Zwanger en K1 procedure willen starten

[Vanka]

@Vanka: Trouwen op VWP is niet illegaal. Je hebt wel gelijk dat er heel wat uit te leggen is als je aan de grens staat met een dikke buik.
Gr., Flipje

Ik bedoelde inderdaad meer, dat zodra ze vragen wat je komt doen, je niet moet zeggen "we gaan trouwen", aangezien zowel het VWP en B-visum daar niet voor bedoeld zijn.
De CO zou je in dat geval kunnen aanzien voor potentiële (illegale) immigrant.

[Alemae]

@LittlePhoenix: Klopt, er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen! Weet wel dat als mijn verloofde hier zou zijn, hij zeker weten met alles mee zou gaan

@RiverCola: Ik heb geen vast contract, helaas. Dat is pas met 1,5 jaar verlengt en loopt in mei 2015 af, waarna ik een vast contract zou moeten krijgen. Maar ik ben er altijd al vanuit gegaan dat dat niet zou gebeuren, aangezien iedereen weet dat ik binnen een aantal jaar naar de VS wil verhuizen. En wat Flipje zegt, klopt. Hij kan niet voor langere tijd hier naar toe komen, omdat hij nog geen 21 is. Dat was namelijk ook mijn eerste idee: laat hem maar voor een poosje hier naar toe komen, dan kunnen we in ieder geval samen zijn. Maar die vlieger gaat helaas niet op. Het is sowieso de bedoeling niet lang bij zijn ouders in huis te zitten. Dat is alleen voor de eerste paar maanden, zodat wij met z'n tweeën op ons gemak een huisje kunnen zoeken, en niet 'zomaar' iets kopen zonder het ooit gezien te hebben. En in die tijd kan ik op zoek naar een baan, al zou dat maar bij het restaurant waar zijn moeder werkt in de keuken moeten zijn.

@Flipje: Okay, niet op de I-130, maar wel op de I-864. Dat het kindje daar vermeld op moet worden, is natuurlijk logisch aangezien hij niet voor twee, maar voor drie personen moet zorgen. Ik snap alleen niet helemaal wat je bedoelt met de 20,000 USD door 5 delen?

Rond de periode dat we vliegen, zou ik ongeveer 21 weken zwanger zijn. Ik zal de luchtvaartmaatschappijen even na gaan zoeken, maar volgens mij is het meestal pas vanaf een week of 32-34 dat ze je kunnen weigeren. Maar goed punt, ik ga het zeker na kijken! Wat voor iets zou ik dan eventueel aan kunnen geven, om te bewijzen dat ik echt terug naar Nederland ga/moet? Of ligt het ook maar net aan de immigration officer?

@Vanka: Als ze er naar vragen, gaan we ook absoluut niet zeggen dat we 'even' komen trouwen. Dan is het gewoon om wat langer bij elkaar te zijn (wat in feite ook zo is), en zodat zijn ouders mij ook even met een dikke buik zien (wat ook echt zo is). Ik bedacht me net wel dat ik daar ben op onze anniversary, wat ook een goede reden zou kunnen zijn om spontaan te trouwen wanneer we in de VS zijn, met een baby onderweg..

[kastelke]

Het is sowieso de bedoeling niet lang bij zijn ouders in huis te zitten. Dat is alleen voor de eerste paar maanden, zodat wij met z'n tweeën op ons gemak een huisje kunnen zoeken, en niet 'zomaar' iets kopen zonder het ooit gezien te hebben. En in die tijd kan ik op zoek naar een baan, al zou dat maar bij het restaurant waar zijn moeder werkt in de keuken moeten zijn.

Hou er rekening mee dat jij de eerste twee jaar waarschijnlijk geen lening kan afsluiten omdat je geen creditscore/history hebt. Weet je of jouw vriend een beetje een acceptabele score heeft? Met wat chance gaat hij dan, als hij asap een job vindt, over enkele jaren ook in staat zijn om een lening te kunnen krijgen voor een woning. Maar je kan altijd huren.

Rond de periode dat we vliegen, zou ik ongeveer 21 weken zwanger zijn. Ik zal de luchtvaartmaatschappijen even na gaan zoeken, maar volgens mij is het meestal pas vanaf een week of 32-34 dat ze je kunnen weigeren.

Voor zover ik me nog herinner van mijn zwangerschap, was het dat je na de 27ste week een document moet onderteken waarbij jij verantwoordelijk gesteld wordt voor alle kosten indien men een noodlanding moet maken omwille van jouw zwangerschap. Laat ons dus hopen dat je zwangerschap voorspoedig verloopt zodat je niet al omwille van medische redenen al veel sneller geen vliegtuig meer op mag.
Ik denk ook niet dat je nu nog een reisverzekering af kan sluiten die de USA dekt en die ook je zwangerschap dekt. Dus: in de US naar de dokter/het ziekenhuis moeten gaan tijdens je zwangerschap = zelf alles betalen.

[FlipjeBTiel]

Ik snap alleen niet helemaal wat je bedoelt met de 20,000 USD door 5 delen?

Bezit is geen inkomen, de lat wordt gelegd op basis van een vereist jaarinkomen. Je wordt verwacht tenminste 5 jaar voor jezelf te kunnen zorgen, dus $20K kun je in 5 jaar op gebruiken aan $4K per jaar. (Let wel, op het I-864 formulier vul je wel degelijk het volle bedrag in; USCIS verrekent het dan gedeeld door 5.) Dus, die $4K kun je bij ander inkomen optellen om over de lat te komen.

Wat voor iets zou ik dan eventueel aan kunnen geven, om te bewijzen dat ik echt terug naar Nederland ga/moet? Of ligt het ook maar net aan de immigration officer?

Als je op VWP reist, dan ligt het altijd aan de I/O. Een arbitrair element zit er nu eenmaal in gebakken. Je kunt ter plekke om diens chef vragen, maar meer weerwoord dan dat heb je niet. Dat is de "prijs" van het VWP: je geeft rechten op voor gemak. Kan dus ook best zijn dat ze je gewoon doorwuiven.

Volgens mij is de drempel voor jou: wat is er in Nederland waarvoor je je kind, tijdelijk, in de VS zou achterlaten? Lijkt mij dat alleen familie of substantieel bezit daarvoor in aanmerking komen, niet een afspraak met de tandarts (die zijn er in de VS namelijk ook, je familie niet).

Gr., Flipje

[RiverCola]

Je kiest ervoor om nu zo snel mogelijk met de toekomstige vader van je kind samen te zijn, maar realiseer je dat het nu nemen van haastige stappen misschien wel bepalend kan zijn voor de rest van jullie leven samen en voor het leven van je kind.

Heb je bijvoorbeeld uitgezocht wat je opleiding en werkervaring waard is in de VS? Kun je in de VS op gelijkwaardig niveau je beroep uitoefenen of eisen ze daar dat je dan aanvullende opleidingendoet in de VS? Misschien moet je je hele opleiding wel overdoen om het werk te kunnen doen wat je nu in NL doet. Als je toekomstige man nu gelijk gaat werken heeft hij misschien 'nooit' meer de kans om een goede opleiding te gaan volgen. Studeren in de VS is duur en als jullie straks rond moeten komen van 2 laagbetaalde banen, hebben jullie in de toekomst misschien niet meer de financiele middelen om hem te laten studeren. Misschien is hij hartstikke slim en is hij gezegend met een ontzettend ondernemende geest, waardoor hij ook iets geweldigs van de grond kan krijgen zonder ooit een papiertje te hebben gehaald, maar niet iedereen heeft dat in zich. Wat voor leven krijgt jullie kind als beide ouders rond moeten komen van een minimaal inkomen?

Ik wil geen heel negatief beeld schetsen, maar denk wel dat jullie misschien goed na moeten denken over wat het beste is voor jullie drieen op de lange termijn. Misschien is het wel het beste voor jullie als jij voorlopig hier blijft, je goede baan behoud en hem af en toe over te laten komen totdat hij definitief naar NL kan komen. Hij is 21 voordat je het weet, dan heb jij misschien je vaste contract wel. Jij kunt af en toe naar daar op vakantie met de kleine, hij kan regelmatig hier komen voor langere tijd en uiteindelijk hier een opleiding gaan volgen. Misschien zijn de lange termijn vooruitzichten voor jullie uiteindelijk dan veel beter.....

[Fellow2012]

Zij heeft gelijk. In mijn optiek, dat ze zsm bij elkaar zijn in de VS is de beste optie voor het kind en voor het bijelkaar houden van het gezin zelfs als beide ouders tijdelijk/langer laagbetaalde banen zouden hebben. Mensen in NL hebben een totaal verkeerd beeld van Amerika over de voorzieningen voor laagbetaalden. Een beeld dat bewust in stand wordt gehouden zodat men een overpositief beeld heeft over eigen land!

Bijvoorbeeld, de meeste gezinnen in de armste wijken van Amerika hebben drie of meer kinderen. Ze bevallen allemaal in het ziekenhuis. Wie betaalt dat? De overheid/belastingbetaler middels MediCare. Ze ontvangen verder een housing assistance om de huur te kunnen betalen.

Wat opleiding betreft zijn hun vooruitzichten nog beter dan NL. Er is zo verdomd weinig mogelijk in NL qua opleiding voor mensen die fulltime werken. Bijvoorbeeld, als je als potsbode werkt en je bent handig met computers ... en je wilt een MBO opleiding volgen in de avond, de eis van de avondopleiding is dat je moet bewijzen dat je reeds een baan in de IT hebt! In de VS heb je een modulair community college waarvan het niveau nog altijd veel hoger is dan de meeste MBO opleidingen in NL.

Studeren in Amerika is duur! Nee. Je kunt het net zo duur maken als je wilt maar het hoeft niet. Tienduizenden immigranten vanuit Azie/Afrika zijn hier gekomen en als taxi driver overdag aan het werk en savond in een community college een degree behaald en hun taxi business hebben verruild voor een betere baan - iets wat onmogelijk is in het dichtgetimmerde Nederland. Deze jonge Amerikaan met een lage opleiding is in NL kansloos terwijl zijn kansen in Amerika volop aanwezig zijn MITS hij echt hard wil werken/studeren. Een buitenlander met een lage opleiding in NL zal nooit verder komen dan schoonmaakwerk.

[kastelke]

Tot nu toe lijkt hij in de US nog niet erg succesvol geweest te zijn: geen diploma en geen job... (wat niet wil zeggen dat hij, indien hij in Nederland woonde, zijn diploma wel behaald zou hebben en/of wel een job zou hebben).

[Fellow2012]

Hopelijk bij het zien van het nieuwe leven van een baby een immens gevoel van verantwoordelijkheid krijgt - dat hij zoiets roept 'it hit me like a ton of bricks!'

[Bennogr]

Overigens is de medische hulp voor armen Medicaid (Medicare is voor mensen die de 65 hebben gehaald). En daar wordt steeds meer op beknibbeld. Ik zou (als ik dat zou kunnen) in Nederland bevallen en de vader een paar weken over laten komen (zodat hij dan meteen de papieren kan regelen bij het Amerikaanse consulaat in Amsterdam).

In Nederland ken je als aanstaande moeder de weg en je kent de taal, plus je hebt een familie-/vriendenkring.

Je kunt natuurlijk altijd hopen dat een jongen van 19 jaar bij het zien van zijn baby een aanval van verantwoordelijkheid krijgt. Maar daar is geen garantie voor. Hij kan even goed gillend weglopen als hij eenmaal ziet hoe zo'n wurm eruit ziet en wat er allemaal komt kijken bij het verzorgen ervan (en hoe duur en tijdrovend een kind is -- bijvoorbeeld niet meer 's avonds op stap met z'n vrienden).

Nogmaals, het kan allemaal geweldig goed aflopen en ik hoop dat oprecht. Maar alleen dood en belastingen zijn gegarandeerd in het leven, zoals men hier in de VS zegt. (Ze kunnen best erg cynisch zijn, die Amerikanen!)

Succes.

[Fellow2012]

Je hebt gelijk - Medicaid. Ik ging ervan uit dat ze in Nederland zal bevallen zoals zij dat zelf aangaf. Los daarvan, ongeacht welke visa route ze volgt zal het zeker 1 jaar gaan duren, ze heeft dus geen keuze om in Amerika te bevallen. Ik wilde alleen een voorbeeld geven hoe laagbetaalden gebruik maken van Medicaid in geval van bevallingen.

[bello]

Ik hoop maar dat de TS het advies van RiverCola overneemt. Jullie toekomst voor de komende paar jaar lijkt me eerder in Nederland te liggen, waar je een vangnet hebt van familie en vrienden, een baan met doorbetaald zwangerschaps- en mogelijk ook ouderschapsverlof (UWV neemt betaling zwangerschapsverlof over als je tijdelijke baan te vroeg stopt). Je opleiding/werkervaring die door werkgevers op waarde worden geschat, zodat je na afloop van je contract makkelijk nieuw werk kunt vinden.

Plus, als de baby er eenmaal is heb je een huis met indien nodig huurtoeslag, een gratis meeverzekerd kind op je ziektenkostenverzekering, zorgtoeslag, kinderopvangtoeslag, kinderbijslag en (als je verloofde grotendeels in de VS zit) eenoudertoeslag.

Ik ben totaal niet op de hoogte van regelingen waarop jullie in de VS recht zouden hebben, maar ik geloof dat ik een toekomst van een tienervader met een uitkering (die voor de baby zal moeten zorgen) en een kersverse moeder die dubbele diensten zal moeten draaien bij de Mac/Walmart, of met een relatief laag inkomen maar lange dagen in een ander soort startersbaan, niet al te rooskleurig inzie.

NB Kijk uit met het in je eentje vliegen naar de VS, voor langere tijd, met een al zichtbare buik. Met 21 weken is de bevalling niet eens zo extreem ver weg en als een immigratiemedewerker je ervan verdenkt in de VS te willen bevallen (zelfs al is dat echt niet je bedoeling) zodat je kind meteen Amerikaan is, heeft hij alle recht je weer op het eerste vliegtuig naar Nederland te zetten.

Maar hopelijk verlopen al jullie plannen voorspoedig en zien sommigen van ons het hier een beetje te zwart in. Veel geluk samen

[Fellow2012]

Na deze indrukwekkende lijst van voorzieningen gelezen te hebben moet ik eerlijk toegeven dat beide voorgaande reacties de beste adviezen zijn. De komende jaren, twee of drie, kan je het beste in NL een toekomst opbouwen waar je zekerheid hebt. Ik zou pas naar Amerika verhuizen nadat hij;
- een vaste baan heeft met een ziektekostenverzekering waar jezelf en het kind direct opgenomen kunnen worden
-jou en het kind kan onderhouden
- de huur van een redelijk appartment kan betalen

Als je nu overhaast naar Amerika verhuist geef je alles in Nederland op. Eenmaal uitgeschreven kan je daarna waarschijnlijk niet zo makkelijk weer dezelfde voorzieningen aanvragen als je besluit naar Nederland terug te keren. Ik vraag me ook af of de ouders van deze jongeman bereid zijn tijdelijk/langer voor 3 mensen te zorgen. Vergis je niet, het leven kan erg hard zijn in dit land en des te meer met een kind waarvan de vader niet voorbereid is voor deze verantwoordelijkheid. Je zal ook niet kunnen werken aangezien de kosten van kinderopvang te hoog zijn.

Ik heb de verkeerde vergelijking gemaakt met immigranten uit Azie/Africa. Deze mensen hebben een enorme doorzettingsvermogen en een duidelijk doel voor ogen. Dit geldt niet voor veel jongeren die in het westen in relatief welvaart geboren zijn.

[Alemae]

@Kastelke: Waar kan je dat soort informatie vinden, over een creditscore? Ik weet wel dat we van plan zijn om op zoek te gaan naar een huurhuis. Juist met de gedachte dat we kunnen starten met een klein, maar acceptabel huisje/appartementje, en tijd hebben om gespaard te kunnen hebben voor een koophuis, tegen de tijd dat een tweede kindje komt. En waarom hij geen afgeronde studie heeft op het moment, is aan zijn ouders te danken. Een aantal jaar geleden is hij zwaar depressief geweest, en hebben zijn ouders hem van school afgehaald. En om één of andere stomme reden, hebben ze hem daarna tot z'n 18e een soort van tegen gehouden om weer naar school te gaan. En nu hij 19 is, ziet hij het niet echt meer zitten om zoiets uit zichzelf te gaan doen. Wat ik goed kan begrijpen, als je ineens in een klas komt met allemaal kinderen rond de 15-16 jaar.

@Flipje: Bedankt voor de uitleg, ik snap het! En ik begrijp ook dat het compleet aan de immigration officer ligt. Eigenlijk moet je maar 'geluk' hebben, in zo'n geval.

@RiverCola: Met mijn opleiding kan ik werk op hetzelfde niveau krijgen als in Nederland. Het kan misschien zijn dat ik voor het een of ander een cursus zou moeten volgen, maar mijn opleiding kent zó veel verschillende mogelijkheden. Dus ook al zou ik in Nederland een andere baan kunnen vinden, is de kans alsnog groot dat ik een aparte cursus zou moeten doen. Maar een vast contract krijg ik niet. Mensen die eerder zijn begonnen dan ik, krijgen al geen vast contract. Het is dus vrijwel zeker dat ik per 2 mei 2015 werkeloos ben. En ook al zou ik in Nederland blijven, het duurt na de geboorte van mijn kind nog nog bijna 1,5 jaar voordat hij 21 is. Tegen de tijd dat hij dan ooit eens naar Nederland kan komen, is het kind al minimaal 2 jaar oud, en heeft het de vader misschien maar een paar keer gezien. En eerlijk gezegd, ik zie het absoluut niet zitten om in m'n eentje voor een kind te zorgen.

@Benngr: Het bevallen is absoluut de bedoeling om in Nederland te doen. En hij komt ongeveer 4 weken voor de bevalling naar Nederland, en blijft dan waarschijnlijk totdat het visum afloopt. En ik denk niet dat hij gillend weg rent, hoor Hij heeft namelijk ook nog een klein zusje van bijna 4 jaar, dus hij hoe een pasgeboren baby eruit ziet, en wat er komt kijken bij de verzorging.

@Bello: Zodra zijn ouders op de hoogte zijn van de zwangerschap, kan ik het natuurlijk met zijn moeder hebben over bepaalde regelingen. Daar is zij natuurlijk veel meer van op de hoogte dan ik

@Adam: Voor kinderopvang is nog wel een oplossing. Zijn kleine zusje gaat elke dag naar een oud-collega van zijn moeder. Zij past ook op babies, dus waarschijnlijk zou ik ons kind naar haar kunnen brengen, waardoor ik dus gewoon kan werken. Ik denk dat alles er een beetje vanaf hangt hoe zijn ouders reageren. Als ze super-enthousiast zijn en mij en ons kindje gelijk met open armen ontvangen, hebben we de druk van 'zo snel mogelijk een eigen huisje vinden' natuurlijk ook al iets minder. En uiteraard ben ik niet van plan helemaal van hun te profiteren, en ze gewoon een bepaald bedrag per maand aan huur te betalen. Maar een duidelijk doel voor ogen en doorzettingsvermogen heb ik ook..

We willen toch echt trouwen voordat de baby er is. Zou het een betere optie zijn om begin Maart naar de VS te gaan, dus wanneer ik zo'n 13-14 weken zwanger ben? De kans is groot dat er dan natuurlijk nog niet zoveel te zien is aan me, en de bevalling is nog heel ver weg..

[Hockey]

@Alemae, hij kan zijn GED halen. Dat is zo ongeveer equivalent aan de high school. Wellicht heb ik het gemist, maar wat heb je gestudeerd? En werk je nu in hetzelfde vakgebied als jouw studie?

[kastelke]

En wat ga je doen als zijn ouders niet gelukkig zijn met deze situatie? Wie gaat jou dan sponsoren om in de US te kunnen blijven?

[Alemae]

@Hockey: Klopt, en de kans ik ook heel groot dat hij zijn GED gaat halen. Het is voor ons nu vooral belangrijk dat hij zo snel mogelijk een baan vindt. Hij kan ook nog starten met z'n GED wanneer hij al een baan heeft. Gelukkig is hij heel slim en pikt hij alles supersnel op, dus dat zou hij zeker aan moeten kunnen. En ik heb moleculaire biologie gestudeerd, en dat heet heel mooi "Bachelor of Applied Science". Momenteel doe ik ook werk waar ik voor gestudeerd heb, maar meer de medische kant ervan. Ik werk nu namelijk in het ziekenhuis en doe erfelijkheidsonderzoek, maar hiervoor het ik in de research gezeten. Kan dus alle kanten op

@Kastelke: Als zijn ouders er niet blij mee zijn en ons ineens niet meer in huis willen nemen, zal er waarschijnlijk niets anders op zitten dan dat ons kindje zijn/haar vader de eerste paar jaar moet missen. Zelfs al vinden we co-sponsors, hebben we alsnog geen plek om op dat moment te kunnen wonen. Er zijn wel genoeg huizen bij hem in de buurt die voor mij betaalbaar zijn, maar alleen wanneer ik werk zou hebben. Verhuizen zonder dat ik een baan heb, zou dus geen mogelijkheid zijn.

Of ik zou bij de immigratiedienst een speciaal verzoek in moeten dienen, om hem voor z'n 21e naar Nederland te kunnen halen, maar ik geloof niet dat ze uitzonderingen op het beleid maken.

[Hockey]

@Alemae, dank voor je reactie. Ik denk dat je qua opleiding wel goed zit.

Misschien is dit artikel nog nuttig voor jouw verloofde, het gaat over studeren als je ouders niet erg veel geld hebben.

[LittlePhoenix]

Ik denk dat de verstandigste oplossing is wat de rest ook al schreef, jij blijft in Nederland de komende paar jaar, en hij werkt in Amerika loeihard aan z'n toekomst. Maar ik kan me ook helemaal voorstellen dat je jullie dat niet zien zitten. Zo lang zonder de vader van je kind, en je kind dat zijn/haar vader maar af en toe ziet, nee, da's geen leuk plaatje. Dat was voor m'n man ook de grootste reden om niet naar Afghanistan te gaan en daar ben ik nog steeds blij om. Al weet ik van vrienden dat de relatie tussen vader en kinderen niet geruineerd is als de vader de eerste paar jaar niet aanwezig is. Kost wel heel veel werk als het gezin dan eindelijk bij elkaar is!

Maar een GED halen is helemaal niet moeilijk. Heb ik ook gedaan voor ik aan m'n Bachelor's kon beginnen. Ik heb in Nederland door omstandigheden m'n VWO niet afgemaakt en was al in de 30 toen ik m'n GED haalde en morgen is de laatste dag van m'n Bachelor's programma. Je vriend's leeftijd is dus echt geen enkele reden om niet verder te gaan met z'n studie. Als het mijn vriend was zou ik liever hebben dat hij nu meteen aan z'n GED begint i.p.v. werk te zoeken. Wat voor werk kan hij vinden zonder GED? Van een kennis weet ik dat ze zelfs niet bij Walmart kon werken zonder haar GED en de enige baan die haar man kon vinden was schoonmaker bij het tankstation en dan alleen de nachtdiensten. Zij heeft toen haar GED gehaald en kon beter werk vinden, maar hij vond het niet eerlijk dat hij zich zou moeten bewijzen met een papiertje. Laatste wat ik gehoord heb was dat hij zich had 'opgewerkt' tot schoonmaker in de keuken van een restaurant in een truckstop.

Diploma's halen terwijl je werkt, ja het kan. M'n man werkte fulltime terwijl hij aan z'n PhD werkte. Betekende dus regelmatig nachten met minder dan 3 uur of zelfs helemaal geen slaap. En ik doe dus m'n Bachelor's naast de zorg voor 4 kinderen. Ik vertel m'n kinderen altijd dat ze slimmer moeten zijn en hun studie moeten afronden voor ze aan een gezin beginnen want dit is echt niet makkelijk! In jullie situatie is die keus al gemaakt, je bent al zwanger dus wachten kan niet meer, maar ik vind nog steeds dat het verstandiger is om eerst een diploma te halen. Studeren met een baby is makkelijker dan studeren met oudere kinderen! En als je man tijd moet missen met z'n kind, dan liever de babytijd dan daarna.

[RiverCola]

Tegen de tijd dat hij dan ooit eens naar Nederland kan komen, is het kind al minimaal 2 jaar oud, en heeft het de vader misschien maar een paar keer gezien. En eerlijk gezegd, ik zie het absoluut niet zitten om in m'n eentje voor een kind te zorgen.

Snap ik natuurlijk! Maar ik denk wel dat je realistisch moet blijven en er ernsig rekening mee moet houden dat dat misschien toch gedurende een periode het geval gaat zijn. Want je hebt een sponsor nodig om naar de VS te kunnen gaan en aangezien zowel je vriend als je schoonouders geen sponsor voor je kunnen zijn, kan het nog weleens knap lastig zijn om dat visum daadwerkelijk te bemachtigen. En wat is dan je plan B?

[Alemae]

Hoi allemaal,

Sorry voor het ongelofelijk late antwoord. De afgelopen weken ben ik heel erg ziek geweest van m'n zwangerschap, en heb niet echt de behoefte gehad om ook maar iets te doen. Daarbij ook ruim twee weken thuis gezeten, omdat ik me gewoon zo beroerd voelde. Maar in de tussentijd zijn er een aantal dingen verandert.

Ten eerste: mijn schoonouders zijn ook op de hoogte van onze zwangerschap, nadat ik een mooie gezonde baby op de echo had gezien. En guess what, ze zijn er super gelukkig mee! M'n schoonvader omhelsde mijn vriend spontaan, en zijn moeder moest gelijk huilen van blijdschap. De dag daarna ook met haar op Skype van alles door gesproken, en ik en de baby zijn nog steeds van harte welkom om bij hun in huis te verblijven na mijn emigratie. We hoeven zelfs geen huur of wat dan ook te betalen, want ze vinden dat we ons geld beter kunnen houden om voor onszelf en de baby te zorgen, en zelf een huisje te kunnen krijgen op korte termijn. Het probleem van 'niet welkom zijn' is dus opgelost.

Daarnaast heb ik een aantal dingen uitgezocht met betrekking tot het trouwen of niet trouwen voor de geboorte. Zelfs mét trouwen moet er nog aardig wat geregeld worden voor/na de geboorte. Als we niet trouwen, zou dit nog veel meer gedoe worden. Daarom hebben we ook besloten toch in het voorjaar te gaan trouwen. Hij komt over 1,5 maand hierheen, en ik ga dan met hem mee terug naar de VS. Ik ben dan 21 weken zwanger, dus ze kunnen me niet weigeren op het zwanger zijn. En behalve voor het trouwen, wil ik ook heel graag dat mijn schoonouders toch wat meer van de zwangerschap mee krijgen. Dat is dus ook een belangrijke reden om daar voor twee weken naartoe te gaan.

Dan zitten we alleen nog met het financiële plaatje. Zijn ouders willen compleet voor mij en ons kindje zorgen, maar het is nog steeds niet handig als zij onze co-sponsor zouden worden. Daarom ben ik van plan om met mijn schoonmoeder te gaan overleggen, of zij iemand weet en zoiets toevertrouwd. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze gelijk 'ja' zeggen, maar dan zijn we er in ieder geval actief mee bezig.

Ook wil mijn vriend op korte termijn zijn GED gaan halen, en beginnen op een community college. Dat zal wel na de geboorte van ons kindje worden, maar de intentie is er in ieder geval

En ons plan B.. Als het echt niet anders kan, dan moet ik maar alleen voor ons kind zorgen de komende paar jaar. Het zou me echt heel veel pijn doen om het zonder mijn dan-man te moeten doen, maar het is het beste voor de baby dat wij van tevoren getrouwd zijn. Dus dat zijn we in ieder geval van plan..