Partner L-1 visum?

[Martje]

Mijn vriend (met wie ik sinds maart dit jaar samenwoon, we hebben geen geregistreerd partnerschap) krijgt een L-1 visum. Zijn werkgever gaf aan dat er in zo'n geval ook iets voor de partner geregeld kan worden, ook als er geen sprake is van huwelijk.
Ik kan hier echter weinig over vinden op internet. Hij had het over domestic partnership, maar dat dit wel te bewijzen moet zijn d.m.v. gezamelijke bankrekeningen en de duur van het samenwonen. Lijkt mij logisch. Maar wat ik mij afvraag: weet iemand hoe dit in elkaar steekt? Als wij nu een geregistreerd partnerschap zouden aanvragen, is dat dan te kort dag voor februari 2008 waarin we naar NY willen verhuizen?

En hoe werkt het precies als ik mee zou gaan op een toeristenvisum en ter plekke een baan zoek (en hopelijk vind), moet ik dan weer terug naar Nederland om een nieuw visum aan te vragen?

Ik heb echt geprobeerd zoveel mogelijk informatie op het internet te zoeken, maar het blijft nogal blurry voor me en ik hoop dat iemand hier iets meer over weet.

[doreennicole]

Is het een NL of een Amerikaanse werkgever? Weet misschien niet genoeg over het onderwerp. Ik ben geen immigratie lawyer maar volgens mij hebben domestic partnerships alleen rechten op staatsniveau en immigratie is een federale aangelegenheid. Domestic partnerships zijn nl staats gebonden. Wat in de ene staat is toegestaan is niet in een ander.

Ik dacht dat je officieel getrouwd moest zijn om mee te kunnen liften op een visum voor een partner. Maar je kan dit waarschijnlijk zo opzoeken op internet, op de website for uscis. google, probeer state.gov, of zoek op dit forum, en je vindt wel een link.

[Martje]

Was inderdaad niet duidelijk, nu is zijn werkgever nog nederlands, hij wordt overgeplaatst naar NY en dan heeft hij dus een amerikaanse werkgever.
Dankjewel voor je tips, ik vind het erg lastig hierin goed te zoeken maar ik ga m'n best doen.

[Marjolijne]

Een geregistreerd partnerschap is binnen 14 dagen geregeld.
Je moet namelijk eerst in "ondertrouw"en dan mag je al na 14 dagen officieel tekenen.
Bij ons was het binnen 3 weken geregeld.
Dus als het moet kan dat wel voor het eind van het jaar.

Groetjes Marjolijne

[Martje]

Dankje Marjolijne. Tijdens het zoeken vraag ik mij echter af of 'domestic partnership' gelijk staat aan het Nederlandse geregistreerd partnerschap. Ik denk dat niet niet hetzelfde is aangezien er vaak wordt gezegd dat het geregistreerd partnerschap wettelijk gezien weinig voorstelt buiten Nederland.

[fcolos]

Mijn vriend (met wie ik sinds maart dit jaar samenwoon, we hebben geen geregistreerd partnerschap) krijgt een L-1 visum. Zijn werkgever gaf aan dat er in zo'n geval ook iets voor de partner geregeld kan worden, ook als er geen sprake is van huwelijk.
Ik kan hier echter weinig over vinden op internet. Hij had het over domestic partnership, maar dat dit wel te bewijzen moet zijn d.m.v. gezamelijke bankrekeningen en de duur van het samenwonen. Lijkt mij logisch. Maar wat ik mij afvraag: weet iemand hoe dit in elkaar steekt? Als wij nu een geregistreerd partnerschap zouden aanvragen, is dat dan te kort dag voor februari 2008 waarin we naar NY willen verhuizen?

En hoe werkt het precies als ik mee zou gaan op een toeristenvisum en ter plekke een baan zoek (en hopelijk vind), moet ik dan weer terug naar Nederland om een nieuw visum aan te vragen?

Ik heb echt geprobeerd zoveel mogelijk informatie op het internet te zoeken, maar het blijft nogal blurry voor me en ik hoop dat iemand hier iets meer over weet.

Ook ik ben geen jurist, maar weet wel het een en ander van de visa-bussiness. Bij mijn weten kun je alleen een dependent-visa krijgen als je getrouwd bent. De enige uitzondering waarvan ik ooit gehoord heb, is een verlenging van een toeristenvisum naar een jaar, ivm verblijf bij een partner (ongetrouwd).
Je makkelijkste oplossing is een balie-huwelijk. Voor de een ligt dit emotioneel echter wat moelijker dan voor de ander...
Als je getrouwd bent en op een dependent-visa in de states zit, kun je, enigszins afhankelijk van het visa-type, meestal een werkvergunning aanvragen en gewoon aan de slag. Wanneer je als toerist in de VS een baan gaat zoeken, zul je (als het lukt om iets te vinden) terug moeten om een ander visum aan te vragen. Het zal echter zeer pittig zijn een werkgever te vinden die je visum wil sponsoren. In veel gevallen zul je dan voor een H-1B visum moeten gaan, en daar zitten enorme wachttijden aan vast. uizonderingen zijn werken in de academische wereld, of een eigen bedrijf hebben in de VS / groot aandeelhouder zijn.
Nogmaals, de oplossing die je het makkelijkst door dit gedoe heenloodst is trouwen. Dat is hoe mijn vrouw en ik dit hebben opgelost, evenals alle Nederlanders die we hier kennen (zonder uitzondering).

[Martje]

Fcolos, hier was ik ook al bang voor. Het vervelende is dat ik en mijn vriend principieel iets tegen het huwelijk hebben en allebei zo blij zijn dat we het daar over eens zijn Maar we gaan het er nog maar eens over hebben.
Bedankt voor je info.

[kastelke]

L1 is een expatvisum, ik dacht dat de werkgever dan het Nederlandse bedrijf zou blijven, want zij betalen verder voor de sociale zekerheid en zo van hun werknemer.
Als (gehuwde!) partner van een L1 kan je een visum krijgen dat je toestaat om te werken.

[fcolos]

Fcolos, hier was ik ook al bang voor. Het vervelende is dat ik en mijn vriend principieel iets tegen het huwelijk hebben en allebei zo blij zijn dat we het daar over eens zijn Maar we gaan het er nog maar eens over hebben.
Bedankt voor je info.

Hetgeen jullie principieel op tegen zijn is waarschijnlijk het klassieke idee van een huwelijk. Bij een baliehuwelijk zet je alleen even een krabbel onder een verklaring; in mijn ogen kun je dit helemaal los zien van een "echt" huwelijk (alhoewel je door dezelfde juridische molen moet, mocht je ooit weer van elkaar af willen ).
Daarbij ben ik overigens van mening dat je dit soort principes zo snel mogelijk over boord moet gooien als blijkt dat die tegen je gaan werken...

[Martje]

Fcolos, dat ben ik wel met je eens. Mochten we hiertoe overgaan dan zouden we dat ook niet aan de buitenwereld meedelen.

[coukie]

Mijn vriend (met wie ik sinds maart dit jaar samenwoon, we hebben geen geregistreerd partnerschap) krijgt een L-1 visum. Zijn werkgever gaf aan dat er in zo'n geval ook iets voor de partner geregeld kan worden, ook als er geen sprake is van huwelijk.
Ik kan hier echter weinig over vinden op internet. Hij had het over domestic partnership, maar dat dit wel te bewijzen moet zijn d.m.v. gezamelijke bankrekeningen en de duur van het samenwonen. Lijkt mij logisch. Maar wat ik mij afvraag: weet iemand hoe dit in elkaar steekt? Als wij nu een geregistreerd partnerschap zouden aanvragen, is dat dan te kort dag voor februari 2008 waarin we naar NY willen verhuizen?

En hoe werkt het precies als ik mee zou gaan op een toeristenvisum en ter plekke een baan zoek (en hopelijk vind), moet ik dan weer terug naar Nederland om een nieuw visum aan te vragen?

Ik heb echt geprobeerd zoveel mogelijk informatie op het internet te zoeken, maar het blijft nogal blurry voor me en ik hoop dat iemand hier iets meer over weet.

Nogmaals, de oplossing die je het makkelijkst door dit gedoe heenloodst is trouwen. Dat is hoe mijn vrouw en ik dit hebben opgelost, evenals alle Nederlanders die we hier kennen (zonder uitzondering).

Wij hebben dit inderdaad ook zo opgelost,
We waren niet van plan om te huwen (toch nog niet direkt ) maar omdat het de eenvoudigste weg is om aan een dependent visum te komen hebben we de knoop doorgehakt.
Voordeel is ook dat je op een L-2 ook aan een werkvergunning komt en dat is natuurlijk ook mooi meegenomen

[Bennogr]

Dat snap ik nou nooit: principieel tegen trouwen, maar niets verkeerd vinden aan een geregistreerd partnerschap.

Wat is het verschil? Is trouwen niet een geregistreerd partnerschap aangaan?

[Martje]

Bennogr, ik ben ook geen voorstander van geregistreerd partnerschap inderdaad. Ik zou hier ook niet snel voor kiezen als ik gewoon in Amsterdam zou blijven wonen, zie het nut er niet van in. Maar het klinkt toch minder heftig dan een huwelijk.

[TedjevanEs]

Dat snap ik nou nooit: principieel tegen trouwen, maar niets verkeerd vinden aan een geregistreerd partnerschap.

Wat is het verschil? Is trouwen niet een geregistreerd partnerschap aangaan?

Bennogr, ben het helemaal met je eens. Zowel mijn ouders als mijn grootouders zijn gescheiden, dus ik dacht ook nooit te gaan trouwen, maar je wilt niet weten hoeveel papierwerk het heeft gescheeld.

Na ons trouwen zijn we voor 3 jaar naar Curacao gegaan en nu wonen we al weer een tijdje in de States en dat ene trouwpapiertje heeft ons stapels papierwerk gescheeld de afgelopen jaren...

[kastelke]

Misschien een beetje off topic, maar toch: als je een geregistreerd partnerschap vergelijkt met een offcieel (burgerlijk) huwelijk op het stadhuis:
- is er dan een verschil als je uiteindelijk uit elkaar wenst te gaan?
- als je kinderen krijgt, is dat wettelijk allemaal hetzelfde zonder dat je daar extra papierwerk/kosten voor moet doen?
- bij een overlijden van één van beide partners: heb je dan dezelfde wettelijke 'bescherming', of is dat toch nog anders? En zijn de succesierechten even hoog?

[Tink]

Wat betreft een domestic partnership en in de US zijn zou ik me goed laten voorlichten wat te rechten van de domestic partner is in de State waar je gaat wonen.

Niet alle States erkennen een domestic partneship en als er iets gebeurt en je partner zou komen te overlijden heb je geen aanspraak meer op je visa of inkomen zoals social security benefits, een 401K of IRA of een levensverzekering.

[Vegasgirl]

Misschien een beetje off topic, maar toch: als je een geregistreerd partnerschap vergelijkt met een offcieel (burgerlijk) huwelijk op het stadhuis:
- is er dan een verschil als je uiteindelijk uit elkaar wenst te gaan?
- als je kinderen krijgt, is dat wettelijk allemaal hetzelfde zonder dat je daar extra papierwerk/kosten voor moet doen?
- bij een overlijden van één van beide partners: heb je dan dezelfde wettelijke 'bescherming', of is dat toch nog anders? En zijn de succesierechten even hoog?

Hier komt de ambtenaar burgerlijke stand weer even ....

Een GP is bijna hetzelfde als een huwelijk. Op een ding na: de regels zijn anders als je samen kinderen krijgt. Bij een huwelijkis de man automatisch vader van het kind en krijgt ook gelijk het gezag. Bij een GP niet, dan moeten de ouders het kind eerst samen erkennen. Daarna is het gezag wel geregeld (beide ouders hebben gezamenlijk gezag).

Uit elkaar gaan kan echter op 2 manieren: als je het met elkaar over alles eens bent, dan kun je bij de notaris het laten ontbinden met een convenant. Mocht je het over dingen niet eens zijn, dan kun je het ook nog voor de rechter brengen. Let wel, mocht je ooit weer willen trouwen in het buitenland, een ontbinding GP erkennnen ze soms niet en maakt het onmogelijk dat je dus elders kan trouwen (waar gebeurd verhaal, wees gewaarschuwd).

Alle andere juridische zaken zijn exact hetzlefde als bij een huwelijk. Het GP is alleen ooit in het leven geroepen om paren van gelijk geslacht toch een verbintenis te kunnen laten aangaan (en aangezien die -toen- geen kinderen konden hebben samen, zijn de regels op het gebied van de kids dus afwijkend met die bij het huwelijk).

Overigens hebben wij in NL -voor zover ik weet- niet een 'baliehuwelijk'. Bij een huwelijk is nl het ja-woord de bevestiging dat je met elkaar gehuwd bent, niet de handtekening op de akte. Bij een GP is echter wel de handtekening op de akte bevestigend. Dus bij een huwelijk even wat krabbelen, en klaar, klopt dus niet. Er zal ook bij een kosteloos huwelijk dus een heel klein toespraakje worden gehouden over trouw beloven etc. Daarna ja-woord, tekenen en eventueel nog ringen wisselen. Meestal zijn bij ons die huwelijk binnen 10 minuten binnnen en weer buiten.

Mocht je dus een advocaat hebben die jou het GP aanraadt: dom dom dom .... niet doen. Het GP is maar een wettige verbinding tussen twee mensen in een paar landen op de hele wereld, waarvan die meeste landen in Europa liggen. Je kunt hele problemen krijgen, met echtscheidingen etc. zoals ik eerder al zei. Ik zou mensen nooit een GP adviseren, zeker niet als ze plan zijn ooit nog eens in het buitenland te vertoeven.

[kastelke]

Let wel, mocht je ooit weer willen trouwen in het buitenland, een ontbinding GP erkennnen ze soms niet en maakt het onmogelijk dat je dus elders kan trouwen (waar gebeurd verhaal, wees gewaarschuwd).

Maar die erkennen dan ook geen ontbinding van een 'gewoon' huwelijk?

Bedankt in ieder geval voor deze uitleg, heel erg duidelijk!

[MattRob]

Ook ik ben geen jurist, maar weet wel het een en ander van de visa-bussiness. Bij mijn weten kun je alleen een dependent-visa krijgen als je getrouwd bent. De enige uitzondering waarvan ik ooit gehoord heb, is een verlenging van een toeristenvisum naar een jaar, ivm verblijf bij een partner (ongetrouwd).

Ik ben niet getrouwd maar we hebben wel samenlevingsovk en daarnaast ook nog eens kinderen. Toen ik voor mijn NL werkgever 2 jaar geleden naar New York werd uitgezonden liepen we hier ook tegenaan. Mijn kinderen kregen wel dependant visa (L-2) maar omdat wij niet getrouwd zijn, lukte dat niet voor mijn 'vrouw'.

De vrouw bij de ambassade waar we uiteindelijk het 'gesprek' mee hadden was wel erg behulpzaam en vriendelijk. Mijn vrouw kreeg een 10-jarig B2 visum (geen idee waarom 10 jaar, dat zagen we pas toen we paspoort thuis kregen) met daarop de 'Annotation' : Accompanying legal partner on L1. En dan mijn naam erachter. Dat is dus prima geregeld. Nooit problemen mee gehad.

[Vegasgirl]

Let wel, mocht je ooit weer willen trouwen in het buitenland, een ontbinding GP erkennnen ze soms niet en maakt het onmogelijk dat je dus elders kan trouwen (waar gebeurd verhaal, wees gewaarschuwd).

Maar die erkennen dan ook geen ontbinding van een 'gewoon' huwelijk?

Bedankt in ieder geval voor deze uitleg, heel erg duidelijk!

Ja, een huwelijk wel, maar een GP is in veel landen geen wettige (en ook vaak onbekende manier van) 'verbinding'. Ik ken een geval waarin mensen een flitsscheiding aangingen (dus het huwelijk omzetten in een GP en dat dan weer bij een notaris met een convenant ontbinden --> gaat snel, dus vandaar de naam flitsscheiding). Maar mevrouw wilde opnieuw trouwen in het buitenland, waar zij die ontbinding GP niet erkennden. Zij was nog niet bij de notaris geweest voor de daadwerkelijk ontbinding en heeft haar GP toen weer teruggezet naar een huwelijk, om alsnog bij de rechtbank een echtscheiding aan te vragen.... haha volg je hem nog?

Ik zou het niemand adviseren, de meeste mensen kiezen er dan voor omdat het gewoon alleen maar 'anders' klinkt dan een huwelijk, maar feitelijk is het niet veel anders...