AllesAmerika.com Forum

’t Is belangrijk om met zeer betrouwbare partners in zee te gaan. En vooral ook steeds je eigen research te doen, niet geheel af te gaan op wat een (commercieel) bedrijf je zegt!
Als die boeren (uit het onderstaande artikel) op een E-visum gegaan zijn, dan moet je geen genie zijn om uit te kunnen vissen dat je geen permanent visum hebt, maar slechts een tijdelijk.
Ik zie op de website van dit bedrijf dat ze samenwerken met Van Bakel Onroerend Goed. Maar er staat ook dat zij

Refer to immigration lawyers for applying for the required visa

.. Wie gaf dan de onjuiste info: Vreba-Hoff, of die advocaten? Of hadden de boeren de juiste info, maar valt hun onderneming tegen en willen ze de schuld afschuiven op iemand anders?

Vreba-Hoff ligt onder vuur
14 aug 2009 08:00

Emigratiebemiddelaar Vreba-Hoff heeft Nederlandse melkveehouders die naar de VS zijn gegaan, verkeerd geïnformeerd en financieel benadeeld.
Dat zeggen betrokken boeren en Marianne van Gulijk, juridisch adviseur in de VS. Het Nederlandse consulaat-generaal in Chicago bevestigt dat er klachten van boeren over Vreba-Hoff zijn binnengekomen, maar wil er verder geen mededelingen over doen.

Meerdere melkveehouders die via Vreba-Hoff naar de VS zijn geëmigreerd zijn inmiddels terug in Nederland. Volgens Van Gulijk zijn zeker zes boeren teruggekeerd. Nog meer bedrijven dreigen de boerderij in de VS kwijt te raken. De emigratie is uitgelopen op een fiasco.

Boeren zouden over essentiële zaken verkeerd zijn geïnformeerd, zoals over visa, financiering en vergunningen. Hierdoor zitten ze met verkeerde visa, krijgen ze geen verblijfsvergunning en dreigen de VS te moeten verlaten.

Ook toezeggingen over de bouw van nieuwe melkveebedrijven zijn volgens melkveehouders niet nagekomen. De bouw duurde bij meerdere boeren veel langer dan afgesproken, waardoor ze geen koeien konden gaan melken en er geen melkgeld binnenkwam. Soms duurde de bouw jaren.

Vreba-Hoff is van de families Van Bakel en Van der Hoff. Willy van Bakel ontkent dat boeren door zijn toedoen in problemen zijn gekomen.

BRON: AGRARISCH DAGBLAD AUTEUR: MARIANNE VOGELAAR
http://www.agd.nl/1082125/Nieuws/Artike ... r-vuur.htm

Ik zie net dat er ook al over Van Bakel en co gesproken is in een veel ouder draadje:
viewtopic.php?f=12&t=1942&hilit=Bakel
Benno haalde toen ook al tevreden maar ook minder tevreden klanten aan...

Ik heb de Amerikaanse kant van Van Bakel beschreven in een tweede lange artikel in dezelfde krant afgelopen vrijdag (14 augustus). Ik heb PDF's van beide verhalen en heb al gevraagd of ik die ergens hier kwijt kan.

Waar het op neerkomt is dat boeren inderdaad beter moeten opletten als ze emigreren en rond de 1 miljoen dollar investeren. Maar mensen hebben nu eenmaal veel vertrouwen. Vooral in een overtuigdend pratende Nederlander die kan vertellen dat hij al jaren in de VS bezig is en alles weet -- en die ook een van de grootste melkveebedrijven in Nederland heeft. Te weinig mensen denken er dan aan om dat verhaal eens onafhankelijk te laten bekijken. Vooral met de regeltjes voor immigratie visa in de VS, daar verdwaalt de leek al snel in.

Een boer vertelde mij, dat hij voor contracten met een advocaat had gewerkt die Van Bakel hem had aangeraden, maar de advocaat, zo bleek later, werkte ook voor Van Bakel. Dat is natuurlijk niet netjes en is een belangentegenstelling voor de advocaat, maar voordat je daar eenmaal achter komt, is het te laat.

Het is een oud verhaal: indertijd stonden er altijd mensen aan de kade in New York als er weer eens een boot met immigranten aanlegde. Het horen van je eigen taal in de Nieuwe Wereld, schakelde vaak het kritisch denkvermogen uit en de Nederlandse boeren die met Van Bakel in zee zijn gegaan, hebben een soortgelijk syndroom doorgemaakt.

Overigens: de eerste boeren die met Van Bakel naar de VS zijn gekomen, doen het vaak nog redelijk, het probleem is met de latere komers, vandaar dat er wel gesproken wordt van een 'piramidespel' (in de VS een Ponzi Scheme, zie onder meer Bernie Madoff), waarbij de inleg van de lateren, gebruikt wordt om de eerderen te helpen.

Een van de benadeelde boeren vertelde mij, dat als hij het allemaal eens over mocht doen, hij dan veel kritischer zou zijn, maar dat is natuurlijk achteraf gepraat.

En: Van Bakel heeft er ook niets aan kunnen doen dat de melkprijs in een half jaar gehalveerd is tot een prijs waar je net niet meer rond van kan komen (en het voer is ook een stuk duurder geworden).

Kortom, iedereen die erover denkt om naar de VS te emigreren, zou eigenlijk eens een half jaartje op dit forum moeten meelezen.

Om daar nog aan toe te voegen: malafide bureaus -en ik heb het dan niet specifiek over dit geval- willen nog weleens in het midden laten of er uiteindelijk een GC in het verschiet ligt. Dat is met een E-visum niet het geval zoals velen hier op dit forum weten. Een goede en deskundige immigratie advocaat zal je dit direct vertellen als de GC tenminste het einddoel van je emigratie is. Op die manier zal bij velen de moed al in de schoenen zakken. Maar daar gaat het wel om: het is een enorme stap en je moet op dergelijke serviceverleners kunnen vertrouwen om met de juiste munitie je keuze te kunnen maken.

Opnieuw wat problemen met een makelaar die Nederlandse melkveehouders naar de VS haalt. Niet zo erg als Van Bakel en Vreba-Hoff, die eerder in opspraak kwamen, maar wel een waarschuwing voordat je $1 miljoen (of meer) investeert in een bedrijf in de VS.

http://www.boerderij.nl/1083541/Landbou ... spraak.htm

Het Financieel Dagblad heeft vandaag weer aandacht voor deze affaire:

Boeren berooid na bemiddeling emigratiebureau Vreba-Hoff
29 december 2009, 7:20 uur | FD.nl
Door: Franka Rolvink
Zeker 30 Nederlandse melkveehouders die de afgelopen jaren naar de Verenigde Staten trokken, zijn zonder bezittingen en bepakt met schulden teruggekeerd. Een onbekend aantal melkveehouders is na de emigratie failliet of is in de VS nog aan het wachten op de boerderij die hun jaren geleden is beloofd. Zij gingen in zee met emigratiebemiddelaar Vreba-Hoff.

[knip] 'Ik schat dat van de 120 Nederlandse boeren die met Vreba-Hoff naar de VS gingen, maar 15 het zullen redden.'

[knip]De boeren geven toe dat ze last hebben van de lage melkprijs. Maar de problemen zijn uitvergroot doordat ze zijn gelokt met onhaalbare rendementen van 48%. Ook betaalden zij meer voor hun Amerikaanse boerderij dan de marktwaarde en werden ze opgezadeld met riskante financieringen.
[knip] Volgens Van Gulijk vult Vreba-Hoff de financiële gaten met de inleg van nieuwe boeren. 'Van Bakel wordt de Madoff van de landbouw genoemd', zegt ook De Bruijn.
[knip] Daarnaast is bekend dat de coöperatieve Amerikaanse landbouwbank AgStar Financial Services in twee staten rechtszaken heeft aangespannen tegen Vreba-Hoff wegens contractbreuk en het niet nakomen van verplichtingen. Via de rechter eist de bank ten minste $ 10 mln voor het failliet van drie boerderijen in Ohio en een in Indiana.
[knip] 'Van Bakel wil vooruit denken', zegt assistent Eash in een telefoongesprek. 'We werken aan een nieuw project in India. Dat heeft onze prioriteit.'
[knip] Volgens kredietbeoordelaar Dun & Bradstreet is de kredietstatus van Vreba-Hoff een stap verwijderd van de meest risicovolle.

Het ganse artikel is hier te lezen: http://www.fd.nl/artikel/13883441/boere ... vreba-hoff

Ze willen nu projecten gaan doen in India... Zou je daar veel kandidaten voor vinden, die een boerderij willen gaan runnen in India?

Boeren kunnen ze overal gebruiken, zeker Nederlandse, die erg goed bekend staan als vaklieden. India is in ieder geval een stuk goedkoper dan de VS. Plus de koeien zijn daar heilig, dus je krijgt meteen een enorme status als koeienhouder!

Vandaag op de voorpagina van de Wall Street journal een heel artikel over hoe het bedrijf Vebra-Hoff Nederlandse Melkvee houders naar Amerika heeft gehaald. Helaas blijkt uit het artikel dat niet alle dromen zijn uitgekomen.

http://online.wsj.com/article/SB1000142 ... tions_news

***************************************************************

By LAUREN ETTER
WAUSEON, Ohio—From a strip mall in this town of 7,200, Willy van Bakel built a multimillion-dollar business bringing fellow Dutch dairy farmers to America. They're "dreamers" like himself, he says.

Mr. van Bakel's company, Vreba-Hoff Dairy Development, signed up 70 Dutch immigrants over the past decade for a package deal designed to help them start dairy farms here. Typically, Mr. van Bakel helped clients sell their farms in the Netherlands and used the proceeds as seed money to finance bigger dairies with more cows in America.

He often helped arrange for immigration papers, obtained government permits and helped with incidentals like enrolling children in school. He pitched his countrymen with ads in Dutch trade magazines featuring cows in front of the Stars and Stripes saying, "Life Is Great in America!"


..Today, the dream has soured. About a dozen of his clients have filed for bankruptcy protection or are being foreclosed on by banks. Sixteen farms sit idle because construction was halted for lack of financing. Mr. van Bakel says his lender reneged on an agreement to provide funding. Some of these farmers have been waiting for five years or more and still have no farm, despite having given Mr. van Bakel millions of dollars from the sale of their old farms.

Now Mr. van Bakel faces lawsuits from farmers, lenders and suppliers alleging, variously, that he owes them money and that he misused their funds. Some farmers accuse Mr. van Bakel of overcharging them for the dairies and cutting corners on construction.

"He brings people over here for only one reason and that is to strip them as quickly as he can from all the money they have," farmer Bert de Bruyn wrote in a letter seeking help from the Dutch consulate last year. The Dutch consulate declined to get involved. Mr. de Bruyn until recently leased a dairy from Vreba-Hoff and says he lost money on the arrangement.

Mr. van Bakel, who is 48 years old, denies wrongdoing. He admits that he owes money to farmers and lenders but doesn't currently have the money to repay them. He faults the recession, a steep drop in milk prices and poor money management by farmers. He says: "It's unbelievable that these same people are getting together and making a stink out of me. They just need somebody to blame."

Most of the farms Mr. van Bakel helped build are operating. Tejo Willemsen, who moved to the U.S. in 2001, says he couldn't have built his dairy without Vreba-Hoff. "It's disturbing to me that people are trying to damage" Mr. van Bakel's reputation, he says.


Bert Vander Made at Vander Made Farms. His family opened the Ohio dairy with the aid of Vreba-Hoff Dairy Development.
.Posters of tulips and dairy cows decorate Mr. van Bakel's office here in Wauseon, a farm town flanked by cornfields and grain elevators. Maps of his homeland are dotted with flags marking the former homes of farmers who came to America.

Dairy farms in the Netherlands are relatively small: Most have no more than a hundred cows. Regulations limit how much milk each farm can produce.

U.S. dairy farms often have more than 2,000 cows. In 1997, Mr. van Bakel built a 3,000-cow dairy in Hudson, Mich. It thrived. Soon, he recalls, other Dutch farmers were asking, "If this makes sense for you, can you put it together for me?"

In 1998, he established Vreba-Hoff Dairy Development and later set up an office in Wauseon. Visiting Dutch farmers toured Mr. van Bakel's farm and were chauffeured around to potential dairy sites. They ate steaks at Applebee's and drank whiskey at a Wauseon bar.

With most clients, Vreba-Hoff used farmers' own money—usually several million dollars from the sale of their Netherlands farms—to secure land and permits and start construction. For farmers who lacked capital to complete a dairy on their own, Mr. van Bakel lined up financing from banks or private investors. Generally, the company made money by charging fees for the various services and taking a cut of the final cost of new dairies, which could run more than $10 million.


Bert Vander Made's son, Lambert
."The first time we saw his farm, we were in awe," says Evert-Jan Greving, who hired Vreba-Hoff to build his family a farm in 2000. The Grevings filed for Chapter 11 bankruptcy protection in 2008.

Mr. Greving says Mr. van Bakel talked him into spending more than he had originally anticipated to build the dairy. "As soon as we started milking…we didn't have any fat on our bones," Mr. Greving says. "The debt load per cow was too high." Mr. van Bakel says the Grevings ordered special adjustments to their dairy that drove up construction costs.

Some Vreba-Hoff farmers have done well, despite the usual hardships of farming. Bert Vander Made and his wife, Corrie, moved to Sherwood, Ohio, in November 1999, after hiring Vreba-Hoff to build a 600-cow dairy. They later expanded to 1,500 cows and were able to move into a nice house down the road. "We all knew it would be hard," Mr. Vander Made said.

In 2007, the cost of producing milk rose along with commodity prices. Last year, milk prices plunged to 30-year lows amid weak global demand, pushing many U.S. dairy farmers out of business. Mr. van Bakel says he struggled to make debt payments with shrinking milk income, as did many of his clients.

In 2008, one of Mr. van Bakel's main lenders, AgStar Financial Services of Mankato, Minn., halted a $150 million program to build dairies that Vreba-Hoff expected to tap.

AgStar Chief Executive Paul DeBriyn said its dairy investments hadn't been meeting financial targets. The bank has initiated foreclosure proceedings on eight of 17 Vebra-Hoff-sponsored dairies.

The economic situation made finishing construction on a number of new dairies impossible, Mr. van Bakel says. Of the 16 dairies that remain unfinished, two are "nearly complete," he says, while the rest consist of sites that are excavated and "in preparation for construction."

Dirk Jan Visser moved to Ambia, Ind., in 2004, after hiring Mr. van Bakel to build his family a 1,700-cow dairy. The dairy was nearly complete when crews stopped showing up in October 2008.

Mr. van Bakel says he halted construction because he couldn't get financing.

"The whole process is emotionally draining. We didn't think it would take this long to get it going," said Mr. Visser over stroopwafels, a Dutch dessert, at his Ambia home.

In 2005, Peter van der Burg sold Mr. van Bakel his Netherlands dairy and moved his family to Woodville, Ohio, after hiring Vreba-Hoff to build him a new one. Today, the farm is just some piles of dirt on an otherwise empty lot.

In a lawsuit filed in Fulton County Court in Ohio, Mr. van der Burg alleges he was lured to the U.S. by Mr. van Bakel as part of a scheme to use his money as free working capital to finance older projects. He demands a refund of around $2.6 million plus damages.

Mr. van Bakel says he owes only a fraction of that, but, "Right now our liquidity position doesn't allow me to pay back Mr. van der Berg immediately. I'm not a magician."

Mr. van Bakel says he's "on the cusp" of securing aid from at least two private investors in India. The new capital, he says, will be used to pay off lenders, buy back some of the farms in foreclosure and build more dairies—in Africa and India.

**Samengevoegd met het reeds bestaande topic over dit onderwerp.**

Wij van het Agrarisch Dagblad (http://www.agd.nl) hadden al in augustus de eerste artikelen over Vreba-Hoff. En een ander Nederlands bedrijf dat boeren "wel even zou helpen" in Iowa.

Zoek op de website naar Vreba Hoff.

Een aantal van die boeren zijn met alleen de kleren op hun rug naar Nederland teruggegaan. $1 miljoen tot $1,5 miljoen armer.

Nou even een vraag, los staand van het feit of de zaak wel of niet goed draait.
Heb je als je 1,5 miljoen investeerd geen recht op een green card?
Of is dat alleen als je een bestaand bedrijf over neemt?

Niet dat het voor hen wat uitmaakt, als je terug gaat, ga je waarschijnlijk ook met een green card terug.
Maar vraag me af of ze dan toch in Amerika hadden kunnen blijven zonder het bedrijf.

Dat hangt van het type visum af; is er bv voor een EB-5 gekozen, dan is (heel simpel gezegd) een investering van $500,000-1 mln -afhankelijk van het gebied- voldoende, mits er minimaal 10 banen gecreeerd worden. In dat geval krijg je na twee jaar een Green Card. Het vervelende is alleen dat juist de banencreatie met landbouwbedrijven nog niet zo gemakkelijk is, en EB-5 blijkt daarom in de praktijk een lastig type visum.

Als je 1,5 miljoen dollar investeert, maar je gaat failliet omdat je de zaken niet goed bekeken hebt, of teveel op de hulp van een organisatie hebt vertrouwd, dan krijg je geen groene kaart. Je voldoet dan immers niet aan de voorwaarden.

Dat verschilt overigens van staat tot staat. Iowa heeft/had een systeem waarbij ze een groene kaart garandeerden en ik ken zeker twee boeren die failliet gegaan zijn, maar toch hun groene kaart hebben gekregen, omdat ze (net) lang genoeg aan de voorwaarden daar hebben voldaan. Die kunnen dus blijven, als ze willen.

Een kennis van me die in Wisconsin Nederlandse boeren helpt, heeft de zaken ook goed geregeld.

De gevallen rond Vreba Hoff zijn anders, onder meer omdat de boeren vaak niet rechtstreeks hun geld in de boerderijen hadden belegd, maar dat (om belastingtechnische redenen, schijnt het) in een werkmaatschappij hadden gestoken. Waardoor ze niet aan de voorwaarde hadden voldaan, dat ze zelf kapitaal moesten investeren. Plus ze hebben niet lang genoeg aan de voorwaarden voor een groene kaart in Ohio en elders kunnen voldoen.

Heel triest, en een harde leer. Waarmee weer eens bewezen is dat je niet op mooie praatjes moet afgaan, maar alles grondig moet uizoeken. Over problemen met Vreba Hoff wordt bijvoorbeeld al jaren geschreven, vooral/voornamelijk door plaatselijke kranten. Er waren/zijn zelfs acties van buren van een aantal van die bedrijven tegen stank en overlast en dat kan nooit goed zijn voor je immigratiestatus.

Ok bedankt voor de uitleg!

Ja ik las inderdaad in 1 van de reacties bij de WSJ dat er een buurman reageerde dat zij met bestrijdigings middelen vervuild run-off water hadden opgelopen van 1 van de boerderijen. Er zijn zoveel anders geldende regels in Amerika dat het mij best moeilijk lijkt om zo'n bedrijf hier op te zetten.

Bennogr schreef:Iowa heeft/had een systeem waarbij ze een groene kaart garandeerden

Weet je hoe dit in de praktijk werkt? Want op zich kunnen individuele staten qua immigratie niets garanderen en is USCIS al helemaal niet onder de indruk als staten zich bij hen melden. Sterker nog, voor wat betreft Georgia weet ik dat wij de deur voor investeerders proberen wijd open te zetten, maar dat USCIS die net zo hard weer dichtdoet. Dat is nu eenmaal hun verantwoordelijkheid en niet die van Georgia zelf.

Iowa en een deel van South Dakota hebben indertijd een speciale regeling getroffen met Immigratie. Voor zover ik weet gold dat alleen voor melkboeren, die dan ook nog aan bepaalde voorwaarden moesten voldoen, onder meer in Iowa: minstens 320 koeien melken. Die boeren kregen in Iowa ook speciale hulp van de plaatselijke universiteit. Maar dat alles is op losse schroeven komen te staan nadat de melkprijs fors gekelderd was vorig jaar, van $20 per hundredweight (ongeveer 45 kilo) naar $10 en daar kun je niet op draaien. De situatie is nu iets beter, maar nog niet goed.

Dit waren dus speciale uitzonderingen voor een speciale industrie. Het zou me niets verbazen (ik weet het niet zeker, heb er de laatste tijd weinig aandacht aan besteed) als die regels zijn teruggedraaid. Gezien de economische situatie nu. Immers, als het alternatief is werkeloos zijn, wordt het (harde) werk op een melkveehouderij natuurlijk wat aantrekkelijker.

Daarnaast: melkboeren in de staten in het noorden van het midden westen nemen een speciale plaats in. Buitenlanders die helpen de plaatselijke kaasfabrieken draaiende te houden zodat de "echte" Amerikaanse melkboeren hun melk ook kwijt kunnen, hebben ook een extra pluspunt.

ik weet niet wie hier nu precies wat van plan is, maar ik wil wel even melden dat ik hier nu voor een grote melkveehouderscooperatie werk, en dat er vooral veel geklaagd wordt... de melkprijzen zijn niet wat ze geweest zijn. Dus denk goed na voordat je iets onderneemt, en zorg dat je voldoende informatie hebt zodat je weet waar je aan begint.