AllesAmerika.com Forum

Ik zal maar met de deur in huis vallen (wat op zich al gebeurde bij het openen van een topic met deze titel):
nadat we in 2005 voor de eerste keer deelgenomen hebben, en vele jaren zonder succes deelnamen, besloot ik vorig jaar toch nog eens onze kans te wagen. Het was meer een emotioneel iets,ik dacht dat het 10 jaar na onze eerste deelname was (het bleek 11 jaar te zijn). Maar enkele weken geleden checkte ik de website, en stond mijn hart even stil. Ik heb Case number EU11xxx.

We waren er even niet goed van, want hadden dit niet verwacht. Het is zoals Dbacks (1 of 2?) het in een ander topic ook al schreef: het wordt na al die jaren een gewoonte, je gaat er gewoon van uit dat je toch niet gaat winnen.

We zijn ondertussen van de eerste shock bekomen, en zijn in alle ernst de mogelijkheden aan 't bekijken. We weten erg weinig van de US, want in tegenstelling tot de meesten van jullie, is de US voor ons nooit echt het land van onze vakanties geweest;
* We verbleven voor het werk van mijn man een tijdje in Michigan City in 1999, en bezochten daar nog een aantal keer onze vrienden
* We waren ook in Washington State tijdens een trip waarbij we Vancouver, Victoria Island en een deel van Washington State aandeden
* mijn echtgenoot is erg vertrouwd met Raritan / New Brunswick in NJ omdat hij jarenlang daar zeer regelmatig was voor zijn job

Voor diegenen die hier nog niet meer dan 10 jaar rond hangen: ik ben in 2005 op dit forum terecht gekomen in nadat mijn echtgenoot zijn Amerikaanse werkgever ons voorstelde om te verhuizen naar de US, iets dat in de jaren nadien telkens op de lange baan geschoven werd door hen (merger die hij nog in goede banen moest leiden, nieuwe VP, gevolgd door nieuwe CIO die eerst eens wou bekijken hoe de afdeling in elkaar zat, enz) om dan uiteindelijk na de crisis van 2008 voor onbepaalde tijd uitgesteld te worden. Ondertussen werd onze zoon maar ouder, dus de tijd drong. We wisten 1 ding zeker: we wilden weg uit Belgie. We hebben dan zelf voor een visum gezorgd, en zijn zo in de zomer van 2010 in Canada terecht gekomen, waar we wonen in Oakville, een leuke stad op een half uurtje (als er geen file is) van Toronto.
We hebben hier ons leven opgebouwd. Mijn man heeft aanvankelijk heel wat stappen naar beneden moeten zetten, want in Canada is 'Canadian work experience' een Heilige Koe! Het feit dat je multinationale teams geleid hebt over diverse continenten (o.a. ook in Canada, hahaha), doet niet ter zake. Gelukkig zit hij nu zowat terug op het niveau van werk dat hij had in Belgie.
Ik ben hier terug cursussen gaan volgen, heb zo een internship gedaan in een ot-for-profit, waar ze me na afloop een permanent contract hebben aangeboden. Ik werk in een fantastisch team met de beste baas die ik ooit gehad heb.
Onze zoon zit op de universiteit, en zal over 1,5 jaar afstuderen.

Vraag is nu: where do we go from here? Simpele vraag, niet zo'n simpel antwoord. Want deze keer hebben we het gevoel dat we ontzettend veel achter gaan laten, veel meer dan ten tijde van ons vertrek uit Belgie.

Nou, eh, gefeliciteerd dan maar
En succes met uitvogelen wat jullie nu willen.

Gefeliciteerd Elke! Jij hebt nu wel een luxe probleem... je bent al in Canada (en Canadees zonder dat je je Belgische nationaliteit moest inleveren) en nu mag je ook nog naar de VS... Als jullie dit werkelijk gaan doen heb je de keuze om in drie landen te kunnen wonen!

Canada lijkt me momenteel iets stabieler dan de VS maar je kan altijd weer terug...

Wow Elke!!

Wat zegt de rest van het gezin ervan? Jullie zoon zal waarschijnlijk dus te oud zijn om mee te mogen, dat maakt het ook lastig. Twee banen waar jullie het naar je zin hebben, een mooi leven opgebouwd.. ik begrijp wel dat het een erg moeilijke keuze is. Aan de andere kant is dit natuurlijk wel een heel erg unieke kans. Vooral omdat, zoals Sophia al zegt, je al Canadees bent en in ieder geval geen visum problemen zal hebben als jullie ooit terug willen.

Wat zouden de voordelen zijn om naar de VS te vertrekken? Speelt het weer bij jullie een belangrijke rol (dat was bij ons de voornaamste reden dat we uit Western NY zijn verhuisd)? Hebben jullie een voorkeur voor een specifieke regio? Jullie zouden natuurlijk alvast een beetje kunnen solliciteren en kijken hoeveel interesse er is.

En we dachten nog wel dat we geen winnaars op het forum hadden!!!

Wow!

OMG!!!!! Gefeliciteerd met deze kans en heel veel sterkte met beslissen wat nu te doen.

Kastelke,

Wow, toch eerst maar eens gefeliciteerd!! het blijft winnen, wat je er ook mee doet

En dan nu inderdaad DAT gevoel; wat doe en dat gaat van Natuurlijk Wel! tot Natuurlijk Niet! en weer terug..

Als je (jullie) eens willen praten over hoe, wat en waarom laat het even weten, Dbacks2 en ik zullen met alles uit onze recente eigen ervaring graag met jullie delen.

Dbacks.

Nu kun je je kennis over emigratie omzetten in acties

Veel succes met de moeilijke beslissing.

Gefeliciteerd met het winnen en succes met de keuze!

Wauw Elke, gefeliciteerd!
Maar wel een dilemma zeg!
Misschien moet je je afvragen; juist omdat jullie het nu zo vreselijk naar jullie zin hebben in Canada, wat heb je te winnen als je naar de VS verhuist en is het je waard om alles te verliezen wat je nu hebt? Omdat je altijd het plan had om naar de VS te gaan wil dat niet zeggen dat dat nu nog je droom zou zijn.
(ik zou het wel weten, ik zou lekker in Canada blijven wonen denk ik, zeker als Trump president wordt in de VS )

Je zou natuurlijk ook net over de grens kunnen gaan wonen in de VS, maar dan wordt de reistijd naar het werk wel lang

Tja, ik stel me dan ook direct de vraag of je Canada wel zou opgeven voor de VS.

Lijkt me een heel bijzonder dilemma.
Ben heel benieuwd te lezen hoe jullie gaan handelen.
Maar vooral ook Gefeliciteerd !

Ondanks alles, gefeliciteerd Elke! Ik zou het begrijpen als jullie besluiten niet te gaan. Ik ben wel benieuwd naar wat je eventueel zou drijven om wél te gaan. Zou dat natuur/omgeving, klimaat, een specifieke stad of stadje waar je heel graag zou willen wonen, of iets anders zijn?
Kortom, los van allerlei rationele afwegingen: wat zou je in de VS kunnen vinden wat je nu niet hebt?

Bijzonder!

Maar zoals anderen ook al zeggen, wat trekt je meer aan in Amerika dan in Canada? Jullie hebben het goed voor elkaar, jullie zoon mag niet mee ...

Mijn voorgevoel zegt me dat jullie in Canada blijven. Maar wie weet

Toch van harte gefeliciteerd met deze kans! En succes met wat jullie ook besluiten

Hi Kastelke...

In ieder geval gefeliciteerd! Hoe je het ook went of keert...jullie hebben nu de keus in eigen handen (voor zover dat ooit voor iemand mogelijk is)

Het klinkt in iedere geval alsof jullie het al helemaal goed voor elkaar hebben, dus het zal wellicht een keus meer op gevoel zijn?

Kan me voorstellen dat dat niet mee gaat vallen...maar iets in mij zegt ook dat als de wens er helemaal niet was geweest, jullie niet ingeschreven zouden hebben..

Veel succes in de achtbaan... als er dingen zijn waarmee ik kan helpen (meeschreeuwen?? ) laat maar weten.

En verder geef ik graag de raad door die voor ons het meest waardevol was: doe het stap voor stap... dat je papieren instuurt wil niet zeggen dat je vertrekt maar stuur je niks in (in de daarvoor gegeven periode) zegt wel dat je niet vertrekt...
Als geheel is het niet te overzien; kijk in kleine stappen (die groter kunnen zijn dan menig mens aandurft in zijn leven).

Hebben jullie een staat waar je hoofd of hart naar toe trekt??

DBacks2 (die ..niets ten nadele van 'onbekende winnaars' toch heel erg blij is voor de bekende namen!!)

Van Harte Kastelke,

Moeilijk, Canada lijkt ook erg mooi maar tsja dat zijn The States ook. Ik begrijp heel goed die contradictie. Eerst diverse do's opwerpen om ze vervolgens in don't te laten smelten en vice-versa. Als je de tijd hebt dan lijkt het verstandig deze volop te gebruiken. Zal niet meevallen. Heel veel wijsheid in deze maar bovenal. Proficiat!

Dank je wel allemaal voor jullie reacties. Ik was bang voor negatieve opmerkingen, dus het doet me echt wel iets om al het bovenstaande te lezen, en jullie begrip voor onze situatie te zien. We staan voor een van de moeilijkste beslissingen die we ooit in ons leven hebben moeten nemen.
Sommige dagen is het volmondig "Ja!", andere momenten vraag ik me af of het wel eerlijk is om een 16-jarige naar een ander continent te verhuizen, om hem dan 6 jaar later daar weer achter te laten omdat je duizenden kilometers verder gaat wonen.
Veel zal afhangen van de kansen die mijn echtgenoot heeft op een leuke job. We gaan dus de DS-260 heel zeker insturen, maar wachten er nog even mee, omdat we echt niet voor het einde van dit jaar al in de US willen zitten. Dat zou voor onze zoon erg slecht uitkomen, hij gaat zelf momenteel een beetje door een emotionele periode die zijn tijd nodig gaat hebben. Daar wil ik niet nog eens wat bovenop gaan smijten.

Ik kom nog terug op jullie reacties, maar wil ook even weer alles laten bezinken. Maar omdat het me deugd deed dit alles te lezen, wou ik toch al wel iets zeggen.

Gunst dat is ook iets onverwachts zeg! Het lijkt me inderdaad iets om stap voor stap en ook dag voor dag te nemen. Ik zou behalve naar de baan ook goed kijken naar de secundaire voorwaarden, niet alleen wat er is aan pensioenspaaraanbod en verzekeringen maar ook hoe men omgaat om met dingen als vakantie/vrije tijd (a la krijg je het maar is het niet de gewoonte het ook allemaal op te gebruiken bijvoorbeeld); en ook wat is zeg maar de cultuur van niet alleen de organisatie maar ook de plek waar je eventueel naartoe zou kunnen gaan verhuizen, en past dat net zo goed of beter bij jullie dan waar je nu woont in Canada.

In ieder geval gefeliciteerd met je winnende aanmelding, en veel succes met dit toch wel soort van dilemma!

Lots of feliessss !! En dan tegen mij zeggen dat ik zolang had gewacht met het kijken naar de uitslag en jij doet het met het vertellen van de uitslag !!