eerste bericht lijkt te beschrijven.

Gr., Flipje

[amerika-canada]

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Een heftige tijd met veel emoties..misschien ben ik emotioneel te stabiel hiervoor..de tranen springen al in mijn ogen als ik zie waar hij woont.. als we het hebben over emigreren... ik laat het eventjes los .. misschien moet ik maar eventjes gaan en face to face samen erover praten wat we willen...

[sundaysue]

Ik zal dan natuurlijk trouwen en zo een visum bemachtigen. Hij heeft zijn eigen bedrijf en gaf al aan dat ik niet hoef te werken, maar ik zie het helemaal niet zitten om daar thuis te gaan zitten en wil juist socializen. En over het stukje minder divers vind ik ook nou ook.. google maps maakt het er ook niet leuker op..

No offense maar dit komt bij mij een beetje over alsof je dus op zoek gaat naar de liefde voor een visum (bold part)

Ik heb je hier nog nergens over een Amerikaans vriendje horen praten dus ik neem aan dat je geen relatie hebt momenteel met een Amerikaan. Andere helpvolle forum leden hebben je al goed op weg geholpen met advies en ook duidelijk gemaakt dat je niet zo maar een visum krijgt - zelfs niet via familie. Begrijp je in een eerdere post wel heel goed waarin je zegt dat je het leven in NL niets vindt -- dat had ik ook maar zoek geen liefde om een visum te bemachtigen maar omdat je bij hem wilt zijn. Omdat je verliefd bent, etc. Het komt voor mij over dat je wilt trouwen voor een green card.

[elninjoo]

Hoeveel tijd hebben jullie daadwerkelijk al samen doorgebracht dat je denkt te kunnen trouwen/emigreren voor die man? Als je elkaar alleen maar af en toe op vakantie hebt gezien zou ik eerst maar 'ns een paar maanden op reis gaan naar hem en kijken of je elkaar uberhaupt leuk genoeg vindt voor 'n vaste relatie en dan kan er altijd nog over emigratie nagedacht gaan worden.

Kan me overigens goed voorstellen dat hij liever buiten af wil wonen. Heb je waarschijnlijk een vrijstaand huis met tuin en zwembad ipv een krap appartementje. En dat Tracy ligt ook nog 'ns vrij dichtbij Yosemite, dus heerlijk om daar af en toe 'n weekendje naar toe te kunnen.

[Martin & Marianne]

Hebben jullie elkaar überhaupt al eens gezien? Zo te horen in elk geval niet bij elkaar thuis? Dus hij heeft geen idee van jouw woonsituatie en jij niet van de zijne? Ik zou de relatie eerst maar eens wat tijd gunnen voordat je over emigratie gaat denken, en proberen voor wat langere tijd daar naartoe te gaan en hij naar Amsterdam.

Marianne

[hemmie]

No offense maar dit komt bij mij een beetje over alsof je dus op zoek gaat naar de liefde voor een visum (bold part)

Er wordt toch al vanaf het begin gesproken over een relatie?

[amerika-canada]

Hij was hier in januari 2014, hier hebben we elkaar ontmoet via familie, daarna ben ik in oktober gegaan ook bij hem thuis. Ik was er een weekje, even SF een paar dagen Lake Tahoe dat was geweldig. In 2015 zijn we een weekend samen geweest en toen was ik eerlijk gezegd aan het nadenken of dit echt wat wordt..daarna zijn we druk geweest met ons leven in ons eigen wereld en hielden we contact, met veel ups and downs..voornamelijk omdat ik veel meer twijfels had dan hem. Of ik de overstap wel kon en wel wilde..was ook de bedoeling dat ik nu zou gaan en verloven. Onze cultuur laat het niet toe om eerst uit te proberen, er is ook geen weg meer terug (e.g terug naar NL wordt heel lastig). Maar zoals je leest twijfel ik al best wel te lang nu.. dat ik verzuipt ben in mijn eigen gedachtes/angsten.

Heel gek hoe je gevoel je zo kan beheersen..op dit moment terwijl ik dit typ denk ik ook dat het uiteindelijk wel zal meevallen en ik mijn draai wel zal vinden..maar er zijn dagen dat ik me rotpieker en hij ook aangeeft dat hij me niet verder kan helpen dat het echt bij mij ligt..

En nee ik kom niet naar Amerika voor een greencard, ik probeerde alleen maar aan te geven dat ik naar amerika zal komen middels trouwen want iemand postte iets over een visum.

[babarage]

ik ken je natuurlijk niet persoonlijk dus het is lastig advies geven. maar poeh je maakt het je jezelf in mijn ogen niet makkelijk. emigreren naar een ander land is echt niet eenvoudig, wennen aan een andere manier van leven, andere taal enzovoorts en dat feitelijk in je eentje. ja je hebt dan wel een partner maar niet eentje die hetzelfde doormaakt en dus echt snapt wat je meemaakt. die begrijpt als jij eens moppert over die 'stomme amerikanen met hun stomme gebruiken'. en laten we wel wezen als je net daar woont (en vast ook wel eens als je d'r wat langer woont heb je wel eens van die momenten dat even alles in je eigen land beter lijkt. hoort er bij en is niet erg. hoe ik het ook naar mijn zin had in de jaren dat ik in de VS en Ierland woonde en werkte die momenten waren d'r ook .

En in dat hele proces van emigreren ga je ook nog eens samenwonen (ja in een huwelijk maar dus in 1 huis wonen) met iemand die je nog niet echt langdurig dagelijks hebt meegemaakt. Die vooral nog op z'n zondagse best is geweest zal ik maar even zeggen toen jullie samen waren. Waarvan je nog niet weet of hij z'n sokken altijd laat slingeren, altijd op z'n telefoon zit te hakken als hij thuis is, hele dagen met z'n snowscooter in de schuur aan het spelen is of weet ik wat voor andere voor jou super irritante gewoontes heeft. En, nog belangrijker, kunnen jullie daar dan goed over praten en samen uitkomen. Kunnen jullie samen aan die relatie bouwen. Dat zijn antwoorden die je nu deels wel al kan weten maar deels pas echt achter komt als je elkaar echt langduriger meemaakt. Daarmee wil ik niet zeggen dat je alleen door samenwonen erachter kan komen maar ergens klinkt wat jij beschrijft toch ook wel wat schaars om het echt te weten.

Maar nogmaals, uiteindelijk weet jij het alleen. luister naar je onderbuik, probeert die je iets te vertellen? zijn dat die twijfels misschien? waarom wil je dit zo graag? waarom is terug naar nederland geen optie?