De ideale "Emigratie" leeftijd van kinderen

[Sandy]

Een klein vraagje wat me bezig houdt.. en omdat ik geen geschikte topic kan vinden waar ik deze vraag in kwijt kan, dan maar even zo : )

Voor de ‘ervarings deskundigen’ op het forum ; ) - wat is nu de ideale leeftijd om met kinderen te emigreren.. Kun je zeggen liefst zo jong mogelijk of de leeftijd tussen basisschool en voortgezet onderwijs zodat ze makkelijk kunnen doorstromen in het Amerikaanse schoolsysteem? Is het moeilijker om kinderen in het voortgezet onderwijs van school te laten veranderen dan basisschool kinderen? – Heeft iemand hier ervaring mee? En sowieso, valt er wat te zeggen over het aanpassingsvermogen van een kind op een bepaalde leeftijd, het is niet alleen voor jezelf een grote stap, maar ook voor je kinderen.

Mensen zeggen wel eens tegen ons.. als je wil emigreren, moet je nu gaan.. nu zijn je kinderen op een ideale leeftijd (4, 2x5, 6) – Ik snap dat natuurlijk wel, als ze klein zijn dat zijn ze flexibeler.. maar ben benieuwd naar ervaringen van mensen die de overstap hebben gemaakt met tieners ..

-

[Gast]

Ik zal het kort houden,: ik denk dat dit niet heel veel uitmaakt. Kinderen passen zich vrij snel aan aan nieuwe situaties. ( 0 tm 15 jaar, daarna wordt het wat lastiger ) Persoonlijk denk ik dat veel mensen denken dat ze er wat van afweten, en allemaal advies gaan geven wat helemaal niet klopt.

Wat ik probeer duidelijk te maken: gewoon vertrekken naar Amerika wanneer jullie dit het best uitkomt, en niet teveel naar anderen luisteren.

[rperre]

Ik ben het eens met de leeftijdsgrens van zo'n 15 jaar, mede door de cultuur verschillen is het voor oudere een beetje lastiger om zich om te zetten, maar niet onmogenlijk. Ze kunnen hier namenlijk wel gaan rijden vanaf hun 16e en zijn vrij in de beweging, alleen bv het uitgaan is geheel anders dan in NL.

Ik heb verschillende nederlandse familie's gezien hier in Ft Rucker, AL en vooral de jongere kinderen (tot zo'n 12 jaar) spreken binnen enkele maanden een goed woordje engels en kunnen goed mee op school. De ouderen die ik gezien heb bleven meestal in NL voor de studie en kwamen alleen over in de vakanties! Dit kwam natuurlijk ook omdat de ouders hier "maar" voor een 3-5 jaar bleven en niet voorgoed!

Richard

[jewelry-trends]

Ik heb de overstap alleen gemaakt, en mijn jongste (13)heeft me 1 jaar later gevolgd. Het was de bedoeling dat mijn 2 oudste hiernaar toe zouden komen na de middelbare school. Echter mijn oudste(19) heeft besloten dat hij dat nog niet wil, en ik vindt niet dat ik dat kan afdwingen. De middelste (18) wil het hoger onderwijs liever in nederland volgen maar komt elke vakantie over. Volgens haar moet ik het zien als zijnde dat ze op universiteit zit in een andere land. Wat ik dan ook doe

Ik denk dat als ze jonger zijn, jij als ouder voor je kinderen denkt en beslissingen neemt. Maar als ze ouder(16+) zijn, hebben ze een eigen leven en duidelijk standpunt, waar je als ouder niet omheen kunt

[Sandy]

Bedankt voor de reacties : )

[Gast]

De conclusie is dus: Doen wat je zelf het beste lijkt, maar het is verstandig voor kinder om voor hun 14e te emmigreren

[New Hampshire USA]

Nem, precis.

[Sandy]

Uiteraard is de leeftijd van de kinderen niet doorslaggevend en zijn er veel meer factoren die je tot een dergelijk stap doen besluiten. Ik was eigenlijk meer geinteresseerd in ervaringen hoe kinderen de overstap beleven en in welke fase het het makkelijkst voor ze is, wat betreft taalbarrière en het instromen in een Amerikaans schoolsysteem.

-

[Petra/VS]

Wetenschappelijk gezien is het makkelijker om een nieuwe taal helemaal te leren voor (ongeveer) 12 jarige leeftijd. Ik heb over dit onderwerp nog veel meer gedachten, want ik heb het zowel zelf als kind als met mijn broers en zus meegemaak op heel uiteenlopende leeftijden. Maar ik sta op het punt om naar het vliegveld te vertrekken, dus later meer!

[kastelke]

Tuurlijk zijn jonge kinderen, zoals jij hebt, nog iets minder aan hun vriendjes gehecht dan tieners. Maar dat wil nog niet zeggen dat je een tiener best niet meer meeneemt.
Neem nu onze zoon: hij is 10, maar zit in de laatste klas van de lagere school. Hij is heel erg gehecht aan zijn vrienden, maar dat belet hem niet om heel erg naar de verhuis uit te kijken. Waarom? Omdat hij er voordelen in ziet voor hem.
Toen we hem vroegen wat hij er van vond om te gaan verhuizen, was zijn eerste vraag dan ook: "Wat met mijn vrienden? Mogen die op vakantie komen?". En dat is dan ook de afspraak die we gemaakt hebben: ze mogen gerust een paar weken komen tijdens de zomervakantie (maar niet allemaal tegelijk!). En hij heeft het afscheid al helemaal in zijn hoofd: hij gaat een webcam kopen voor zijn beste vrienden, en die als afscheidscadeau geven, en dan kunnen ze chatten met elkaar.
Voor het overige ziet hij vooral de mogelijkheden die Amerika hem kunnen bieden: de Engelse taal veel beter leren, meer 'afwisseling' in de vakken op school, vakken op een hoger/lager niveau kunnen volgen, 'internships' gaan doen in musea als hij wat ouder is, veel uitstappen maken in de States,...
Natuurlijk, dit alles hebben we nog niet in de praktijk omgezet! En ik ben er zeker van dat hij ook zijn moeilijke momenten zal hebben eens we ginder zitten. Maar ik ga hem voor we vertrekken een lijstje laten maken met al de dingen die hij positief vindt aan het gaan wonen in een ander land, en als het dan tegenzit, dan moet hij dat lijstje nog eens bekijken, zodat hij ook de positieve dingen weer kan zien.

[Sandy]

Wetenschappelijk gezien is het makkelijker om een nieuwe taal helemaal te leren voor (ongeveer) 12 jarige leeftijd. Ik heb over dit onderwerp nog veel meer gedachten, want ik heb het zowel zelf als kind als met mijn broers en zus meegemaak op heel uiteenlopende leeftijden. Maar ik sta op het punt om naar het vliegveld te vertrekken, dus later meer!

*bump*

-

[Petra/VS]

Ha ha, ik zat er net aan te denken, dat ik maar eens moest schrijven .

Ik ben het met vorige posters eens, dat de leeftijd van de kinderen bij naar het buitenland verhuizen uiteindelijk niet veel uitmaakt.

Mijn persoonlijke ervaringen:

Toen ik zes was verhuisden we voor 4 jaar naar Senegal. Vier jaar is praktisch emigreren voor een zes jarige, vooral omdat we na die vier jaar ergens anders in Nederland gingen wonen.

Ik heb heel goede herinneringen aan mijn tijd in Senegal en ben blij, achteraf, dat we er geweest zijn. Maar het was helemaal niet makkelijk aanpassen! Ik werd zonder een woord Frans te kennen in een Franse school gezet (later deed ik het daar heel goed, maar ik herinner me mijn onzekerheid in het begin, ik was ook nog eens een vrij verlegen kind).
Mijn broers hebben soortgelijke herinneringen.

Nu moet ik zeggen, dat mijn ouders niet bepaald begaan waren met hoe hun reizen en verhuizingen van invloed op ons leven waren, dat zal vast ook een rol spelen.

Veel erger vond ik de terugkeer naar Nederland, we kwamen in een klein dorp te wonen, waar iedereen elkaar al sinds babytijd kende en waar ik in de vierde klas terecht kwam tussen allemaal kliekjes.

Fast forward tien jaar en mijn ouders vertellen me, dat ze naar de VS gaan verhuizen. Mijn broers waren 19 en 17 en mijn zus 11.
Geen van drieen hebben het moeilijk gehad met aanpassen. Mijn zusje kende ook geen woord Engels toen ze hier kwam, maar volgde in de zomer een cursus voor kinderen, die Engels als tweede taal hebben.

Nu moet ik erbij vermelden, dat we hier in een heel internationaal gebied terecht kwamen, waar de voorzieningen in de scholen zeer goed zijn voor kinderen, die uit het buitenland komen.

Ik denk wel, dat vaak onderschat wordt hoe moeilijk een emigratie is voor jongere kinderen. In sommige opzichten denk ik moeilijker, dan voor tieners.

[Sandy]

Ik denk wel, dat vaak onderschat wordt hoe moeilijk een emigratie is voor jongere kinderen. In sommige opzichten denk ik moeilijker, dan voor tieners.

Zou je dat kunnen toelichten Petra?

-

[ANY]

Toen wij hier terug kwamen waren mijn oudste 2 kinderen bijna 4 jaar en 1 1/2 jaar. De oudste ging meteen naar pre school en was daar heel stil. Hij kende toch al Engels, sprak Engels tegen mijn man en Nederlands tegen mij, maar vertikte het om Engels tegen anderen te praten. Een paar jaar later vertelde hij mij; "I could hear them talking but did not know what they were saying". Dat vond ik zo zielig, hij heeft het een tijdje rot gehad, en ik wist het niet.
Verder heb ik niks gemerkt van moeilijkheden voor hun met aanpassen. Ze waren ook wel erg klein, en alles was spannend en nieuw, en toen onze spullen aankwamen ook weer heel bekend.
Annemiek

[Petra/VS]

Ik denk wel, dat vaak onderschat wordt hoe moeilijk een emigratie is voor jongere kinderen. In sommige opzichten denk ik moeilijker, dan voor tieners.

Zou je dat kunnen toelichten Petra?

-

Ik denk, dat er soms te makkelijk gedacht wordt "kleine kinderen passen zich wel aan". Dat zal ook wel zijn, maar dat wil niet zeggen, dat zij het er niet moeilijk mee hebben om hun oude leventje vaarwel te zeggen.
Tieners uiten dat veel makkelijker, terwijl kleinere kinderen dat minder makkelijk doen. Het voorbeeld van Annemiek is zo ongeveer precies wat ik bedoelde.

[dujardin]

Wat hierboven gezegd werd is voor mij heel herkenbaar.
Toen ik 9 jaar oud was ging ik met mijn ouders een jaar in de USA wonen. Ik ging er naar een gewone elementary school (4th grade). Eén van de meest levendige herinneringen uit mijn kindertijd is het moment waarop ik me in de klas plots realiseerde dat ik weinig of niks begreep van wat er gezegd werd, en dat ik er niet eens in slaagde om de juf te vertellen wat er me dwars zat. Ik weet nog heel goed dat ik op dat ogenblik in de klas in tranen uitbarstte. Op die leeftijd weet je eigenlijk wel dat je de taal niet kent, maar het echte besef kwam toch hard aan. Enkele weken later kende ik al behoorlijk Engels, en na een paar maanden was ik al bij de betere leerlingen van de klas.

[Sandy]

Ik vond dit artikel op mijn één na favoriete Nederlandse site

Emigreren met kinderen, 9 basistips

4 jaar na haar emigratie naar Spanje schreef Anita Schmidt een boek, met praktische tips en inzichtgevende ervaringen. Verplichte kost voor iedereen die overweegt te emigreren. Adios Holanda! - Emigreren met kinderen
Het boek zit boordevol nuttige informatie over taalontwikkeling, tweetalig opvoeden, scholing, sociale en culturele integratie.

-

[wiepster]

Ik ga medio 2006 emigreren naar Florida. Mijn partner en ik hebben besloten om langer te wachten met de verhuizing, zodat onze dochter dan hier nog de basisschool kan afmaken. Wat ik van diverse "pro"s" en ervaringsdeskundigen(ouders ) heb begrepen is dat het een goede zet is...het afsluiten van een belangrijke periode in een kinder/teener leven.
Hier zou ze ook moeten wennen aan de middelbare school en heeft dan ook de cito toetsen ondergaan.

Ook nemen we onze hond mee, zodat Ruby in het begin toch wat van bekends en vertrouwds bij zich heeft , huisdieren hebben soms een belangrijke functie....