in welke staat kun je het best wonen qua economie?

[kastelke]

Iemand die regelmatig contacten heeft met het Amerikaanse consulaat zei me ook al eens dat de helft van de winnaars hun kaart niet ten gelde maken.

[Staceybeesie]

Volgens Forbes is Raleigh, NC (voor de derde keer alweer) de beste plek voor "business & careers".
Durham, NC staat op nummer 3 en Asheville, NC op nr 6.
Verder staan Wilmington en Winston-Salem ook in het rijtje.

"Leading the way is Raleigh, N.C., which grabbed the top spot for a third straight year on the strength of strong job growth (both past and projected), low business costs and a highly educated workforce."

1 Raleigh NC
2 Fort Collins CO
3 Durham NC
4 Fayetteville AR
5 Lincoln NE
6 Asheville NC
7 Des Moines IA
8 Austin TX
9 Boise ID
10 Colorado Springs CO
11 Albuquerque NM
12 Oklahoma City OK
13 Wilmington NC
14 Denver CO
15 Huntsville AL
16 San Antonio TX
17 Seattle WA
18 Winston-Salem NC
19 Charlotte NC
20 Boulder CO
21 Eugene OR
22 Little Rock AR
23 Olympia WA
24 Atlanta GA
25 Nashville TN

http://www.forbes.com/2009/03/25/best-c ... intro.html

[kastelke]

2 Fort Collins CO

Maar als we dan naar forumlid Dento kijken, die toch ook een goede opleiding en goede werkervaring heeft, dan lijkt het ook daar niet erg mee te vallen om een goedbetalende baan te vinden...

[Staceybeesie]

Ik denk zeker niet dat het makkelijk is om hier nu een goede baan te vinden.
Ik heb ook in de rij gestaan bij de jobfair, met honderden andere werkzoekenden.
Zeker niet hoopgevend te noemen eerlijk gezegd.
Maar zo te lezen is het hier nog niet zo slecht als in andere delen van Amerika.

Maarja, je kan de lijst natuurlijk ook anders bekijken. Er is veel hoog opgeleid personeel beschikbaar in deze omgeving.
Dus voor werkzoekenden ook veel concurrentie.....

[kastelke]

Er is ooit al eens een draadje geweest over waarom je naar de VS zou willen verhuizen, maar 'k heb nu even geen tijd om dat te gaan zoeken, 'k zal er vanavond eens naar kijken.

Gevonden!
viewtopic.php?f=12&t=800

[Bandido]

Ikzelf ben hier naartoe gekomen vanwege mijn vrouw, en het is ook echt puur dat ze hier op Hawaii woonde en dat het hier minder op het mainland lijkt want anders had ik waarschijnlijk gezegd van 'kom maar naar mij toe'. Plus we hebben hier meer mogelijkheden dan dat we in NL gehad zouden hebben (voornamelijk vanwege de achtergrond van mijn vrouw, plus ze spreekt geen Nederlands dus dat is ook een belemmering ook al spreekt vrijwel elke NL'er Engels). Persoonlijk heeft de VS op mij geen echte aantrekkingskracht en, mocht het ooit fout gaan tussen mijn vrouw en mijzelf, dan denk ik dat ik ook heel snel weer op het vliegtuig richting NL zit.

Dit had ik ook kunnen zeggen, want het geldt ook voor mij. Behalve dan "Georgia" ipv "Hawaii".

Ook ik heb niet mijn hele leven lang gedroomd van wonen in Amerika en deel die passie dus niet die velen hier op het forum wel hebben. Ik had ook nooit verwacht hier ooit te wonen, al had ik wel verwacht op een zeker moment NL te verlaten. Neemt niet weg dat ik heel dankbaar ben dat ik wel de kans heb gehad om bij mijn partner te kunnen wonen. Amerika is zeker een geweldig land, er zijn kansen genoeg en ik ben hier heel gelukkig.

[jiejie]

Bovenstaande beantwoordt de vraag van Oortjes niet (al helemaal niet hoeveel mensen, na acceptatie van de GC, alsnog opgeven of op moeten geven), maar geeft wel een indicatie: het percentage afvallers is redelijk groot.

Ik wist wel dat je een beetje in de richting wist te komen

Iemand die regelmatig contacten heeft met het Amerikaanse consulaat zei me ook al eens dat de helft van de winnaars hun kaart niet ten gelde maken.

Ongelooflijk dat zoveel mensen uiteindelijk geen gebruik maken van de kaart.. je zou toch verwachten dat de mensen die er aan meedoen ook echt hun droom daar hebben.

Gevonden!
viewtopic.php?f=12&t=800

Knap gedaan, het is nogal een oudere topic ook zeg, 2005 zag ik net.. wie weet zijn er nu wel grote verschillen bij de beweegredenen van mensen om te emigreren vergeleken met toen..

Ik zag dat je mijn post al gequoted had, dus sja, mijn antwoord staat er nu al maar ben benieuwd wat anderen zullen invullen

Dit had ik ook kunnen zeggen, want het geldt ook voor mij. Behalve dan "Georgia" ipv "Hawaii".

Ook ik heb niet mijn hele leven lang gedroomd van wonen in Amerika en deel die passie dus niet die velen hier op het forum wel hebben. Ik had ook nooit verwacht hier ooit te wonen, al had ik wel verwacht op een zeker moment NL te verlaten. Neemt niet weg dat ik heel dankbaar ben dat ik wel de kans heb gehad om bij mijn partner te kunnen wonen. Amerika is zeker een geweldig land, er zijn kansen genoeg en ik ben hier heel gelukkig.

Ik ben blij niet de enige te zijn, soms voelde ik me namelijk best wel schuldig tegenover mensen zoals Elke, die graag naar de VS willen gaan maar geen mogelijkheid hebben.. en ik droomde er niet van en bij mij kwam het eigenlijk aanwaaien.

[USInsider]

Ha - ik wist dat Kastelke het onderwerp zou vinden !
De getallen van hoeveel winnaars er zijn en hoeveel daarvan het doorzetten, inderdaad Flipje, dat zegt iets, maar beantwoordde niet mijn vraag - zoals je ook al aangaf. Ergens moeten die getallen te vinden zijn, maar waar ?
Winnaars die zich bedenken, 'winnaars' die binnen bepaalde tijd teruggaan, een illusie en een boel geld armer, het zal in de komende jaren alleen toenemen denk ik.
Mijn buurvrouw kwam ik onlangs bijna huilend tegen, ze moest van de twintig mensen in haar afd. er tien ontslaan.
En dit weekeinde ontdekten we dat onze buren 'weggelopen' zijn - ze hebben spullen uit hun huis gehaald de afgelopen weken en zijn op een gegeven moment zonder een woord vertrokken. Ik vermoed dat hun huis 'onder water' stond - wat wil zeggen dat de hypotheekschuld beduiden meer is dan de waarde van het huis. Ze hebben het huis een tijd te koop gehad, ik geloof dat er niet eens iemand is komen kijken.

[Joke]

Ik las vandaag dit artikel:

http://moneyfeatures.blogs.money.cnn.co ... -location/

[FlipjeBTiel]

Uit dat artikel haal ik deze zin: "Currently, 15.1% of high school dropouts are unemployed while just 4.2% of college graduates are out of work." Een werkloosheid van 4.2% is feitelijk geen werkloosheid: zo'n laag nummer reflecteert de groep mensen die tussen banen zit.

Gr., Flipje

[kastelke]

En ach, is 10% een uitzonderlijk hoog werkloosheidscijfer?
Ik had niet de indruk dat wij in Belgie in de jaren 90 een grote crisis hadden, maar toch tekenden wij hier toen ook werkloosheidscijfers op van 9,7%. Zelfs in de jaren 2004-2006 zaten we tussen de 8,5 en de 8,3%.

[kiyu]

Dat is nou juist waarom wij tòch naar Amerika gaan! We blijven positief, natuurlijk hoor je veel negatieve verhalen wat ook echt wel realiteit zal zijn. Maar de droom die we al 10 jaar hebben laten we nu niet varen omdat we nou net juist in deze tijd toevallig die loterij winnen.
Negatieve verhalen komen altijd des te harder over maar er zijn ook mensen die wel een baan krijgen, je kunt ook altijd voor jezelf iets starten en dat hoeft niet perse meteen iets groots te zijn!
In ons geval hebben we niet veel te verliezen(behalve geld) ik heb geen baan en geen uitkering. Vanwege mijn leeftijd kan ik nog niet bij AH terecht als cassiere en mijn man kan altijd bij z`n oude baas weer terug komen. We hebben geen eigen woning dus die verliezen we ook niet. Voordelen: een hele ervaring waar je nooit dommer van wordt, de kids worden sterker en leren er nog eens twee talen bij, ik zal sneller een baan daarginds krijgen en mijn man zal misschien zijn eigenlijke beroep uit kunnen oefenen.

Mocht het allemaal niet lukken......dan komen we gewoon weer terug, dat is beter dan achter de geraniums zitten waar ik nu al bijna terecht ben gekomen met m`n 46 lente`s jonge leeftijd!

Mensen die zich afvragen wat iemand bezield om toch naar Amerika te komen......misschien goed bedoeld die waarschuwingen maar wat hebben jullie destijds gedaan, toch ook een flink risico genomen....ook al was er geen recessie. En komen jullie nu terug als jullie geen baan meer zouden hebben? Nee toch?

Je moet het leven geproefd hebben en lukt het niet daar..............we hebben het geprobeerd en ik zal er trots op zijn dat we het gedaan hebben!!!!!


Kiyu

[jiejie]

Je moet het leven geproefd hebben en lukt het niet daar..............we hebben het geprobeerd en ik zal er trots op zijn dat we het gedaan hebben!!!!!

Je somt daar inderdaad op wat bij mij de doorslag gaf om te gaan.. Ik heb ook flink getwijfelt maar wat als ik in NL had gebleven, dan had ik nu wellicht gezeten van "Hoe zou het zijn geweest?"

[Color01]

Je moet het leven geproefd hebben en lukt het niet daar..............we hebben het geprobeerd en ik zal er trots op zijn dat we het gedaan hebben!!!!!

mijn vrienden en familie verklaarden me voor gek....en nu denk ik dat ze wel een beetje jaloers zijn op mij

[Bandido]

Ik heb ook flink getwijfelt maar wat als ik in NL had gebleven, dan had ik nu wellicht gezeten van "Hoe zou het zijn geweest?"

Exact! Dat had ik dus ook. Ik kreeg de mogelijkheid letterlijk in de schoot geworpen toen ik de GC loterij won. Maar ja, je weet het niet vantevoren. Ik had een prima baan, leuk salaris en net een woning gekocht. En toen ik ging was de economie ook al vrij slecht. Je geeft een hoop op. Maar wat mij betreft is het ergste gevoel dat je kunt hebben, het gevoel van "had ik maar". Dat wil niet zeggen dat je je als een kip zonder kop overal maar in moet storten. Maar "the stars aligned" in mijn geval en ik dacht: nu of nooit. En dat bedoel ik heel letterlijk. En ik bedacht me ook wat nou het ergste was dat er kon gebeuren. Dan was ik weer naar NL gegaan, maar had ik het in ieder geval wel geprobeerd.

Tot nu toe nog geen seconde spijt gehad. Maar ieder geval is anders en iedereen moet zelf zijn eigen afwegingen maken.

[jiejie]

Vandaag zijn mijn vrouw en ik bij BMW Honolulu geweest en de verkoper die ons daar hielp kwam oorspronkelijk uit Duitsland, hij is hier 15 jaar geleden gekomen, ook vanwege een vrouw. Hij heeft, net als ons, ook precies hetzelfde doorgemaakt vertelde hij mij. Hij had zelf een heel erg goede baan, hij was general manager in een of ander toerisme bedrijf en het ging hem echt voor de wind, en toen kwam hij zijn vrouw tegen.. sja, einde van het liedje was dat eigenlijk iedereen hem voor gek verklaarde omdat het hem zo voor de wind ging maar hij had zo iets van als je het niet probeert weet je het ook niet. Inmiddels is hij al jaren Duitser af, hij is Amerikaans staatsburger en heeft zijn Duitslanderschap (is dat een woord? haha) afgezworen, hij is dus geen Duitser meer (maar hij heeft wel dat typische Duitse accent hehe). Een andere vrouw daar trouwens ook (de receptioniste), ze wist aan mijn accent direct te vertellen dat ik uit Nederland kwam, ik was dus heel erg verbaasd maar ze heeft ook Nederlands/Duitse relaties en haar man komt uit Zuid Afrika, zij hebben het ook allemaal moeten doorlopen, allemaal met dezelfde beweegredenen en geen van allen had tot op heden spijt van hun beslissing en ze verwachten ook niet dat dit ooit nog komt.