AllesAmerika.com Forum

Wat ik me afvraag en graag zou willen weten.... is .Ik ben nu bezig met mijn K1 visum de papieren weg gedaan eindelijk,ik bereid me voor op Usa maar hoe ga je nu het beste heimwee tegen en wat hebben jullie de gene die in de Usa al wonen er aangedaan.Waar ik het meeste tegen op zie is dat ik er amper mensen ken en best bang ben voor het lege gat.Zelfs dat ik weet dat je op den duur er mensen leert kennen.maar het is vreemd land waar ik alles opnieuw moet leren,zoals wetten die anders zijn en de cultuur ,niet alleen voor me zelf maar ook voor mijn kinderen ik ben bewust van feit dat er gelukkig internet is en ik met Nederland goed kontakt kan houden maar ben wel bang voor heimwee.wie herkend dit????????? vertel me over jullie ervaringen ???


groetjes Natasja

Ik woon hier nu een jaar en kan niet echt van heimwee spreken. Nadeel van de K1 is dat je een relatief lange tijd niet kan werken en redelijk beperkt bent in je mogelijkheden. Dit is een wat mindere fase, waarvan ik mij kan voorstellen dat het aspect heimwee sterk kan opleven.

Voor mijzelf heb ik deze periode gebruikt om als vrijwilliger verschillende dingen te organiseren (ben verwent simracer en heb samen met een aantal americanen complete leagues en platforms opgezet). Met de mensen in nederland heb ik veel contact via het internet, maar goed dat was in Nederland ook al zo, dus dat was niet zo'n enorme ommeslag.

Ik denk dat het vooral mentaal zit, je moet je er wel op instellen dat het anders is, en dat sommige dingen niet meer mogelijk zijn (bakje koffie doen bij je ouders, stappen met je ouwe maatjes etc). Hoe meer je je hiervan bewust ben, hoe minder de heimwee zal toeslaan.

natasja schreef:Wat ik me afvraag en graag zou willen weten.... is .Ik ben nu bezig met mijn K1 visum de papieren weg gedaan eindelijk,ik bereid me voor op Usa maar hoe ga je nu het beste heimwee tegen en wat hebben jullie de gene die in de Usa al wonen er aangedaan.Waar ik het meeste tegen op zie is dat ik er amper mesnen ken en best bang ben voor het lege gat.Zelfs dat ik weet dat je op den duur er mensen leert kennen.maar het is vreemd land waar ik alles opnieuw moet leren,zoals wetten die anders zijn en de cultuur ,niet alleen voor me zelf maar ook voor mijn kinderen .wie herkend dit????????? vertel me over jullie ervaringen ???


groetjes Natasja

Ik herken het niet, maar als ik al je vragen lees ben je heel onzeker over het Amerika verhaal. Ik weet niet waarom je naar Amerika wilt of moet en waar je naartoe gaat. In Amerika kan je makkelijk vrienden maken maar ook in een gat vallen, ligt aan jezelf.

Well onzeker niet zo... meer angst voor het gat !! ben altyd bezige bijtje geweest en heb altyd veel vrienden gehad dus dat valt nu op eens weg en ik weer er is internet en telefoon gelukkig!!!!
en mijn aanstaande man is de vader van mijn kindtje dat nu in me groeit ..en hier allleen blyven in Nederland is geen optie we willen graag dit kindtje samen opvoeden Naar georgia gaan was voor mij en mijn kinderen meer een optie!! m;n aanstaande werkt by de Navy dus tja weet niet je hoort mensen well over het heimwee aspect dus was erg benieuwd naar alle ervaringen

Ook ik heb nooit heimwee gehad, maar ik denk, dat het belangrijk is om meteen dingen te zoeken, die je interesseren. Een cursus of vrijwilligerswerk, zo ontmoet je ook meteen mensen. Ik ken militaire families, die iedere twee jaar verhuizen en die vrouwen storten zich meteen in het vrijwilligerscircuit. De manier om contacten te maken!

Ruim 7 weken geleden ben ik samen met mijn man voor 3 jaar naar Amerika verhuisd. Onze kinderen van 21 en 19 jaar zijn in Nederland gebleven. We hebben niet alleen afscheid van de kinderen genomen maar ook van onze ouders, zussen en vrienden voor 3 jaar. Zelf heb ik maar 1 zus waar ik een hele goede band mee heb, we zagen elkaar bijna dagelijks. Mijn werk in Nederland heb ik op moeten geven. Via skype hebben we heel veel contact met "Nederland" en dat maakt de afstand voor mijn gevoel kleiner. Ik heb tot nu toe nog geen last van heimwee gehad. Ik denk dat jij eenmaal hier vooral door de kinderen snel contact met de Amerikanen zult hebben. Om mij heen zie ik veel Internationale gezinnen met kinderen, de kinderen zijn meestal heel snel gewend hier. Het is wel belangrijk om meteen dingen te zoeken die je interesseren, zo leer je ook weer andere mensen kennen. Van het een rol je dan in het ander.
Succes en probeer te genieten van het vooruitzicht!!

Ik ben net zelf voor een periode van 4 maanden naar Utah vertrokken. Veel korter, maar ik was ook best bang om te vereenzamen. Een tip waar ik veel aan heb: http://www.meetin.org
Niet elke stad heeft er 1, maar als jouw stad er bij staat is het de moeite waard. Je meldt je aan en kan dan mee op verschillende events wat gaat van hiken, eten, sporten, concerten, kroegentocht etc, er zit voor iedereen wel iets bij.
Ik ben hier nu een week en heb al meerdere mensen leren kennen met wie ik dingen onderneem. Sterker nog, ik spring zo eens onder de douche want ik word zo opgehaald om mee uit eten te gaan!

Dat lege gat opvullen is meteen je antwoord op de vraag om heimwee zo veel mogelijk tegen te gaan. Weet je of je op een militaire basis terecht komt? Zo ja, dan zit je in hetzelfde bootje als iedereen daar, want ze verhuizen allemaal regelmatig naar nieuwe oorden.
Zelf had ik het er in het begin moeilijk mee, maar ik ben snel nieuwe dingen gaan doen om zo onder de mensen te komen. Eerst vrijwilligerswerk, en later een baan.
Ik belde ongeveer 1 keer per week naar huis, en schreef brieven. Destijds bestond internet nog niet, toen we internet kregen en ik opeens veel contact had met mijn familie begon ik ze opeens veel meer te missen. Iedereen is anders, maar ik zou zeggen beperk jezelf in het begin een beetje; achter de computer zittend maak je geen contacten "in het echt".

natasja schreef:Well onzeker niet zo... meer angst voor het gat !! ben altyd bezige bijtje geweest en heb altyd veel vrienden gehad dus dat valt nu op eens weg en ik weer er is internet en telefoon gelukkig!!!!
en mijn aanstaande man is de vader van mijn kindtje dat nu in me groeit ..en hier allleen blyven in Nederland is geen optie we willen graag dit kindtje samen opvoeden Naar georgia gaan was voor mij en mijn kinderen meer een optie!! m;n aanstaande werkt by de Navy dus tja weet niet je hoort mensen well over het heimwee aspect dus was erg benieuwd naar alle ervaringen

Je leest aan de reacties dat je het vooral zelf moet doen, Amerikanen zijn echt leuke mensen die open staan voor nieuwelingen. Ondanks het feit dat ik een beetje apart ben Harley rij en in een soort redneck buurt ben gaan wonen heb ik hier in korte tijd meer vrienden gemaakt dan alle plekken waar ik in Nederland heb gewoond. Je moet zoals al geschreven vrijwilligerswerk gaan doen of lid worden van een club of kerk en je maakt snel vrienden en maakt het leven een stuk aangenamer.

Het mooie is juist (merk ik nu ik hier ben) dat je veel meer open gaat staan voor andere dingen. Thuis doe je alleen de dingen die je leuk vindt met de mensen die je leuk vindt. Hier kun je daar niet op gaan zitten wachten. Dus als iemand die thuis niet in je vriendenkring zou passen je meevraagt voor iets wat je thuis nooit zou doen, ga je toch mee. En kom je er achter dat er meer is dan je eigen vertrouwde dingetjes

ik ben hier nu 6 maanden en heb met vlagen heimwee gehad. Het ergste vond ik toch dat ik thuis zat en zonder schoonma geen kant op kon en nog steeds niet kan, want we hebben maar 1 auto. En vooral daardoor voelde ik me in het begin heel eenzaam en kreeg daardoor heimwee.
Nu sinds een paar week heb ik mijn werkvergunning en werk ik en heb het vreselijk naar mijn zin. Ben nog steeds wel afhankelijk van schoonma om me naar mijn werk te rijden en op te halen, maar doe tenminste wat anders nu dan thuiszitten en shoppen met schoonma. Ze is een schat maar na 6 maand gaat dat wel vervelen.
Ik had gehoopt hier via school ouders te leren kennen, maar vorig schooljaar was ik samen met 1 andere moeder de enige die de kids echt bij de klas ophaalde, dus weinig om contacten te leggen.

Zoals ik al zei het kwam echt in vlagen. Wat helpt is als je mobiel bent en dingen kan ondernemen en niet de hele tijd thuis zit.

Succes en wie weet valt het mee. Ik had het me zelf erger voorgesteld met de cultuur schok etc dan dat het in werkelijkheid was. Alleen de warmte is zo erg als ik me had voorgesteld

Ik kwam hier met een werkvergunning (in 2000) en heb eigenlijk geen last van heimwee gehad. Dus ik denk dat vrijwilligerswerk inderdaad een goed idee is. Ook kun je online forums over zwangerschap en babies proberen, vaak hebben ze afdelingen per locatie. En als je weet in welk ziekenhuis je gaat bevallen, kun je zien of ze cursussen over babies/bevallen etc. hebben. Vaak hebben ze 'Mommy and Me' groepjes en via de cursussen kun je ook andere nieuwe moeders ontmoeten.

Dora

Aan mij heb je ook al niks. Ik heb geen last van heimwee gehad en heb mijn verhuizing zorgvuldig gepland. Ik heb voordat ik ging verhuizen al contacten opgedaan via internet met mensen die hier in de buurt wonen. Het is een moeders groep. We plannen samen leuke dingen met de kinderen en hebben ook "moms night out" eens in de maand. Dan gaan dus alleen de moeders op stap . Misschien kun je zoiets ook wel in de buurt vinden waar jij heen gaat.
Ja, er zal best veel veranderen in je gewoontes en ritme. Soms baalde ik ook dat ik ineens zin had in iets wat hier niet te koop is of wil kletsen met een vriendin die inmiddels al lang en breed ligt te slapen aan de andere kant van de wereld. Het ligt aan je eigen instelling hoe je met die dingen om weet te gaan. Vooral de instelling om hier te willen ontdekken en contacten te willen maken helpt je vooruit. Achter de geraniums gaan zitten dromen over hoe goed je het allemaal in Nederland voor elkaar had, daar word je niet wijzer van.
Je schrijft dat je een bezige bij bent, dus ik ga ervan uit dat jij heus wel weer je weg vindt hier.

Succes!

Ook hier tot op heden toe nog steeds geen heimwee. Ja, ik mis mijn familie en vrienden wel, maar ervaar dit niet als heimwee. Ik ben hier nu bijna 5 maanden en heb een leuke baan waar ik een paar leuke collega's heb. Ik heb verder nog weinig vrienden gemaakt, maar dat komt allemaal vanzelf wel.

Zoals andere al aangaven, misschien moet je iets als vrijwilligers werk gaan doen, zodat je contacten maakt, of inderdaad iets op internet zoeken in jouw omgeving.

Veel succes met alles!

thx everyone dit is toch wel geruststellend ..ik ga zeker aan vrijwilligers werk doen zodat ik mensen leer kennen maar je hoord mensen wel eens praten over heimwee nadat ze zijn verhuist vandaar!!!

Ik heb totaal geen heimwee gehad naar Nederland, maar ik mis wel mijn familie. Maar daar zijn hele goede oplossingen voor natuurlijk in de vorm van vakanties enzo

Ik woon in een gebied (buurt van Los Angeles) waar ontzettend veel te doen is, het hele jaar door, en waar je alle culturen van de wereld kan vinden. Er is zelfs 1 keer per jaar een Holland Festival (alhoewel het niet veel voorstelt), en er zitten twee Nederlandse winkels in de regio waar ik af en toe Nederlandse producten haal.

De Nederlandse cultuur mis ik echt niet. Soms vind ik het jammer dat ik het Nederlands elftal niet meer kan zien spelen, behalve op het EK en WK dan, maar ik ben intussen een groot baseball fan, en kijk dus regelmatig naar wedstrijden. Over een uurtje of 2 en een half weer

Nederlandse televisie kan ik via mijn MediaCenter PC gewoon op TV kijken, dat wil zeggen wat er op UitzendingGemist te vinden is dan.

maartena schreef:
De Nederlandse cultuur mis ik echt niet. Soms vind ik het jammer dat ik het Nederlands elftal niet meer kan zien spelen, behalve op het EK en WK dan, maar ik ben intussen een groot baseball fan, en kijk dus regelmatig naar wedstrijden. Over een uurtje of 2 en een half weer

.

Geloof dat ze gisteren van Zwitserland hebben verloren en je hebt ny=u toch Becks in LA

Ik woon nu bijna vier jaar in de VS en heb gelukkig ook nog geen heimwee gehad. Ruim twintig jaar geleden heb ik een aantal jaar in Zuid-Frankrijk gewoond, daar heb ik onzettend veel last van heimwee gehad.
Tips kan ik je niet geven, maar geef er aan toe als het gebeurd. Het gaat over.

Ook ik kan je niet veel helpen. Ik ben hier nu bijna 9 maanden en heb ook geen last van heimwee. Ik mis wel familie en vrienden en bepaalde producten maar anders eigenlijk niets.

Het enige wat ik wel doe hier is lekker op vrije dagen dingen gaan doen en dingen zien in de omgeving. Heb ik natuurlijk wel makkelijk praten in L.A maar zoek dingen op. En vrijwillgerswerk is inderdaad ook een hele goede om mensen te leren kennen.

Laat het inderdaad gewoon allemaal over je heenkomen. En maak je van te voren niet al teveel zorgen. Het gaat allemaal goed komen.

wow ben ik dan echt de enige die wel eens heimwee heeft gehad?