Paspoort vernieuwen wanneer je in de VS woont

[DixieChick]

Het bezit van een paspoort is niet het sine qua non voor het bezit van staatsburgerschap. Het is juist andersom: staatsburgerschap geeft je recht op een paspoort, maar je hoeft zo'n ding niet aan te vragen. Praat anders ook maar eens met Benno: die heeft aardig wat ervaring met hoeveel een paspoort bewijst dat je NLer bent.


Gr., Flipje

Sorry dat ik misschien een mieren****er lijk, maar ik wil dit echt snappen. Als ik dit goed begrijp, dan zou dat dus betekenen dat de hele wet op dubbele nationaliteit een wassen neus is? Omdat je als je als Nederlander geboren bent, ongeacht wat je doet daarna, die nationaliteit nooit meer kwijt raakt, ongeacht of je een paspoort hebt of niet? Heb ik dat nou goed begrepen? Dus Dora zou bijvoorbeeld Amerikaan kunnen worden, en dan gewoon terug naar Nederland verhuizen en zich daar inschrijven zonder allerlei moeilijk visum toestanden omdat zijn door haar geboorte door Nederlandse nationaliteit haar leven lang zal hebben?

[FlipjeBTiel]

Omtrent "echt snappen" ... ik ben geen advocaat. Ik ben iemand die onder het pseudoniem van een bessenmannetje met een koksmuts op schrijft. En met dat gezegd zijnde.

Nee en nee. Twee problemen: op de eerste plaats als je een tijd lang niet van je laat horen (10 jaar), dan gaat de NLse overheid er vanuit dat je van de aardbol gevallen bent. Van je laten horen gaat het makkelijkste door een paspoort aan te vragen, maar je kunt b.v. ook belasting betalen in NL. Tweede is dat om weer terug te gaan en je langdurig in NL te vestigen, je je Amerikaanse staatsburgerschap op moet geven en je weer moet laten naturaliseren tot NLer. Het punt waar het over gaat is dat je dat laatste recht niet verliest door Amerikaan(se) te worden, dat je je nog altijd via wedertoelating tijdelijk in NL kunt vestigen, en via de optie-regeling inburgering kunt vermijden (wat overigens ook kan door aan te tonen dat je in NL naar de middelbare school bent geweest).

Er zit nog een uitzondering op, voor NLers die in het buitenland geboren zijn, maar die vervalt in 2013.

Gr., Flipje

[Loek]

Ik ben zo'n "dubbel" geval. In Nederland geboren, dus volgens de wet van Flipje (klinkt wel leuk) heb ik de nederlandse nationaliteit. Echter ik ben op zeer jonge leeftijd naar de US verhuisd, stond destijds nog bij moeder in het paspoort "bijgeschreven". Moeder werd US staatsburger, haar kinderen ook. Ik ben dus amerikaans staatsburger, maar niet hier geboren en kan Obama niet opvolgen. Ik ben geen nederlands staatsburger, want ik heb nooit enige moeite gedaan om die status te verkijgen, door bijvoorbeeld een NL paspoort aan te vragen; ook nooit behoefte aan gehad. Ik heb wel lange tijd in NL gewoond, als US staatsburger met een NL verblijfsvergunning voor onbepaalde duur, en daar ook veel belasting betaald. Meestal merkte je daar weinig van. Ik moest mezelf elke 5 jaar melden bij de vreemdelingenpolitie, en ik kon sommige overheidsbaantjes niet bekleden. Maar ik mocht weer wel stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar dat mochten alle andere legale buitenlanders ook.

[Bennogr]

OK, nog even proberen (en de zaak verder zo helder maken als modder) of ik het begrepen heb:

- ik be geboren en getogen Nederlander. Ben dus een staatsburger en heb de nationaliteit. Ik kan bewijzen dat ik Nederlander ben, omdat ik een Nederlands paspoort heb. Dat is handiger dan de hele inboedel van de burgerlijke stand meesjouwen. Ik neem aan dat het paspoort daarom uitgevonden is, dat je een officiele verklaring hebt van de Nederlandse Staat, dat je best te vertrouwen bent en dat ze in het buitenland aardig voor je moeten zijn. Ik blijf de nationaliteit en staatsburgerschap houden, omdat ik trouw elke vijf jaar een nieuw Nederlands paspoort zal gaan ophalen (en ik heb daardoor dus geen problemen met de wettelijke verplichting om elke tien jaar even te laten weten dat ik Nederlander wil blijven).

- ik heb daarnaast de Amerikaanse nationaliteit. Dat kon omdat ik langer dan vijf jaar een groene kaart heb gehad, redelijk Engels spreek, begrijp en schrijf en ook wat weet over de Amerikaanse samenleving.

- ik ben ook een Amerikaans staatsburger, maar heb beperkte rechten (geen president worden, de mogelijkheid om de nationaliteit kwijt te raken als ik gelogen zou hebben over mijn verleden).

- ik heb een Amerikaans paspoort als bewijs dat de Amerikaanse regering vindt dat ik redelijk te vertrouwen ben en dat ze in het buitenland aardig voor me moeten zijn.

Maar: als ik voor langere tijd naar Nederland terug zou willen gaan, is het dan voldoende om een uittreksel uit de burgerlijke stand te halen om te bewijzen dat ik de nationaliteit door mijn geboorte gekregen heb? Is het voldoende om met mijn paspoort naar de burgerlijke stand te lopen en zeggen dat ik me in wil schrijven? En mag mijn Amerikaanse vrouw dan zomaar mee? Moet ik dan ook mijn Amerikaanse staatsburgerschap opgeven?

Ik zag dat de correspondent van de Wereldomroep in Moskou problemen had om zijn Russische vrouw (12 jaar getrouwd) mee terug te nemen naar Nederland. Heb datzelfe ook wel eens gehoord van een Nederlandse diplomaat (!) die in Moskou gestationeerd was geweest.

En om de zaak nog verder te verwarren: als ik ooit in de situatie zou komen te verkeren dat ik statenloos zou worden, kan ik -- zo heb ik begrepen -- altijd terugvallen op dat Nederlanderschap, ongeacht wat ik verder met nationaliteiten en staatsburgerschappen gedaan heb.

Misschien de volgende keer in Nederland eens een afspraak maken met het parlement om alles eens echt goed op een rijtje te krijgen.

Sorry dat ik hierover maar doorga. Maar het is redelijk belangrijk, vind ik.

[FlipjeBTiel]

Paar dingen ... een paspoort is uitgevonden om te dienen als reisdocument (daarom is het ook een boekje, voor stempels enzo; ik heb nog een paar hele mooie en dat van mijn vrouw is al helemaal een plakboek), andere doeleinden zoals identificatie naar de eigen overheid toe is pas van later. Verder is er hier in de VS een verjaring van liegen over immigratiezaken, en die is 5 jaar.

Terug met een Russische vrouw is een heel ander verhaal dan terug met een Amerikaanse: Amerikanen vallen onder de Wet Inburgering Nederland (WIN), Russen onder de Wet Inburgering Buitenland (WIB). Daarnaast maakt het uit of je in het buitenland getrouwd bent met je vrouw nadat je vertrokken was (gezinshereniging) danwel getrouwd bent terwijl je nog ingeschreven stond in NL (gezinsvorming). Gezinshereniging is gemakkelijker dan gezinsvorming. Ik kan de details wel uit de doeken doen als je dat wilt, maar het is een heel verhaal. Ik heb het ooit nog eens uitgezocht toen we een aantal jaren op ploffen stonden vanwege het gedoe met de INS, en kwam er zo achter dat als je denkt dat de VS erg is, dan heb je NL nog niet gezien.

Laat het genoeg zijn dat als je naar Frankrijk gaat, al die NLse immigratie-onzin niet telt. In plaats daarvan val je onder de Europesche wetgeving. Je moet dan wel voor je vrouw dan een langdurige verblijfsvergunning aanvragen, maar ze hoeft niet aan inburgering te doen en er zijn geen stricte inkomenseisen (e.g. eigen vermogen is genoeg).

Gr., Flipje

[kastelke]

En nadat je met die vrouw een tijdlang in Frankrijk woonde, kan je dan zonder problemen ook met haar naar Nederland verhuizen. Want dan heeft zij ondertussen een wettelijke status in een Europees land.
Je kan ook met haar naar Belgie komen als dat je meer bevalt, en dan -ik geloof na 6 of 12 maanden- er mee de grens over naar Nederland. Dat noemt "de Belgische route". En die wordt nogal eens gebruikt door mensen van Turkije of Marokko (maar ik geloof wel dat Nederland bij Belgie aangedrongen heeft om die poort te sluiten).

[DixieChick]

Goede uitleg..bedankt Flipje! (ja, en je hebt de naam van een bessemannetje met muts op enzo, maar ik denk dat je ondertussen wel bewezen hebt dat je heel wat weet.."what's in a name" gaat hier denk ik wel op hoor.)

Ik vind die vraag over statenloos worden van Benno wel heel boeiend. Ik vraag me wel af hoeveel van dat soort gevallen er zijn, maar interessant is het zeker.

Maar even over dat liegen, jij schrijft dat liegen na vijf jaar verjaart, maar hoe zit het dan met die Amerikaanse Duitser die gelogen had over zijn nazi verleden, en uitgeleverd is aan Duitsland (een paar maanden terug meen ik)? Of is hij zijn Amerikaanse nationaliteit niet kwijt?

[Bennogr]

Volgens mij (en de rechtenfaculteit van Law & Order) verjaart moord niet in de VS. Plus ik meen me te herinneren dat er in de Amerikaanse wet uitzonderingen gemaakt worden voor de nationaliteit als je oorlogsmidaden begaan hebt.

Verder: dank Flipje, goede raad, allemaal nuttig te weten voor het geval dat. We hebben toch al eens een paar maanden in het zuiden van Frankrijk willen wonen!

Interessant overigens, dat als je officieel in Nederland woont en in het buitenland trouwt, dat je dan meer (of in ieder geval andere) problemen hebt dan als je uit het Oude Land vertrekt en dan pas trouwt.

[FlipjeBTiel]

Moeten het nu niet te moeilijk maken. In ieder geval heeft de overheid altijd de laatste hand, als deze dat wil, omdat in de wet staat dat de directeur van USCIS, en boven deze de directeur van DHS, altijd gelijk heeft. (Is bedoeld tegen terroristen, maar kan ook tegen Nazi's gebruikt worden.)

De verjaring waar ik het over heb is immigratie-fraude (i.e. het liegen waar je het over had), niet de misdaad waarover gelogen wordt.

Evengoed is er specifiek voor Nazi's (dwz. voor lidmaatschap van groeperingen die niet stroken met de Constitution) een clausule (zie INA sec. 340(c)), die je verbiedt om daarvan lid te zijn voordat de 5 jaar na naturalisatie om zijn. Wordt je daar toch lid van binnen die 5 jaar, of was je al lid van voor de naturalisatie, dan is je naturalisatie onmiddellijk herroepen. Is een mooie omweg voor USCIS om onder de verjaringsregel uit te komen in deze gevallen.

Gr., Flipje

[Petra/VS]

Interessante discussie. Het is vreemd, ik ben 7 jaar mijn Nederlanderschap kwijt geweest en dacht het niet te missen, tot ik dat rode boekje weer in handen had.

[DixieChick]

Inderdaad, heel interessant. Ook omdat tussen Benno en Flipje hier toch heel veel kennis rondzweeft (ja, ondanks die koksmuts! ). Daar heb je nog eens wat aan.

Ik ben ook heel benieuwd of ik dat gevoel straks ga hebben Petra. Ik ben al heel lang aan het dubben over wel of niet de Amerikaanse nationaliteit aanvragen. Ergens heb ik het idee, als ik dat doe, dan moet ik het eigenlijk ook met de besluiten van de overheid eens zijn, en als dat niet ben, moet ik dan wel Amerikaanse worden? Natuurlijk werkt het niet zo, maar zo voelt het wel. Dus ik dub nog even lekker verder

[FlipjeBTiel]

Het punt van de bessen gaat er vooral om, dat je je later nergens op kunt beroepen: "Jamaar, Flipje zei ..." I.e. als je belangrijke beslissingen neemt op basis van wat dan ook dat ik hier schrijf, dan heeft het nogal wat waarde om iemand te vragen die je wel verantwoordelijk kunt houden.

als ik dat doe, dan moet ik het eigenlijk ook met de besluiten van de overheid eens zijn, en als dat niet ben, moet ik dan wel Amerikaanse worden?

Uiteraard moet je dat doen: als Amerikaanse kun je dan tegen stemmen. Dat is voor mij tenminste de grootste motivator om straks te naturaliseren (geen vingerafdrukken meer aan de grens zal ook goed voelen). Duurt echter nog wel tot 2013.

Gr., Flipje

[Bennogr]

Onder de 300 miljoen Amerikanen zijn er heel wat die het niet met de overheid eens zijn. Amerikaan worden wil niet automatisch zeggen, dat je het met de huidige regering mee MOET zijn. Zoals Flipje al terecht opmerkte: je hebt alle recht om tegen te stemmen.

En: je mag als Amerikaan niet alleen voor of tegen de regering stemmen, je mag ook je stem laten horen over je burgemeester, hoe de plaatselijke scholen ingericht moeten worden, wie plaatselijk recht mag spreken, de orde mag handhaven (sheriff), enz. en zelfs -- maar alleen als je geluk hebt en in de goede streek woont -- wie de plaatselijke lijkschouwer wordt.

Verzet tegen de regering van het ogenblik is een goede Amerikaanse traditie. En je mag zelfs tegen de mensen zijn die tegen de regering zijn!

Dus: als je Amerikaan wordt mag je meespreken in plaats van alleen maar een toeschouwer te zijn. En als je Nederlander kunt blijven, kun je ook besluiten dat je er genoeg van hebt en dat je weg gaat. Als Amerikaan kun je dan altijd zonder teveel problemen terugkomen.

[wiepster]

Ik ben ook heel benieuwd of ik dat gevoel straks ga hebben Petra. Ik ben al heel lang aan het dubben over wel of niet de Amerikaanse nationaliteit aanvragen. Ergens heb ik het idee, als ik dat doe, dan moet ik het eigenlijk ook met de besluiten van de overheid eens zijn, en als dat niet ben, moet ik dan wel Amerikaanse worden? Natuurlijk werkt het niet zo, maar zo voelt het wel. Dus ik dub nog even lekker verder

Ik voel het ook zo, heb nog niet de behoefte om Amerikaanse te worden, zo voel ik mij totaal niet. Meer een beetje verdwaald tussen beide werelden.

[Dento]

Als ik de Amerikaanse nationaliteit t.z.t. nog mag aanvragen zonder de Nederlandse te verliezen, dan zal dat - zeg ik op dit moment - meer uit praktische overwegingen zijn dan uit een behoefte om Amerikaan te willen worden; Benno en Flipje hebben de redenen mooi weergegeven.

[Petra/VS]

En misschien komt daar dan weer het verschil tussen de meesten van jullie en mij kijken. Ik heb heel bewust voor dit land gekozen, ben niet door liefde hierheen gekomen. Bovendien woon ik hier al mijn hele volwassen leven, dus ik voel me zeker wel deels Amerikaans.

[Bennogr]

Ik ben ook niet naar de VS gekomen vanwege de liefde, meer voor het omgekeerde. Heb de liefde hier, later, gevonden.

Ik voel me ook nog altijd wat verscheurd, ondanks dat ik langer in de VS woon dan in Nederland. Maar ik vind altijd dat mijn gespleten ziel en dubbelzinnige houding, mooi tot uiting komt in mijn twee paspoorten.

[Petra/VS]

Grappig, dat je schrijft, dat je je verscheurd voelt. Ik hoor dat "verscheurde" gevoel wel vaker van mensen, maar heb zelf meer, dat die twee achtergronden mij een maken. Ik heb het voorrecht om bij twee landen te "horen". Een paspoort maakt daar eigenlijk niet zo heel veel verschil in voor mij, mijn verleden in Nederland (en in Afrika) zal niemand mij afnemen, dat hoort gewoon bij wie ik ben.

[TedjevanEs]

Wow boeiend topic maar je krijgt er wel wat koppijn van als je het allemaal leest, sommige zinnen moest ik zelfs even twee keer terug lezen.

Ik vind de twee paspoorten vooral handig voor het werk (ik reis regelmatig omdat we veel kantoren hebben). Bijvoorbeeld mijn amerikaanse collega's moeten een visa aanvragen als ze naar Brazilie vliegen ik gebruik dan gewoon mijn NL'se paspoort. De Amerikaanse gebruik ik dan weer als ik naar Toronto moet of elke keer als ik terug kom in de States...
Het koste mij toendertijd zo'n $500 en ik hoefde maar drie jaar met de groene kaart (omdat mijn vrouw en ik in 1995 getrouwd zijn) maar ik voelde mij niet gelijk Amerikaan daarna, ik heb nog steeds liever een kroket dan een hamburger

vraag:
2007 is de laatste keer dat ik in NL ben geweest en dit jaar willen we echt weer eens die kant op (kroketten eten), ik moet in September dit jaar mijn NLse paspoort verlengen, als ik nou voor September in Nederland ben kan ik het dan misschien daar laten verlengen of kan ik toch beter naar Miami (omdat ik geen Nederlands adres heb) ??

[FlipjeBTiel]

Ga even naar deze pagina van 'peet', zoek op "Den Haag" en lees even verder. Is een gevalletje van "kan wel; wil je waarschijnlijk niet."

Gr., Flipje