Hier nog wat gedachten.
Eerst een samenvatting van onze situatie:
- Ik ben Nederlands staatsburger en sinds februari 2007 ook Amerikaans staatsburger (met 'Verklaring behoud Nederlanderschap'). ik heb dus zowel een Nederlands als Amerikaans paspoort.
- Mijn vrouw is Amerikaans staatsburger en heeft dus alleen een Amerikaans paspoort.
- Onze tweeling van 5½ zijn ook zowel Nederlands en Amerikaans staatsburger en hebben beide paspoorten.
- Mijn vrouw heeft van juni 1999 tot december 2000 in Nederland gewoond (samengewoond met mij). Ze heeft dus al een sofi-nummer (BSN), spreekt prima Nederlands en heeft ook een (inmiddels verlopen) Nederlands rijbewijs.
- Wij zijn in september 2000 getrouwd in Nederland, dus de huwelijksakte is vastgelegd in Nederland (bij de gemeente Sint-Oedenrode).
- In december 2000 zijn wij verhuisd naar de V.S.
- In februari 2007 ben ik Amerikaans staatsburger geworden, maar mijn Nederlanderschap behouden, aangezien ik de nationaliteit van mijn echtgenoot aannam.
- Nu willen wij dus weer terug naar Nederland verhuizen. We gaan ons huis hier verkopen. Daar houden we waarschijnlijk een goede 250 tot 300.000 euro aan over, dus we brengen best een aanzienlijk bedrag mee naar Nederland. (Ik moet nog uitzoeken of dit belastingtechnisch nog gevolgen heeft. Mogen wij zomaar dat soort bedragen Nederland invoeren?)
- Ik ga proberen om mijn huidige baan naar Nederland te verplaatsen (al zal ik dan wel formeel naar de Nederlandse vestiging moeten overstappen). Operationeel zou er nauwelijks iets veranderen, aangezien ik nu al thuis werk en als manager zeven mensen aanstuur die allemaal ergens anders zijn. Ik ben dus een "manager op afstand" en in principe zou ik dat overal kunnen doen. Het enige verschil zou dus de tijdszone zijn, maar daar kan ik mijn werktijden op aanpassen. Ik weet dat mijn huidige werkgever heel tevreden is met wat ik doe, dus ik hoop dat we iets kunnen regelen.
- Ik ben tegelijkertijd ook naar andere banen aan het kijken. Als iemand toevallig nog een baan weet, hier is mijn LinkedIn-profiel:
https://www.linkedin.com/in/ronvandecrommert . :-)
- Wij willen in de regio Haarlem/Amsterdam gaan wonen.
En hier wat beweegredenen:
- Wij willen dat onze meisjes volledig tweetalig worden. Dat lukt gewoonweg niet in de V.S. Ik heb vanaf hun geboorte uitsluitend Nederlands met ze gesproken en heel veel voorgelezen etc. Ze verstaan *alles*, maar zeggen nauwelijks iets in het Nederlands terug. Het zit wel ergens in die koppies, maar het komt er niet uit. Dat vind ik echt zo ontzettend jammer. Als we eenmaal weer in Nederland zijn, spreken ze zo vloeiend Nederlands èn Engels.
- We hebben geen enkele familie hier in Seattle. De ouders van mijn vrouw wonen in Sedona, AZ. Wij willen dichter bij familie zitten (niet in Sedona!) en we willen ook dat onze meisjes hun ooms en tantes en vooral hun nichtjes beter kennen. Bovendien zijn mijn ouders allebei al in de tachtig, dus die worden er ook niet jonger op.
- Het Nederlandse onderwijssysteem sluit beter aan bij wat wij voor onze meisjes willen. Deze blogpost verwoordt dit heel goed:
http://www.findingdutchland.com/five-im ... al-system/ . Ook de documentaire "Race to Nowhere" laat goed zien wat ons niet aanstaat in het Amerikaanse onderwijssysteem.
- Wij vinden dat er in Nederland over het algemeen een betere balans is tussen werk en privé (work-life balance).
- Wij vinden dat onze meisjes in Nederland (en Europa in het algemeen) een bredere visie op de wereld krijgen dan in de V.S.
- Wij kunnen wel wat meer culturele stimulering gebruiken. Seattle ligt in een prachtige omgeving met bergen, bossen en water, maar qua cultuur en historie kan het niet tippen aan een Europese stad zoals Amsterdam. Wij zijn meer stadsmensen dan 'buitenlieden'---m.a.w. we stappen op 'n zondag liever in de trein om naar het Rijksmuseum te gaan dan dat we gaan kamperen op de Olympic Peninsula. Ook ligt alles in Europa veel dichter bij elkaar. Je bent zo in bijvoorbeeld in Parijs of Londen, zeker als je Amerikaanse afstanden gewend bent.
- Het algemene politieke klimaat in de V.S. staat ons helemaal niet aan. Wij zitten weliswaar aan de "Left Coast", dus we zitten een beetje in een "progressieve bubble", maar het feit dat iemand als Trump presidentskandidaat kan worden is gewoonweg te bezopen voor woorden. En ik ga hier dan ook niet meer woorden aan vuilmaken.
- Guns. 'Nuff said.
Op de lange termijn denken wij dat het voor de meisjes beter is dat zij Europeanen zijn met een Amerikaanse moeder dan Amerikanen met een Nederlandse vader. En als we de overstap willen maken, dan is het beter om dat nu te doen, terwijl ze nog jong zijn en hun sociale contacten nog vrij losjes zijn. Zodra ze echt naar school gaan en ouder zijn, zou alles een stuk ingewikkelder worden.
Wij realiseren ons terdege dat het Nederland van nu niet het Nederland van 16 jaar geleden is, toen wij vertrokken, maar het is ons doel helemaal niet om daar naar terug te keren. Natuurlijk is in al die jaren veel veranderd. Ik zie mezelf in wezen als een expat---weliswaar een die de taal al spreekt, maar toch feitelijk opnieuw begint. Bij dit soort avonturen is er altijd een risico en je weet nooit wat het wordt tenzij je de sprong waagt. Aan de ene kant is het ontzettend eng---we geven immers alles wat we in de loop der jaren hier hebben opgebouwd op---maar aan de andere kant is het ook een enorm avontuur met ongekende mogelijkheden.
In de woorden van Lao Tzu, "The journey of a thousand miles begins with one step."
Zo, en nu ga ik naar bed, maar ik wilde dit nog even op het forum geplaatst hebben.
Hoe dol we ook zijn op de VS, maar ook op Australië en China - en op de rest van Europa - Nederland is gewoon een heel fijn land om je kinderen in groot te brengen. Wij gaan binnenkort weer een buitenlandavontuur aan, maar keren zeker hierheen terug, gelukkig. 
