Littlephoenix & Bello: Dat is wel super onhandig zeg. Jeetje.
Ziva - ik weet precies wat je bedoelt...wij zijn 27 december teruggekomen na de kerst in Nederland doorgebracht te hebben, en het afscheid was zoals altijd gewoon niet leuk. Ik heb niet de kans heel veel naar Nederland te gaan, en helaas komt mijn familie ook niet al te vaak op bezoek, dus de keren dat we elkaar zien zijn echt wel bijzonder, en dus ook lastiger om af te ronden. Ik sta dus dan dus ook gewoon te huilen op het vliegveld hoor, en heb dan echt de maling aan die komische Nederlandse douaniers die je vragen waarom je huilt, want jeetje, een paar weekjes op vakantie is toch niet zo erg?
Ik merk zelf dat ik meer moeite heb met afscheid nemen naarmate ik ouder wordt. Ik heb in het buitenland gestudeerd, en woonde als twintiger ook al aan de andere kant van de wereld, en toen was afscheid nemen veel makkelijker dan nu. Misschien dat het verschil is dat ik toen vaak al wist wanneer ik mijn ouders weer zou zien. Nu met een vaste baan, meer kosten, strakkere roosters, gaat dat moeiljker, en misschien is het afscheid daardoor ook lastiger. Plus ik zie mijn ouders ook ouder worden, mijn nichtjes groter worden, en besef denk ik steeds meer hoeveel ik eigenlijk wel niet mis.
Maar net als LittlePhoenix, is het bij ons ook wel een typisch "you can't win" situatie. Als we in Europa zitten, dan mist manlief zijn familie. Dan heeft zijn stiefvader een ongeluk, en daar zit je dan, duizenden mijlen verderop. Maar zitten we aan de kant van de ocean, dan mis ik juist weer alles.
Nu ik er over na denk, wat ik wel grappig vind is dat als ik mijn familie wegbreng, ik dus altijd wel mee naar binnen ga om ze te helpen inchecken enzo (compleet met waterlanders). Als ik manlief daarentegen op een vliegtuig moet zetten, dan is het echt afzetten, kus, en weg. Heel klinisch, maar ik kan dan dus helemaal niet tegen een lang, dramatisch afscheid. Vaak hebben we vlak voor vertrek toch altijd een paar van die "knetter momenten" (want stress, en dus loop je elkaar in de weg), en stom genoeg helpt dat dus wel met afscheid nemen
"
