AllesAmerika.com Forum

Beste forumleden,
Al jaren speel ik met de DV-lottery mee en natuurlijk ben ik nieuwsgierig hoe het met de winnaars van DV2009 gaat. Zijn er winaars die enkele indrukken willen neerschrijven over het procedureverloop en je gevoelens mbt het emmigreren (twijfels/pracktische problemen...)?

Groetjes
Sarah

Hey

wel wij hadden van deze toestand nog nooit gehoord tot een tv programma op tv1.
We zijn meteen beginnen surfen en zijn zonder veel na te denken maar het on line formulier gaan invullen: zo van we zien wel en we maken toch geen kans.
Groot was dan ook de verrassing toen in mei 2008 de bevestiging binnenkwam dat we uitgeloot waren! Toen we briefhoofd zagen wisten we al meteen hoe laat het was!! Eerste keer meedoen en meteen prijs, het is niet iedereen gegund.

En dan begint de twijfel meteen toe te slaan, vooral bij mijn vrouw.
Ik ben eigenlijk degene die de Amerika lover ben (heb er reeds aantal jaren gestudeerd) en durf wel een risico aan.
Mijn vrouw die heeft vrij grote familie - ik niet - en dus naarmate de nummers opschuiven begint zij meer en meer over het onderwerp emigreren tijdens het ontbijt. Eigenlijk gek proces want ik was degene die na eerste brief al meteen plannen begon te maken en te pas en onpas het onderwerp op tafel smeet.
Nu is het net omgekeerd en brengt vrouwlief het onderwerp vaker boven dan ik.

Persoonlijk vind ik het wachten de grootste nachtmerrie. Je weet je nummer en via visa bulletin kan je ongeveer inschatten wanneer je zou kunnen aan de beurt zijn. Maar ondertussen gaat het leven gewoon verder en bij elke beslissing die je neemt moet je wel de mogelijkheid tot emigratie in het achterhoofd meenemen. Bijvoorbeeld een tijdje terug werd ik benaderd voor een nieuwe job (emigreren naar Nederland) en dat hebben we vriendelijk afgewezen en gegokt op de green card. Ook kleinere beslissingen stel je vaak uit onder het motto binnen een jaar zitten we misschien hier niet meer.

Maar ja dat wachten is wel vreselijk gezien wij een vrij hoog nummer hebben maar we blijven er op dit moment beiden rotsvast van overtuigd dat we volgend jaar deze tijd in de states wonen en je ons via onze blog zal kunnen volgen. Vrees mochten we niet in aanmerking komen de teleurstelling zeer groot zou zijn.

Houden je graag op de hoogte als je dat wil via dit forum

Bart1

Beste Bart1,

Van harte gefeliciteerd met het winnen van de lottery! Ik kan het me wel voorstellen dat je nu ongeloofelijk veel vragen hebt over je toekomstperspectief en het effectief toekennen van dat felbegeerde visum. Hoe hoog is je case nummer ongeveer en wanneer denk/hoop je aan de beurt te zijn?
Weet je Bart ik speel al 7 jaren mee en ik ben de hoop op het winnen van de green card een beetje verloren daarom lees ik graag de winnaars hun verhalen omdat ik dan ook een stukje het gevoel heb dat ik hem gewonnen heb , Waar zouden jullie willen gaan wonen in de states en weten de familieleden van je vrouw het al en wat is hun reactie? Hou ons op de hoogte met het verdere verloop van je green card en if you have any questions...just ask! Go for it :beerchug:

Sarah

Sarah,

Wij zitten ergens tussen de 24000 en 24500. Dus een vrij hoog nummer (heb even vlug geteld en er zijn maar dik 28000 EU nummers)
Visa bulletin February zit aan 19800 dus wij verwachten ergens Mei of Juni aan de beurt te zijn.
Het zou wel een ongeloofelijke terleurstelling zijn moesten we nu uit de boot vallen (we hadden het deze morgen opnieuw over aan de ontbijttafel, lijkt normaal gespreksonderwerp te worden). Je ganse leven wordt echt door beinvloed, elke beslissing, elk bericht die je leest over de US, inauguration,....

Wij hebben dit nog aan niemand verteld, onder het motto we laten de bom ontploffen wanneer we zeker zijn en niet vroeger, lees als we positief nieuws krijgen tijdens interview.
Nu mijn vrouw haar familie is ondertussen gewoon dat haar dochter met een 'special' naar huis is gekomen want moet voor mijn werk veel reizen en daar keek men in het begin nogal van op (binnen Europe maar bijvoorbeeld op een dag heen en terug naar Milan of in 2 dagen naar Athene, dat soort toestanden).
Maar goed dat gaan we zeker met je delen wanneer we grote nieuws met familie en vrienden hebben gedeeld.

Waar we willen wonen zal denk ik vooral afhangen van waar we denken een job te vinden. Onze liefde gaat uit naar LA/San Diego maar ik persoonlijk zou liefst aan 'dichste kant' van Europa willen wonen. Heb je toch nog beetje gevoel dat je rap 'thuis' bent. Als het kan willen we wel een beter klimaat dan dit rotweertje en Atlanta lijkt bijvoorbeeld wel wat. Maar daar pinnen we ons nu even niet op vast. Eerst maar afwachten wanneer brief twee in de bus valt.
Lees vaak op dit forum dat mensen al volop aan het plannen en voorbereiden zijn nog voor zijn interview hebben gehad, wij nemen eerder andere approach: we hebben een job laten we ons daar voorlop maar op concentreren en laten het US avontuur op ons afkomen...

Tja als ik jouw verhaal lees beseffen we dus dat we echt wel geluk hebben gehad. Kan me voorstellen als je al 7 keren hebt ingediend en nog steeds hoofdlot niet hebt gewonnen dat je er een beetje moedeloos van wordt. Maar ik zou zeggen nooit je dromen opgeven, one day.... Heb je opnieuw ingediend voor 2010 lichting?
Maar goed 1 troost op dit ogenblik kan je zoo goedkoop een ticket voor US boeken dat je toch op die manier een beetje amerika gevoel kan krijgen
(wij hebben vorige week citytrip Washington geboekt en rechtstreekse vlucht met United Airlines was 80 EURO zonder luchtvaarttaksen!!)

laten we contact houden!

bart en vrouwlief

Hallo Bart,

Ik vind het alvast zeer positief dat je vrouw er ook zo open tegenover staat, als je eenmaal bent vastgeroest in oude gewoonten en een zeer sterke familieband hebt begint iedereen met doemscenario's op de proppen te komen om je toch maar te overhalen om hier in dit prachtig belgenlandje te blijven je kent ze vast wel, die verhalen over onze fantastische sociale zekerheid, ziektevergoedingen, job-zekerheid... volgens mij zijn deze verhalen een nog grotere uitdaging dan het effectief vertrekken. Ik speel dit jaar weer mee met dv 2010, soms word ik er een beetje moedeloos van toch heb ik mezelf beloofd om te blijven meespelen tot ik hem heb. Lijkt me wel een boeiende job dat jij hebt, vliegtuig in/uit. Ik heb zelf toerisme gestudeerd net omdat ik altijd dat gevoel had van Belgie is niet mijn ding. We zien wel Hopelijk horen we snel iets van jullie interview!

Take care
Sarah

Ik lees dat jullie in mei 2008 de eerste brief hebben ontvangen en toch nog een redelijk hoog case number hebben. Ik dacht dat de eerste brieven in mei werden rondgestuurd en dat dat de mensen waren met de lage casenumbers (en dat als je bijvoorbeeld in juni de brief zou ontvangen dat je eigenlijk geen kans meer maakt). Weet iemand hoe dat zit?
Veel sterkte met het afwachten, het lijkt me een erg spannende periode. Wij doen dit jaar voor de eerste keer mee en hopen evenveel geluk te hebben

hoi hoi,
Ik ben Joachim, 28j en momenteel wonen en werken mijn vrouw en ik in Zwitserland. Komen allebei uit Belgie maar zijn vrij kort na onze studies nr buitenland vertrokken. Tijdje in Ierland gewerkt en dus nu zitten we al bijna 4j in Geneve.

Vorig jaar in mei viel een bom, brief van KCC in brievenbus dat mijn vrouw was geselecteerd voor GC. We wisten niet wat...wat een surprise...had ons beiden vr eerste maal via internet geregistreerd en boem ...

Ik ben van jongs af aan al een US liefhebber...vaak gedroomd over wonen en werken in US en nu dit...

We hebben een redelijk casenummer 23XXX maar hoe dichter we komen hoe meer onzekerheid en twijfel, zeker nu met financiele crisis.

Ene dagzeggen we WE DOEN het !!! Dag erna zeggen we van komaan we blijven beter hier want RISICO is te groot. Dus WETEN HET GEWOON niet meer. We hebben allebei een goedbetaalde baan in Zwitserland. Paar jaar terug leuk huis gekocht. Hebben nog geen kinderen enkel grote hond lol Verder werken we beide voor zelfde multinational dus het zou eventueel mogelijk zijn om eens te polsen om intern eventueel transfer te doen. Maar goed zo makkelijk ligt dit niet.

Wat voorbereiding betreft zijn we nog niet echt bezig want we weten het gewoon niet. Maar goed, normaal zouden we interview kunnen verwachten in mei of juni dus als WE GAAN dan moeten we nu documenten beginnen verzamelen.

We hebben reeds veel voorbereidingen gedaan... huizen huurprijzen, kosten, werk,...enz maar hoe meer je zoekt hoe meer je denkt van nee ik blijf hier. Mede de financiele crisis zorgt ervoor dat we meer twijfelen. Tuurlijk US is momenteel heel erg, en Europa is al even erg. Maar hier hebben we momenteel een baan en dak onder ons hoofd. In US beginnen we van 0 en gaan we volledige onzekerheid tegemoet. Er is natuurlijk een re entry permit nodig waarmee we wat kunnen uitstellen maar langs andere kant...eens je GC hebt betaal je belastingen dus kan je maar beter snel werk vinden... en heen en weer reizen kost ook een pak geld ...laat staan de kosten vr het hele emigratieproces...

Regios die ons liggen zijn vooral CALIFORNIA waar we al paar keer zijn geweest. Maar als je daar iets of wat normale levensstijl wil leiden moet je PAK geld verdienen en hele goede baan vinden...iets wat momenteel niet voor hand ligt gezien massaontslagen en economische recessie. TEXAS is ook optie, iets betaalbaarder en economisch toch beter als CALI, maar tja tis TEXAS en niet SAN DIEGO of SAN FRAN lol

We zijn nog jong allebei, dus enerzijds GOGOGO aan andere kant hebben we iets opgebouwd hier, goede baan en toekomstvooruitzichten... en dan vraag je je af IS IT ALL WORTH IT... stel je gaat en na paar maanden kom je van miserie terug, geen baan, geen geld meer, en sta je nergens...Op vele forums raad men ons af te gaan, zelfs op expat forums is men echt niet enthousiast. Zelfs voor een amerikaan zijn het zware tijden, laat staan als je daar als Belg aankomt.

Dit is enkel nog maar het financiele aspect, daarna is er ook nog het familiale en emotionele aspect. US is ver weg ...zwitserland 700km van huis... US duizenden km lol

Maar goed, er is ook iets van you only live once nietwaar... :beerchug:

Conclusie we weten het niet... alle advies is welkom...

Zijn er nog mensen die DV2009 hebben gewonnen en die nu net zoals ons twijfelen. We zijn in ieder geval nieuwsgierig...

groeten

Hello !

Ik ben de vrouw van Bart1 en als ik net jullie bericht aan het lezen was herken ik al die stemmetjews in mijn hoofd direct ( ja we gaan, neen we gaan niet enz enz )

Er zijn al bepaalde principes die ik, indien we gaan alvast heb laten vallen,ik had het gevoel in San Diego dat ik daar wel zou kunnen aarden en zei tegen mijn man, ok als we gaan goed maar ik wil naar California, het klimaat alleen al en dan de Mexicaanse invloeden gewoon super, maar door de crisis denken wij nu in de andere richting, ga naar een regio waar de levensduurte beter te doen is en waar de werkgelegenheid groter is, als het dan meezit dan kan je met de tijd eventueel toch eens proberen in je favoriete regio.

We zijn aan Atlanta aan het denken hoewel ik er geen voeling meeheb, ben er nog nooit geweest, maar als je de huishuur bekijkt dan zie je dat je daar toch wel een mooie woning hebt voor een doenbaar maandelijks bedrag.

Wijzelf hebben beiden ook een goedbetaalde job met veel extra legale voordelen, en mijn ouders verklaren me zeker voor gek mochten we beslissen ervoor te gaan en dit alles te laten vallen. ( Ze zijn nog niet op de hoogte maar die reactie verwacht ik wel) We hebben ook een huis gekocht en dachten evt aan verhuren als de huur ongeveer de kost van lening zou dekken, aan de andere kant verkopen lijkt een betere optie want als er iets is dan zit je wel eventjes minimaal 8 uurkes vliegen van de woning die je verhuurt, bovendien denk ik als je alles begint te bekijken dat je genoeg aan je hoofd hebt ter plaatse zonder dat je aan huurders moet denken.

In mijn positieve momenten denk ik het volgende, ja het is een risico maar als ik het niet doet ga ik me altijd afvragen ( wat als ) , je kan altijd terug en dan kan je direct de voordelen terug opnemen die je had, ok misschien niet direct dezlefdelevensstandaard die je hebt achtergelaten maar denk wel dat je zelfde niveau waar je nu zit terug kan bekomen, bovendien kan je een tijdslimiet stellen als het bvb na een jaar niet lukt dan keer je terug, of als je x aantal euros hebt gespendeerd dat je ermee kapt.

De negatieve momenten en gedachten zijn altijd dezelfde, zekerheid zekerheid en nog eens zekerheid

Maare ik heb wel 1 zekerheid dat we maar 1 keer leven ( verdorie als den brief komt denk ik dat we het echt wel gaan doen ...

Ik heb geen hond ( zou dolgraag 1 willen maar te weinig tijd momenteel) maar wel 4 poezen, en de voorwaarde is dat die meegaan, wat dit ook mag kosten, ik ga mijn beestjes echt niet naar een asiel doen of dergelijke omdat de baasjes eens iets anders willen doen .. Hopelijk zijn die vluchten wat doenbaar en sterven ze nie van de schrik want mezelf kennende neem ik een retourke en zit ik binnen de week terug in ons Belgenlandje.

We hebben case nummer 24XXX en persoonlijk hebbben we het idee dat dit niet zo goed is omdat het nr te hoog is, we vrezen dus dat we nu constant dingen zitten af te wegen voor niks,in ieder geval mocht er een brief komen houden we jullie zeker op de hoogte.

Ik zou zo zeggen laat er je slaap niet voor en vraag jullie eens af hoeveel last je zou hebben als je het nooit zou geprobeerd hebben en hoeveel dit op jullie leven impact zou hebben.

Groetjes
xxx

hoihoi,

alvast bedankt vr de reactie. Ik zie heel veel gelijkenissen lol in onze situaties...

Ik denk dat als je alles op een rijtje zet, dat je dan of kiest voor zekerheid, of voor het avontuur.

De US is altijd al een droom geweest maar gezien de vreselijke economische toestand moet je toch echt wel nadenken. Leuk als je in CALIFORNIA zit, zon strand, palmbomen en je zit zonder baan of inkomsten en je spaarcenten gaan er zo door. Prijzen liggen ook stuk hoger als BELGIE dus als je iets huurt denk ik dat je niet echt in een luxe huis terechtkomt. Tenzij je op voorhand over voldoende liquiditeit beschikt, wat voor ons niet echt het geval is. We hebben een spaarcentje maar goed, enkele maanden in San Diego en er blijft niet veel meer over denk ik lol

Wij hebben vrienden uit Ierland die verleden jaar GC hebben gewonnen en die zich nu in Atlanta hebben gevestigd. Voornaamste reden is dat Atlanta vele black communities telt dus voor hen (komen oorspronkelijk uit Afrika) was het eenvoudiger om in te burgeren. Ze zijn er zeer tevreden, veel goedkoper dan Cali. Maar ja het is Atlanta...

We hebben hetzelfde met TEXAS. Goede economische toestand, relatief gezien, goedkopere huizen, voor weining geld zit je in een mansion als het ware...maar ja je zit in Texas.

Je hebt risico da je je na tijdje afvraagt of dit de American Dream wel is lol

Maar goed, dit ligt allemaal persoonlijk, sommigen willen naar NY, anderen naar het warme Florida....

Wat men ons heeft aangeraden is inderdaad om eerst naar stad te gaan die qua prijzen meevalt. En te kiezen voor grote stad omwille van werkgelegenheid.

Momenteel gaan we niet, risico is te groot, en we denken dat we het ons niet beklagen omdat je altijd op vakantie kan naar CALI of Florida...dus echt grote impact denk ik niet...ok we zijn ervaring armer maar ALLES opgeven voor het onbekenede is nu gewoon te RISKANT. We zijn op vele forums geweest, expat forums, noem maar op. En als je nu hoort dat zelfs attorneys buitenvliegen dan weet je genoeg. Zelfs al kunnen wij via de firma een job veilig stellen dan nog, in US kan je zelfde dag nog buiten staan. Bovendien heb je geen sociale zekerheid daar, laat staan dat er medisch iets gebeurd.

Ondanks al deze negatieve aspecten twijfelen we nog.... sommigen zeggen jullie zijn 28...go for it....

Maar tja,,, dan is er inderdaad die famile nog,,, ze weten da we gewonnen hebben ma ze verklaren ons gek moesten we gaan...alles opgeven ....om naar US te gaan waar de toestand echt slecht is. Dus we hebben gezegd da we ni gaan, echter...we houden voor onszelf deur op een kiertje.

Deadline is deze maand, want als we gaan moeten we met documenten beginnnen.

Hebben jullie alle documenten al verzameld. Vertalingen ...enz. Voor vertalingen hebben jullie misschien een goed contact.

groeten,
Joachim

Joachim, zo jong, en al zo'n vastgeroeste (Vlaamse) instelling... Ik heb haast medelijden met jullie. Maar ach, dat is voor iedereen natuurlijk anders. Mijn man zou vast ook eerder de bibbers krijgen dan ik, maar misschien komt dat omdat ik veel harder heb moeten knokken om er te geraken, dat ik zelf ooit van niks ben moeten beginnen terwijl ik gans in mijn eentje stond zonder hulp?

Wat je kan doen: alles verder afhandelen alsof je toch zou willen vertrekken. En dan op het einde, als je Het Kaartje in handen hebt, een re-entry permit aanvragen. Dit maakt dat je al minstens tot in 2010 hebt vooraleer je echt een definitieve beslissing moet maken. OK, deze manier van werken kost geld, want je gaat nu je officiele documenten moeten aanvragen, je zal medische check moeten doen, fees betalen op ambassade,... Maar uiteindelijk is dat toch maar de prijs van een zomervakantietje, dus dat is peanuts. En wie weet hoe de situatie er uit ziet tegen 2010? Misschien, als je nu definitief alle bruggen achter je gaat verbranden en dus je once in a lifetime kans op een GC opgeeft, ga je in 2010 alle haren uit je hoofd trekken omdat je zo stom bent geweest om die kans te laten schieten terwijl de situatie er dan al veel rooskleuriger uitziet...

Dus: winnaars die nu twijfelen omdat de wereldeconomie voorlopig op apegapen ligt: hou je opties zo lang mogelijk open!!! Op een jaar tijd kan er veel gebeuren!

Hoi Elke,

bedankt voor je reactie... absoluut je maakt een zeer goed punt...alle bruggen nu opblazen is zonde... vandaar dat twijfel zo groot word naargelang we dichter komen bij ons eventueel interview...

We hebben nog maar enkele maandjes denken we voor we onze 2de brief krijgen dus hoog tijd om papiermolen te starten.

Enige waar we beetje schrik voor hebben is het belastingsysteem. Wat als we bvb in mei of juni interview doen en 6 maanden later activatie doen. Moeten we dan dubbele belasting betalen. Of betalen we geen belasting zoalng we geen SSN hebben aangevraagd, weet het niet goed. Misschien weet jij hier meer over of andere forumleden.

Hebben inderdaad gedacht aan re-entry permit maar naar het schijnt is dit niet meer zo eenvoudig nu, hele administratieve rompslomp waardoor je hele tijd in US moet blijven en dus niet zo snel terug kan naar Europa om hier alles af te handelen. Maar het is zeker een optie om te overwegen.

Heb jij eventueel een goed contact voor beedigde vertaling te laten doen van alle documenten. Mijn vrouw is de eigenlijke winnaar dus haar diploma alsook wat andere documenten moeten vertaald worden. Maar we laten dit liever in BELGIE doen aangezien diplomas en dergelijke allemaal Belgisch zijn...

Momenteel zitten we in Zwitserland dus veronderstel dat dit allemaal per post en mail kan geregeld worden.

Alvast heel erg bedankt voor je hulp en reactie,

groeten,
Joachim

Joachim, er is een belastingverdrag tussen Belgie en Amerika, dus je gaat geen dubbele belastingen betalen. Trouwens, je kan ook alleen maar belastingen betalen als je inkomsten hebt.

Re-entry permit: je hebt een eigen huis in Zwitserland: je kan stellen dat je dat pas te koop kan zetten als je daadwerkelijk je green card hebt. In principe heb je dan nog een half jaar de tijd om te vertrekken. Stel dat je huis dan nog niet verkocht is (stel dan bv. in het begin een beetje een hogere prijs in), dan kan je dat als reden aanvoeren voor de re-entry permit, geloof ik? (kan iemand dat hier bevestigen? Zijn daar vaste regeltjes voor? Misschien kan je ook aanhalen dat je bv. nog een project op je werk af wilt werken, mogelijk vragen ze daar wel een verklaring van je werkgever).

Tracht het activeren van je green card en de aanvraag van die re-entry permit als een vakantie naar Amerika te zien, naar een potentieel verkennen van de buurt waar je je wilt vestigen. Probeer wat sollicitatiegesprekken vast te leggen eventueel (Wie weet wil je dan zelfs sneller verhuizen dan je nog voorzien had!). Ik heb er geen idee van hoe lang het duurt vooraleer je bij de aanvraag van een re-entry permit in Amerika moet blijven. Eventueel eens navragen op de ambassade?

Hi,

Ik begrijp jullie helemaal. Ik heb ook dit jaar gewonnen met de GC lottery en had/heb ook mijn twijfels. Het helpt ook niet echt dat mijn familie zoiets heeft van, ben je gek geworden ofzo???
En het feit dat ik helemaal alleen ga. Anyway, ik heb besloten om het toch verder te gaan met de procedure. Ik heb vorige wk mijn medische keuring gehad en dat viel reuze mee, een DTP vaccinatie erbij, papieren doornemen, wat vragen, bloedprikken, en onderzoekje. Aardige artsen trouwens! 2 feb. staat mijn interview gepland. Ik ga wel een vragenlijstje maken, want ik wil ook weten hoe het zit met belastingen, re-entry permit aanvragen. Ik wil namelijk niet gelijk al gaan. Heb net mijn huisje hier en moet toch ook flink wat geld achter de hand hebben. Ik weet dat je binnen 6mdn naar Amerika moet voor activatie van de GC en dan nogeens 6 mnd de tijd hebt om alles in NL af te ronden. Maar goed ik wil weten wat de 'regels' zijn voor een re entry permit. Het zou mooi zijn als ik dan nog zeker een jaar legaal weg mag blijven. Een opleiding is geloof ik ook een goeie reden? Misschien moet ik dan nog maar ff snel een korte studie tussendoor plannen?? Ik had ook ergens gelezen dat je zeker een mnd in de US moet verblijven als je voor een re entry permit gaat en het kost ook weer geld.
Ik heb zoiets van ik wil het toch hebben meegemaakt hoe het is om in Amerika te wonen en werken! Mijn voorkeur gaat uit naar NY, Chicago of Florida. En mocht het niet lukken dan kan je altijd nog terug. Zowiezo kun je via OOMS verzekeringen voor max. 2 jaar een speciale 'reisverzekering'afsluiten zodat je voor medische kosten nog wel goed zit. Het wordt een ander verhaal als je idd echt voor een hele lange tijd in Amerika woont, want dan heb je geen goeie zorgverzekering zoals wij dat gewend zijn in Europa!!! Morgen wordt Obama president en hopelijk komt het dan weer beetje bij beetje goed in Amerika!
Tja.. elke dat ben ik er toch mee bezig... het is toch een big step

Keep u posted!

Hoi hoi,

leuk die reacties, hoe meer zielen hoe meer vreugde lol

Mijn vrouw en ik hebben gisteren besloten om toch maar volop voor GC te gaan, dus nu zijn we alle papieren inorde aant brengen, valt best wel mee. We vragen alles pas nu aan want meeste zaken zijn maar 6maanden geldig.

Heb casenummer nog eens gecheckt en wij hebben EU22XXX dus zoals het nu gaat denk ik da we ergens in mei of juni kans hebben op interview. Geeft ons toch nog paar maanden om alles in te zamelen.

Moet zeggen dat Elke en nog andere mensen inderdaad goede redenen aanhaalden om het toch te doen. Ook al ga je door kan je mits re entry toch nog hele tijd uitstel krijgen. Moet ook eens juist kijken hoe dat gaat want nu is er biometrisch attest nodig dus zo een re entry zal tijd in beslag nemen. maar goed we zien wel, alles op zn tijd. Belastingen is nog zo iets dat we zeker moeten checken. Want in US betaal je taxes over je wereldwijde inkomen.

Qua locaties is het voor ons veel te vroeg, enige voorwaarde is zon zon en zon lol Dus denken eerder aan California of Zuid Texas. Florida ook maar werkgelegenheid is daar zowiezo stukken minder. Cali is heel duur maar goed, je zit in Cali he. Texas lijkt nog meest rationele keuze, economisch een van best draaiende staten. Is toch belangrijk denk ik.

Verder die medische onderzoeken moeten we eens kijken want mijn vrouw en ik hebben vaccinatieboekje niet meer, dus denk da we ze allemaal moeten gaan nemen tijdens dat bezoek. pffffffff

groeten
Joachim

Vwb. inentingen, zie ook dit onderwerp: http://www.allesamerika.nl/forum/viewto ... =12&t=9765. Ongeveer halverwege, posting van Tink over http://www.entadministraties.nl/,

Gr., Flipje

jsalien24 schreef: Qua locaties is het voor ons veel te vroeg, enige voorwaarde is zon zon en zon

Colorado dan he, 300 dagen zon per jaar.

Ik heb overigens verschillende malen voor kortere periodes in California mogen/moeten werken en heb ook de gelegenheid gehad ernaartoe te verhuizen. Ik heb het echter niet gedaan en ben hier in Colorado gebleven. Het was voor mij een leuke staat om te bezoeken, maar ik zou er niet kunnen wonen.

Mijn vrouw en ik hebben destijds (1993) ook met die keuze van gaan of niet gaan gezeten. Het was toen ook economische gezien zo beetje het dieptepunt, maar wij hebben het weten te redden door destijd gewoon alles aan te pakken. Ook nu is het moeilijk, maar er is werk als je bereid bent niet kieskeurig te zijn. Die gouden baan met een rooskleurige toekomst moet je misschien even uitstellen, maar als een en ander zich hier weer herstelt klim je mee uit het dal en ben je al gewend aan de US werkmentaliteit.

Hallo Iedereen,

Tot hier toe is Mimi81 in dit draadje de gelukkige om 'the next step' in de procedure-aanvraag te starten (2 februari interview). Mimi wil jij na je interview een overzichtje geven over hoe het verlopen is en als er bv duidelijke antwoorden vallen tijdens je gesprek over de affidit of support horen we het graag er zijn vaak wilde verhalen over de hoeveelheid spaargeld die men moet' hebben, belastingen betalen etc... Ook je persoonlijke indrukken zijn meer dan welkom. Van zodra er iemand de 2de notificatiebrief krijgt met datum voor interview laat het ons allen weten. Alle momentopname's, twijfels,overtuigingen, struikelblokken...tijdens je aanvraag zijn hier meer dan welkom! Good luck!! :beerchug:

groetjes
Sarah

Oeps schijffoutje affidavit of support moet het zijn, erase and rewind

groetjes
Sarah

sarahlina schreef:als er bv duidelijke antwoorden vallen tijdens je gesprek over de affidit of support horen we het graag

Wat wil je precies weten? Ik heb bij mijn aanvraag een "Affidavit of Support" gebruikt en kan je daar wel wat over vertellen.

jsalien24 schreef: Wij hebben vrienden uit Ierland die verleden jaar GC hebben gewonnen en die zich nu in Atlanta hebben gevestigd. Voornaamste reden is dat Atlanta vele black communities telt dus voor hen (komen oorspronkelijk uit Afrika) was het eenvoudiger om in te burgeren. Ze zijn er zeer tevreden, veel goedkoper dan Cali. Maar ja het is Atlanta...

Ja, en? Het is Atlanta!! :dance:

Maar zonder gekheid, ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat ik persoonlijk weinig andere plekken in de VS zou kunnen opnoemen waar ik zou willen wonen. Het is een hele prettige stad om te wonen en te werken. Wat betreft de quality of life ook zeer aangenaam. Was voor mij een hele bewuste keuze. Als je meer wilt weten, laat me dat dan even weten.

En wat Californie betreft, zou ik zelf eerder zeggen: "maar het is Californie....." Ieder zijn meug natuurlijk en ik kom graag in Californie, maar ik zou er nooit willen wonen. De staat Georgia heeft bijvoorbeeld net een kantoor geopend om bedrijven van Californie naar Georgia te halen. Datzelfde geldt voor New York. Een geweldige stad, maar vooral voor weekendtrips.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je moet proberen te kijken naar een bepaalde stad of regio zonder de last van de "roze bril" die je als toerist op hebt. Probeer er naar te kijken als de plek waar je gaat wonen en werken en misschien je kinderen groot wilt brengen. Kijk naar zaken als werkmogelijkheden, vergelijk de "cost of living", onroerend goed, klimaat, verkeer etc etc.

Hou meerdere opties in gedachten. Vergeet niet dat plekken als Californie, New York ed het meest bekend zijn. En de prijzen zijn er dan ook naar. Maar denk ook aan steden in Amerika die misschien wat minder bekend zijn, maar misschien niettemin geschikt en prettig om in te wonen.

Volgens Weather Underground vriest het op het moment in Atlanta. Brrr ...

Gr., Flipje