AllesAmerika.com Forum

=> bron

En wat gaat dat voor ons "Amerika liefhebbers" betekenen? Wanneer gaat dit "in effect"?

Het eerste wat ik eruit vis, is dat het H1B quotum verhoogd wordt. Hoera!!

Wat ik echter ook lees, is dat de regels voor H4 houders (vrouw/partner, mag helaas niet van dezelfde sekse zijn lees ik ergens) om ook te mogen werken versoepeld worden. De zogenaamde EAD. Wat ik er zo snel uitvis, is dat wanneer in het land van oorsprong de wederhelft van iemand met een werkvergunning gerechtigd is om te werken, dat in de VS óók toegestaan gaat worden. Tenminste, zodra de H1B houder een green card aanvraag in behandeling heeft. Dit klinkt als goed nieuws!

Wie begrijpt de bill die is aangenomen, en kan dit in Jip en Janneke taal verder uitleggen?

(het klinkt voor mij iig als goed nieuws!)

Over dit voorstel (het moet nog goedgekeurd worden door de Senaat zelf) is er al een topic:
http://forum.allesamerika.com/viewtopic ... 18#p821948

dat gaat meer over de DV lottery, maar toch, ik hou het in de gaten... dank!

Max Kool schreef:Wie begrijpt de bill die is aangenomen, en kan dit in Jip en Janneke taal verder uitleggen?

Die bill is helemaal niet aangenomen. Een senaatscommissie wil zeggen dat een kleine commissie het nu eens is. De senaat, dus alle senatoren, heeft er nog niet over gestemd. En Congress ook nog niet. Met andere woorden, slechts de allereerste stap is gezet.
Tevens is die wet niet zo mooi als ze lijkt. Want meer H1-B's klinkt wel leuk, maar in de wet staat ook dat buitenlandse werknemers die middels een visa naar de VS gaan meer betaald moeten krijgen dan een VS werknemers. De drempel voor ons buitenlanders wordt dus hoger.

Ik snap die regel trouwens wel. Als er verrruiming voor de H1B komt, dan mag dat alleen aangewend worden om vacatures op te vullen waarvoor in de VS géén mensen gevonden kunnen worden. En niet om goedkope krachten uit (bijvoorbeeld) India te halen. Alsgevolg is de regel verzonnen dat die buitenlands werknemer dan neer moet verdienen dan zijn US collega.

Dat van dat inkomen is mijn zorg niet eigenlijk. Een baan heb ik al (sorry).

Maar goed, het moet dus nog door de senaat heen, en het congres ook nog. Dat gaan nog wel even duren dus. Misschien voor het einde van het jaar? Dat is wel precies het moment dat ik verwacht te verhuizen.

De docent van de Coursera cursus (sorry dat ik die blijf aanhalen in verschillende topics) sprak over einde van het jaar, met het voorbehoud dat dit op zijn vroegst zou zijn. Gaat er ook maar iemand of iets dwarsliggen dan kan het later worden.

@Max Kool, je hoeft je niet te verontschuldigen dat je al een baan hebt. Ik gun het je van harte.

Dank dank!

mijn H1B is momenteel reeds in aanvraag, dus daar verandert niet veel aan. Maar het zou wel heel welkom zijn als de mogelijkheden voor mijn vrouw om ook te werken wat makkelijker worden.

Uit wat je in je eerste bericht schreef (ik heb het wetsvoorstel niet gelezen) maak ik op dat je vrouw pas zou mogen werken zodra jij een green card aangevraagd hebt. En het kon wel eens vijf jaar duren voor je op dat punt aangekomen bent. Maar alle beetjes eerder helpen natuurlijk!

H-1B is een dual intent visum. Hetgeen in theorie betekent dat je dag na aankomst al voor de groene kaart kunt gaan. Mits de employer je inderdaad wil sponsoren en zo snel al wil sponsoren.

Het voorstel dat ik ook zag was inderdaad dat werken voor 'meekomers' toegestaan gaat worden in 'reciprociteit'. Dus als land van herkomst in een soortgelijke situatie werken op een dependent visa toestaat zal dit voor de persoon in kwestie in de US ook mogelijk zijn.

Ik heb hier al eerder gevraagd aan deelnemers die in ned. wonen: vlgs. mij staat Ned. werken toe aan partners nu, maar is er iemand die dat eens kan uitzoeken en hier vertellen of dat inderdaad zo is ?!

Ik ben bezig dat uit te zoeken hoe dat in NL zit, wordt vervolgd. De eerste geluiden zijn dat wanneer de aanvrager een werkvergunning krijgt in NL, de wederhelft (vrouw/partner) óók mag werken in NL.

Ik heb begrepen met dit voorstel dat de H4 houder voor EAD in aanmerking komt (en dus mag werken), zodra de green card aanvraag voor de H1B houder in behandeling is. En dat is een flinke verbetering, want momenteel mag dat pas wanneer de green card is toegewezen (en dat kan idd 18 maanden tot 4-5 jaar duren).

(En ja, zodra ik mijn H1B heb en in LA woon, verzoek ik mijn werkgever een green card aan te vragen)

Ik heb inderdaad acht jaar gewacht - en toen hoefde het niet meer. Want als je zo lang niet hebt gewerk is niemand meer in je geinteresseerd. Bovendien was ik bijna tien jaar ouder geworden en dat helpt ook niet als je een baan zoekt.
Maar voorlopig is de wet er nog niet door. En werken voor H-4 visumhouders ligt heel gevoelig om een of andere reden.

Als je nog een onderhandeling bent voor je H-1B moet je eigenlijk de aanvraag voor een groene kaart onderdeel daarvan maken. En de belofte op papier laten zetten. USers zijn snel van beloven maar iets waarmaken dat is een heel ander verhaal.

Ik ben niet meer in onderhandeling, en ook nooit geweest eigelijk. Er is mij de keuze tussen H1B en L1 aangeboden. Had mijn voorkeur bij L1 gelegen dan zou ik gewoon een jaar vanuit huis werken, geen probleem. Onze voorkeur ligt duidelijk bij "zo snel mogelijk vertrekken" dus hebben we voor een H1B gekozen.

De reden dat mijn werkgever niet meteen een green card aangevraagd heeft ligt simpelweg in de doorlooptijd. Mijn werkgever kennende zal wanneer ik eenmaal in de VS ben deze aanvraag geen enkel bezwaar zijn en ook door hun betaald/gesponsord worden.

Als je een echtgenote hebt had je beter voor de L-1 kunnen gaan dan had zij L-2 gehad. Het is helemaal niet zeker dat de reform plannen doorgaan. En als ze doorgaan wordt het aantal H-1B werkers flink verhoogd. Echter ik heb niet gelezen dat men ook het aantal groene kaarten dramatisch omhoog gaat brengen. Ik weet niet wat je opleiding/expertise is maar ik zag dat voor EB-3 de wachttijd alweer vijf jaar is. En dan moet alles goed gaan.

Je schrijft: aantal H-1B's gaat omhoog hoera ! Maar voor jou niet 'hoera' want het kan jaren toevoegen aan jouw wachttijd voor een groene kaart. Net zoals ons gebeurde toen vanwege Y2K de aantal H-1B's tijdelijk beduidend hoger kwamen te liggen. (Toen wij vertrokken was de wachttijd ong. anderhalf jaar.)

Ik weet niet hoe goed je de werkgever kent ? Mijn man werd ook sponsoring groene kaart enzo beloofd. Helaas de VP die hem de toezeggingen deed - op papier - was een paar maanden later vertrokken. De omstandigheden vonden we pas jaren later uit. Er kwam een wisseling van de wacht aan de top en alles werd anders. De groene kaart werd gesabiteerd. Maar ook dat vonden we jaren later pas uit.

De werkgever kan inderdaad pas de petitie voor een groene kaart aanvangen als jij daadwerkelijk in dienst bent.
Maar realiseer je een ding: als het om USers gaat is het beter te opereren met een grote dosis achterdocht.

Ik schrik ook een beetje van je leeftijd - die je noemde in een ander ond. - boven de 50 kun je een baan in high tech vergeten hier want je wordt gezien als oud en langzaam en niet in staat je aan te passen. Dus zelfs als je de groene kaart verovert, als je je baan kwijtraakt kan het wel eens moeilijk gaan worden. Die nieuw aangekomen H-1Bers zijn dan de competitie.

Oortjes,

ik neem bovenstaande post als een aantal opmerkingen waar je zeker rekening mee moet houden. Echter, ieder heeft zo zijn persoonlijke afwegingen. Allereerst mijn leeftijd. Voor het bedrijf waar ik werk wordt mijn leeftijd niet gezien als een makke, integendeel. Ik heb ervaring die je op jongere leeftijd nauwelijks opbouwt. Voor bepaalde functies heb je nou eenmaal een bepaalde senioriteit nodig. Binnen mijn vakgebied zijn er zeer weinig specialisten te vinden met mijn ervaring en kennis (ik ben storage en cloud expert en heb het geluk dat er zeer veel vraag is naar mijn niche-kennis). Het bedrijf waar ik werk gaat vrijwel niets uit de weg om de juiste man te vinden voor de juiste functie en als gevolg nemen ze ook veel mensen uit het buitenland aan. Simpelweg omdat deze mensen niet of moeilijk in de VS te vinden zijn, en zeker niet omdat buitenlandse werknemers goedkoper zijn. Daar is het hele bedrijf op ingesteld. Bovendien, is een vent van 48 echt duurder dan eentje van 38 jaar oud? Ik betwijfel het. Ik verdien al jaren ongeveer hetzelfde als mijn collega's, en die zijn/waren tussen de 35 en de 50. De beloning is mijn vak veel meer gebonden aan je kennis en ervaring, dan aan je leeftijd.

(mijn vrouw en ik hebben nog steeds het plan om over ongeveer een jaar of 10 in Afrika te gaan wonen en daar langzaam richting onze oude dag te gaan)

Verder wat betreft H1B vs L1, op zich een goede opmerking. Wij hebben de opties goed overwogen en tóch gekozen om op een H1B/H4 combo naar de VS te gaan. Allereerst omdat wij ons enthousiasme niet willen verliezen, en die kans is bij een L1 groot. Het duurt dan immers minimaal 1 jaar voor we weg kunnen. Verder voldoet mijn salaris om in mijn eentje in ons levensonderhoud te voorzien. Die dwang is dus ook niet. Mijn vrouw wil graag weer gaan studeren, en dat kan wèl op een H4 afaik. Gewoon voor de lol, ze heeft reeds een masters degree (internationaal erkend). Bovendien denk ik dat zeker het eerste jaar onze zoon wel wat extra care verdient. DIe zal toch ook moeten aanpassen.

Er is nog steeds de mogelijkheid om een werkgever te vinden die haar H4 to H1B conversie wil sponsoren (en die hoeft wanneer deze mijn vrouw aanneemt géén relocation te doen). Verder, met het nieuwe voorstel lijkt het erop dat H4 holders waarvan de echtgenoot een green card aanvraag pending heeft, in aanmerking kan komen voor een EAD. Stel dat dit er over een jaar door is, dan zie ik wederom plenty kansen.

Kortom, goed advies waarvan een ieder voor zichzelf moet bepalen in hoeverre deze van toepassing is.

--

Ik zou haast zeggen dat je een vrij negatief beeld hebt en je eigenlijk wilt zeggen: Max vergeet het, je bent te oud.

Jouw beeld kan misschien kloppen voor jou, maar mijn beeld is anders (en ik ben echt geen dromer). Het bedrijf waar ik werk is anders dan de meeste grote bedrijven en ik zou bijvoorbeeld nóóit bij IBM of HP aan de slag gaan, want daar ben je zeer waarschijnlijk net een nummertje, meer niet. Jouw verhaal over afgestudeerden klopt waarschijnlijk wel, maar is dat van toepassing voor mij? Nope. Ik ben het afgelopen jaar minimaal 1 x per maand serieus benaderd voor een internationale/buitenlandse functie, en het neemt alleen maar toe. Het afgelopen jaar ben ik erachter gekomen dat ik me in een zeer zeldzame luxe positie bevind (en dat besef ik me terdege). Ik zou toch gek zijn daar niet op in te gaan als er een keer iets voorbij komt dat echt awesome is? Er zijn echt uitzonderingen.

IK zie dit als een kans, en IK vind dat ik dit moet doen. IK vind dat als ik deze kans niet aangrijp er altijd spijt van hou. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging en heb deze gegrepen toen deze voorbij kwam. Simpel toch? Wat kan me overkomen? Ook in Nederland neemt een bedrijf afscheid van als je niet meer naar verwachting presteert (ik werkte bij Capgemini, misschien heb je daar afgelopen jaar eea over gelezen?). Zekerheid heb je sowieso niet meer tegenwoordig, ook in NL niet.

(moest ik effe kwijt, maar je komt in bovenstaande post over als een verzuurde betweter en daar kan ik niet zo goed tegen)

Iedereen heeft een kans om te werken en te leven in Amerika.

In Amerika gaat het nu ook veel beter dan voorheen meerdere high school studenten komen dus weer aan de bak maar in 2020 denken ze meerdere immigranten en USers aan de bak te laten gaan en dat de VS weer een welvarend land word.

Dat zijn de verwachtingen dan he

julianjor22 schreef:.... maar in 2020 denken ze meerdere immigranten en USers aan de bak te laten gaan en dat de VS weer een welvarend land word.

De VS is nu al een welvarend land. En nu al komen US citizens en immigranten aan de bak.

Oke mijn fout sorry maar minder snel heb ik begrepen maar in de toekomst als het zo gaat hoe het nu is met de VS komt het in 2020 wel in orde

Het hoeft inderdaad niet altijd negatief te zijn voor oudere werknemers. Een van onze vrienden (Bid Management groot Telecombedrijf) ging op pensioen (63 jaar) en verhuisde van IN naar SC. Na een half jaar begon het bij hem terug te kriebelen, en toevallig zag hij die week een advertentie in de krant staan voor een job met zijn kwalificaties, op 15 minuten afstand van waar hij woont. Hij stuurt zijn resume in, en 3 weken later is hij er aan de slag. Vast contract, allerlei voordelen, loon niet zoveel lager dan bij het hele grote bedrijf waar hij werkte, maar alleen heeft hij nu geen aandelen meer want het bedrijf is niet beursgenoteerd.