Boek je Amerikareis via een echte USA-expert: Klik hier om alle prijzen voor je USA-reis te vergelijken: vliegtickets, autohuur, rondreis, en meer!
Belangrijk: Nieuwe leden, voltooi je registratie door een nieuw onderwerp te starten in "Nieuwe forumleden introductie"!
Belangrijk: Nieuwe leden, voltooi je registratie door een nieuw onderwerp te starten in "Nieuwe forumleden introductie"!
Informatie over K3
Hoi Mia, wij zijn destijds op een H1 (mijn man) en een H4 (ikkedus) naar de US gegaan, waar mijn man een baan aangeboden had gekregen.
In die tijd was dual intent nog "verboden", ons werd aangeraden zo'n twee jaar te wachten eer we een procedure startten voor de groene kaart.
Mijn man zijn werkgever wilde sponsoren, ook betalen, maar dan wel via het advokatenkantoor waar zij mee werkten. Wisten wij veel. Later heb ik het dossier in handen gekregen, de werkgever heeft de procedure gesaboteerd - althans dat is mijn indruk. En wel begrijpelijk: met een G.K. mag je overal gaan werken, met een H-visum zit je aan een werkgever vast (niet helemaal, maar toch). En zij hadden mijn man nodig, ik vermoed dat ze dachten dat eea. in zes jaar wel afgerond zou zijn, plus voldoende nieuw talent opgeleid.
Ik was vanaf dag 1 achterdochtig, het duurde wat langer voormijn man zijn ogen open gingen. Mede daarom veranderde hij van werkgever, kreeg een gewijzigde H-1 (er was al verlengd, vlak daarvoor). Nu werd het echt spannend. Helaas we hadden toch niet genoeg geleerd en gingen wederom met de advokaat van de - grote - werkgever in zee. Het hoofdkantoor van werkgever verhuisde echter naar een andere staat, er werd van advokaat gewisseld, ons dossier raakte zoek in een kelder, werd gewist op de computer bij een migratie, de verantwoordelijke advo nam ontslag, de paralegal raakte zwanger, het ging maar door.
Uiteindelijk was de tijd op en moesten we het land uit, dus weken we voor een tijdje uit naar Canada. We kwamen terug als L1 en L2.
Maar ergens eerder had ik toch mijn les geleerd. Ik pakte de Gouden Gids, zocht een vrouwelijke immigratie-advokaat en regelde een consult. Je kunt een goed gesprek hebben en veel leren voor een paar honderd dollar. En dat bedoel ik dus, zo'n advies is zijn geld dubbel en dwars waard !
Ze vertelde me dat ik gelijk had, dat het grote advokatenkantoor fouten had gemaakt en ook het tijd-pad veel te rooskelurig voorstelde. (Ik had in CA wat paralegal klassen gedaan en daar toch wat van opgestoken).
Ik heb toen tegen de werkgever gezegd: ga zo door en in ieder geval ik ga terug naar Ned., of huur nu de door mij gevonden advo in en dan gaan we naar Canada en komen ook terug. Ik kreeg mijn zin, maar het betekende wel dat de hele procedure opnieuw moest beginnen. Dus het duurde nog ruim drie jaar en toen kregen we eindelijk onze G.K. Totaal zijn we acht jaar bezig geweest.
Onze grootste fout is geweest niet zelf een advokaat te huren - voor de G.K. - en continu vinger aan de pols. Voor de H visa hadden we wel zelf de advokaat ingeschakeld en betaald, en die man was fantastisch. Hij heeft mijn man echt de US ingesleept, we hadden met hem ook voor de grote prijs in zee moeten gaan.
De wetgeving verandert voortdurend, en zoals je zelf hier ook aangeeft, soms zijn er meerdere manieren van aanpak. Alleen een goede advokaat heeft de nodige expertise - en ervaring. Plus zoals in ons geval, ergens werd door de (toen nog) INS een fout gemaakt. Onze advokaat wist meteen wat te doen, stuurde een brief, citeerde de juiste regels met wat onze rechten waren en wat de INS jegens ons verplicht was. Zoiets kun je echt niet zelf.
Overigens als advokaat bent weet jij antwoord op de volgende vraag.
Ik dacht dat er geen verschil is tussen permanent resident en US citizen als het om erfrecht gaat. Maar ergens op dit forum las ik dat non-citizens een vrij hoog bedrag aan erfrecht moeten betalen, ook tussen man-vrouw. Weet jij daar iets meer over ?
Met groet enz . !
In die tijd was dual intent nog "verboden", ons werd aangeraden zo'n twee jaar te wachten eer we een procedure startten voor de groene kaart.
Mijn man zijn werkgever wilde sponsoren, ook betalen, maar dan wel via het advokatenkantoor waar zij mee werkten. Wisten wij veel. Later heb ik het dossier in handen gekregen, de werkgever heeft de procedure gesaboteerd - althans dat is mijn indruk. En wel begrijpelijk: met een G.K. mag je overal gaan werken, met een H-visum zit je aan een werkgever vast (niet helemaal, maar toch). En zij hadden mijn man nodig, ik vermoed dat ze dachten dat eea. in zes jaar wel afgerond zou zijn, plus voldoende nieuw talent opgeleid.
Ik was vanaf dag 1 achterdochtig, het duurde wat langer voormijn man zijn ogen open gingen. Mede daarom veranderde hij van werkgever, kreeg een gewijzigde H-1 (er was al verlengd, vlak daarvoor). Nu werd het echt spannend. Helaas we hadden toch niet genoeg geleerd en gingen wederom met de advokaat van de - grote - werkgever in zee. Het hoofdkantoor van werkgever verhuisde echter naar een andere staat, er werd van advokaat gewisseld, ons dossier raakte zoek in een kelder, werd gewist op de computer bij een migratie, de verantwoordelijke advo nam ontslag, de paralegal raakte zwanger, het ging maar door.
Uiteindelijk was de tijd op en moesten we het land uit, dus weken we voor een tijdje uit naar Canada. We kwamen terug als L1 en L2.
Maar ergens eerder had ik toch mijn les geleerd. Ik pakte de Gouden Gids, zocht een vrouwelijke immigratie-advokaat en regelde een consult. Je kunt een goed gesprek hebben en veel leren voor een paar honderd dollar. En dat bedoel ik dus, zo'n advies is zijn geld dubbel en dwars waard !
Ze vertelde me dat ik gelijk had, dat het grote advokatenkantoor fouten had gemaakt en ook het tijd-pad veel te rooskelurig voorstelde. (Ik had in CA wat paralegal klassen gedaan en daar toch wat van opgestoken).
Ik heb toen tegen de werkgever gezegd: ga zo door en in ieder geval ik ga terug naar Ned., of huur nu de door mij gevonden advo in en dan gaan we naar Canada en komen ook terug. Ik kreeg mijn zin, maar het betekende wel dat de hele procedure opnieuw moest beginnen. Dus het duurde nog ruim drie jaar en toen kregen we eindelijk onze G.K. Totaal zijn we acht jaar bezig geweest.
Onze grootste fout is geweest niet zelf een advokaat te huren - voor de G.K. - en continu vinger aan de pols. Voor de H visa hadden we wel zelf de advokaat ingeschakeld en betaald, en die man was fantastisch. Hij heeft mijn man echt de US ingesleept, we hadden met hem ook voor de grote prijs in zee moeten gaan.
De wetgeving verandert voortdurend, en zoals je zelf hier ook aangeeft, soms zijn er meerdere manieren van aanpak. Alleen een goede advokaat heeft de nodige expertise - en ervaring. Plus zoals in ons geval, ergens werd door de (toen nog) INS een fout gemaakt. Onze advokaat wist meteen wat te doen, stuurde een brief, citeerde de juiste regels met wat onze rechten waren en wat de INS jegens ons verplicht was. Zoiets kun je echt niet zelf.
Overigens als advokaat bent weet jij antwoord op de volgende vraag.
Ik dacht dat er geen verschil is tussen permanent resident en US citizen als het om erfrecht gaat. Maar ergens op dit forum las ik dat non-citizens een vrij hoog bedrag aan erfrecht moeten betalen, ook tussen man-vrouw. Weet jij daar iets meer over ?
Met groet enz . !
-
MrsMiaWallace
- Amerikafan
- Berichten: 161
- Lid geworden op: 15 apr 2005, 22:03
Hoi Oortjes,
Wat een verhaal zeg. Of liever gezegd: wat een belevenis. When it rains it pours, zeggen ze dan. Maar gelukkig zitten jullie nu hoog en droog.
Het erfrecht is een ingewikkelde zaak. Maar het klopt inderdaad dat permanent residents een hogere gift en estate tax hebben, of liever gezegd: de martial deduction is veel lager dan bij huwelijken tussen twee USC's.
Dit kan bij USC/foreign couples echter worden opgevangen door tijdens het in leven zijn van de USC spouse jaarlijkse giften te geven aan de resident spouse. Voor stellen waarvan beiden permanent residents zijn, werkt dit dus weer niet.
In dat geval (of als dat je keuze is) kan je een trust fund opzetten waarin de estate beheerd wordt. Het beheer wordt dan gevoerd door de non-citizen spouse en een US citizen.
De hele ellende is opgezet om te voorkomen dat de non-USC naar het buitenland vertrekt en de hele erfenis daarheen overzet, en zodoende de US tax laws ontduikt. Jaja. Kom er maar op.
Er zit nog veel meer aan vast, te veel om hier allemaal neer te zetten. Maar een Google op bijvoorbeeld 'estate tax and pemanent residents' (ik heb het even getest
) brengt wel wat interessante sites naarboven.
Wat een verhaal zeg. Of liever gezegd: wat een belevenis. When it rains it pours, zeggen ze dan. Maar gelukkig zitten jullie nu hoog en droog.
Het erfrecht is een ingewikkelde zaak. Maar het klopt inderdaad dat permanent residents een hogere gift en estate tax hebben, of liever gezegd: de martial deduction is veel lager dan bij huwelijken tussen twee USC's.
Dit kan bij USC/foreign couples echter worden opgevangen door tijdens het in leven zijn van de USC spouse jaarlijkse giften te geven aan de resident spouse. Voor stellen waarvan beiden permanent residents zijn, werkt dit dus weer niet.
In dat geval (of als dat je keuze is) kan je een trust fund opzetten waarin de estate beheerd wordt. Het beheer wordt dan gevoerd door de non-citizen spouse en een US citizen.
De hele ellende is opgezet om te voorkomen dat de non-USC naar het buitenland vertrekt en de hele erfenis daarheen overzet, en zodoende de US tax laws ontduikt. Jaja. Kom er maar op.
Er zit nog veel meer aan vast, te veel om hier allemaal neer te zetten. Maar een Google op bijvoorbeeld 'estate tax and pemanent residents' (ik heb het even getest
Mia, dank je, dat zal ik dan eens gaan uitzoeken. Voorlopig is alles wat we hebben joint property - tot en met de auto. Wel hebben we afgesproken dat mijn man het deel met het stuur mag hebben.....
We hebben wel in Ned. testamenten gemaakt maar ik denk dat we nu onder het US erfrecht vallen. Niet dat we veel hebben. Maar zeker in onze situatie is het denk ik goed er aandacht aan te besteden.
Dat vind ik dus het fantastische van een forum als dit, ik lees hier dingen die me toch aan het denken zetten en soms zelfs tot handelen.
Overigens, voor je denkt dat ik wel erg wantrouwend ben: ik denk niet dat genoemde werkgever ons de G.K. onmogelijk wilde maken ik denk dat men de procedure wilde vertragen - er was hen, en ons, toen nl. vertelt dat de hele procedure met ong. anderhalf jaar gepiept zou zijn. Mede door die volledig verkeerde info aan het begin ben ik dus toen het maar duurde en duurde nu en dan behoorlijk door het lint gegaan om zo maar te zeggen.
We hebben wel veel meegemaakt de afgelopen jaren, zes keer verhuisd totaal - toen we in Canada waren hadden we een postadres i de US. Toevallig kwam ik vanmiddag bij de dokter iemand tegen uit Buffalo, NY. Kent u het, vroeg ze. En ik: Ja hoor, ik heb zelfs een jaar in die buurt gewoond. Waar dan ? In een postvakje in Tonawanda.
We hebben wel in Ned. testamenten gemaakt maar ik denk dat we nu onder het US erfrecht vallen. Niet dat we veel hebben. Maar zeker in onze situatie is het denk ik goed er aandacht aan te besteden.
Dat vind ik dus het fantastische van een forum als dit, ik lees hier dingen die me toch aan het denken zetten en soms zelfs tot handelen.
Overigens, voor je denkt dat ik wel erg wantrouwend ben: ik denk niet dat genoemde werkgever ons de G.K. onmogelijk wilde maken ik denk dat men de procedure wilde vertragen - er was hen, en ons, toen nl. vertelt dat de hele procedure met ong. anderhalf jaar gepiept zou zijn. Mede door die volledig verkeerde info aan het begin ben ik dus toen het maar duurde en duurde nu en dan behoorlijk door het lint gegaan om zo maar te zeggen.
We hebben wel veel meegemaakt de afgelopen jaren, zes keer verhuisd totaal - toen we in Canada waren hadden we een postadres i de US. Toevallig kwam ik vanmiddag bij de dokter iemand tegen uit Buffalo, NY. Kent u het, vroeg ze. En ik: Ja hoor, ik heb zelfs een jaar in die buurt gewoond. Waar dan ? In een postvakje in Tonawanda.
-
Marcel
- Amerikakenner
- Berichten: 940
- Lid geworden op: 26 okt 2004, 17:02
- Locatie: North Wilkesboro, NC
- Contacteer:
Helemaal correct Mia, ik zag het nummer dat jij bedoelt nu ook op hun nieuwe website. In dat geval: bellen maar, Wonderer, kun je gelijk checken of er in de openingstijden nog wat veranderd is.MrsMiaWallace schreef:Daarom heb ik Wonderer aangeraden om te zoeken naar het telefoonnummer van de immigration unit. Die kost namelijk geen 15 euro (dat nummer is voor non-immigrant visas).
Life is good in the Tarheel State.
-
MrsMiaWallace
- Amerikafan
- Berichten: 161
- Lid geworden op: 15 apr 2005, 22:03
Hee, da's toevallig. Een vriendin van mij woont in Tonawanda.oortjes schreef: Ja hoor, ik heb zelfs een jaar in die buurt gewoond. Waar dan ? In een postvakje in Tonawanda.
Graag gedaan en hopelijk volgen er nu (minstens) 6 rustige jaren, daar zijn jullie vast wel aan toe.
Ik heb gebeld, en ik kreeg een hele aardige meneer aan de lijn die me niet alleen vertelde dat het gewoon kon, maar ook waarom! Ik heb ook gevraagd of we gewoon de gedownloade formulieren enzo konden gebruiken, en dat kon ook. Dus wij gaan mooi in November een dagje Amsterdam doen met als hoogtepunt het consulaat.Marcel schreef:Helemaal correct Mia, ik zag het nummer dat jij bedoelt nu ook op hun nieuwe website. In dat geval: bellen maar, Wonderer, kun je gelijk checken of er in de openingstijden nog wat veranderd is.MrsMiaWallace schreef:Daarom heb ik Wonderer aangeraden om te zoeken naar het telefoonnummer van de immigration unit. Die kost namelijk geen 15 euro (dat nummer is voor non-immigrant visas).
Hartstikke bedankt voor jullie hulp!
Dat is goed nieuws, dat ze nu dus wel aardige, behulpzame mensen hebben op het US consulaat die aan de telefoon info willen geven.
Heb ik toch nog een advies voor Wonderer en haar hubbie - als je bij het USconsulaat moet wachten, ga niet pal onder de bomen staan. Er zitten n.l. soms reigers in en als die opstijgen komt er een enorme fledder naar beneden. Ja inderdaad, been there, got that. Succes en een leuke dag samen in A'dam gewenst. Vergeet niet kroketjes te gaan eten....
Heb ik toch nog een advies voor Wonderer en haar hubbie - als je bij het USconsulaat moet wachten, ga niet pal onder de bomen staan. Er zitten n.l. soms reigers in en als die opstijgen komt er een enorme fledder naar beneden. Ja inderdaad, been there, got that. Succes en een leuke dag samen in A'dam gewenst. Vergeet niet kroketjes te gaan eten....
Oh maar dat kan ook gebeuren als je op een terras in A'dam zit hoor - Precies, been there, done that (of...got that)oortjes schreef:ga niet pal onder de bomen staan. Er zitten n.l. soms reigers in en als die opstijgen komt er een enorme fledder naar beneden. Ja inderdaad, been there, got that. Succes en een leuke dag samen in A'dam gewenst.
Sandy
-
MrsMiaWallace
- Amerikafan
- Berichten: 161
- Lid geworden op: 15 apr 2005, 22:03
En niet eens alleen op een terras.... ook in de McDonalds aan die uh hoe-heet-ie-ook-weer straat, die drukke tussen de Dam en het centraal station. Alleen dat was geen reiger maar een duif. Die kunnen er ook wat van.Oh maar dat kan ook gebeuren als je op een terras in A'dam zit hoor - Precies, been there, done that (of...got that)
Wonderer, ben blij dat het zo goed heeft uitgepakt. Zorg dat je ruim op tijd bij het consulaat bent (half uur, 3 kwartier van te voren) Hoe eerder aanwezig hoe eerder aan de beurt. Zorg ook dat je man er duidelijk bij zegt dat hij een immigrant visa wil voor zijn vrouw (anders beland je in de andere rij buiten en duurt het nog weer langer).
Leuk, een hereniging in de VS op of vlak voor Valentijnsdag???
Hou ons op de hoogte.
-
- Vergelijkbare Onderwerpen
- Reacties
- Weergaves
- Laatste bericht
-
- 14 Reacties
- 10318 Weergaves
-
Laatste bericht door Piebee