AllesAmerika.com Forum

Na weken dubben en praten hebben we vorige week toch de knoop doorgehakt. We gaan na 7 maanden wonen in de VS terug naar Nederland, en ook al snel, eind augustus vliegen we terug. De belangrijkste reden is dat mijn man geen werk kan vinden hier. Hij is dierenarts en het zag er allemaal rooskleurig uit met veel contacten, maar hij heeft door persoonlijke omstandigheden zijn licentie niet kunnen halen en de banen hier zijn heel erg schaars. We willen zijn 10 jaar studeren niet zomaar "weggooien" voor deze kans voor mij om in een topinstituut te werken. We hebben allebei al een paar sollicitaties in NL lopen, en het is dus afwachten waar we kunnen werken en wonen.

Reden twee is dat ik me niet thuis voel hier. De eerste maanden was natuurlijk wennen, maar dat is nooit gekomen. Dit land is niet voor mij weggelegd, ik heb heel veel heimwee naar Nederland, niet alleen naar familie en vrienden maar ook naar het dagelijks leven daar. Het ergste vind ik het afscheid nemen van mijn werk en collega's. Maar ik ben er van overtuigd dat ik snel weer een baan vind in NL, ook al is de lange termijn planning van mijn carriere nu even in de kast gezet...

Om dit berichtje toch nog even positief af te ronden: Ik ben zwanger! In februari komt de kleine, maar dus geen klein Amerikaantje

Ik ga maar meteen op het positieve nieuws in: Gefeliciteerd!

ik ook, jullie zijn vast niet over een nacht ijs gegaan.
Dus gefeliciteerd met de zwangerschap!!

Allereerst gefeliciteerd! En jullie zijn in ieder geval een ervaring rijker, en weten nu beter wat de voors en tegens zijn. Ik hoop voor jullie dat je weer snel in NL kan aarden. En je weet maar nooit... Ik ben zelf na ruim 3 jaar in de VS weer terug naar NL gegaan, en zat 8 jaar later weer in de VS!

Gefeliciteerd met je zwangerschap ... jammer dat je niet net op de valreep een klein Amerikaantje mee naar NL neemt. Wie weet handig voor later

Het is me ontschoten, maar hoe zijn jullie in Amerika geraakt.. door de Greencard lottery?
Ik vind het wel interessant om ook berichten te lezen van leden die terugkeren, vanwege heimwee, geen baan of andere redenen.

We zitten hier op een J1 visum voor mijn werk. Het zal de eerste weken vast weer wennen zijn in NL, maar aangezien we hier nog maar kort wonen denk ik dat het voelt als "thuiskomen".

Gefeliciteerd met je zwangerschap. Jammer dat het niet gelukt is om hier te aarden en voor je man om een baan te vinden, want een 2-jarig postdoc bij NIH zou een leuke opsteker voor je CV zijn geweest. Succes met de banenjacht en terugkeer naar NL!

Enerzijds spijtig, maar anderzijds zijn er belangrijker dingen in het leven dan werken aan een topinstituut. Gelukkig ervaren jullie beiden dat een terugkeer naar Nederland voor jullie persoonlijk de beste beslissing is, en dat is alles wat telt!

Ik hoop dat je nog lange tijd op het forum aanwezig blijft. Want zoals Sandra ook al zegt: ook de kant van het verhaal van diegenen die terugkeren is een belangrijk aspect!

Dikke proficiat nog met je zwangerschap! En heel veel succes met de zoektocht naar een job!

Dank allen! Morgen heeft mijn man een Skype sollicitatie gesprek voor de "ideale" baan in NL. Spannend! Als hij die krijgt kan hij op 1 september al beginnen!

Proficiat met de zwangerschap.

Gefeliciteerd met jullie aankomende wereldburger. Uit ervaring weet ik, dat het dan ook extra belangrijk wordt om over niet alleen de nabije, maar ook de langere toekomst na te denken. Jammer, dat je je twee jaar niet vol kon maken, maar een studie diergeneeskunde (mijn schoonzus is dierenarts, reden waarom mijn broer in Nederland woont ) "gooi" je inderdaad niet zo even weg. Succes met de verhuizing terug!

Gefeliciteerd met jullie zwangerschap, wat fijn dat jullie kunnen uitkijken naar een kindje!

Natuurlijk is het moeilijk om terug te moeten als dat niet de bedoeling was, maar je luistert naar je hart en dat is het belangrijkst. Als je Nederland mist, hoor je daar gewoon thuis. Fijn dat je man al zicht heeft op een fijne baan! Succes met alles.

Even een vraag: Vinden jullie 7 maanden (-die weken dat je al aan het overleggen bent ?) niet te kort om het te proberen ? en nog wat langer proberen te solliciteren was dat geen optie ?
Ik hoop dat die NLse sollicitatie goed gaat maar zoniet dan zal het hier ook wel een tijdje duren om allebei weer een baan te vinden toch ?
Of was het echt de heimwee ?

En natuurlijk gefeliciteerd met je zwanger zijn.

Gefeliciteerd met je zwangerschap.

T.a.v. terugkeer naar NL: je hebt het gedaan en het is niet geworden wat je er van verwacht had, maar dat weet je dan nu ook.
Je hoeft jezelf nooit het verwijt te maken in de trent van: "hadden we maar........................."

Hoi Sanne,

Gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik hoop dat alles goed gaat met de baby en met de a.s. moeder.

Groetjes,
Susie One

kaap koraal schreef:Even een vraag: Vinden jullie 7 maanden (-die weken dat je al aan het overleggen bent ?) niet te kort om het te proberen ? en nog wat langer proberen te solliciteren was dat geen optie ?
Ik hoop dat die NLse sollicitatie goed gaat maar zoniet dan zal het hier ook wel een tijdje duren om allebei weer een baan te vinden toch ?
Of was het echt de heimwee ?

Het probleem hier is de licentie en de hoeveelheid banen. Het lijkt erop dat de recessie hier harder heeft toegeslagen dan in NL. Ipv van 1 per half jaar, zijn er in NL (waar wel wel een groter "bereik" hebben) zeker 10 of meer leuke banen te krijgen. Mijn man kan pas weer in november examen doen en dan in januari pas solliciteren als er een baan is. Dan heeft hij al te lang niet gewerkt, dat risico willen we met een aankomende kleine niet nemen.

Ik denk dat we ons verkeken hebben op de hoeveelheid banen toen we hierheen kwamen. We hadden veel contacten (met "mooie" praatjes") maar daar is allemaal niks terecht van gekomen...

Ok dat klinkt niet goed idd , wel jammer dat je het nooit echt hebt kunnen proberen met een baan.

DVDGuy schreef:Gefeliciteerd met je zwangerschap.

T.a.v. terugkeer naar NL: je hebt het gedaan en het is niet geworden wat je er van verwacht had, maar dat weet je dan nu ook.
Je hoeft jezelf nooit het verwijt te maken in de trent van: "hadden we maar........................."

Hier sluit ik me volledig bij aan!

DVDGuy schreef: T.a.v. terugkeer naar NL: je hebt het gedaan en het is niet geworden wat je er van verwacht had, maar dat weet je dan nu ook.
Je hoeft jezelf nooit het verwijt te maken in de trent van: "hadden we maar........................."

Dat gevoel hebben we zelf ook!

grote nadeel aan medische opleidingen is de licentie problematiek in de US, heb je na x-aantal jaren studeren eindelijk je diploma bereikt, mag je helemaal opnieuw beginnen, best wel zuur :s

Succes met herintegratie en de kleine spruit !