Fotograferen/Filmen

[TonieD]

Waarmee zorgen jullie dat je je onvergetelijke momenten uit Amerika kunt delen met anderen?

Oftewel filmen of fotograferen jullie of wellicht beide?
En dan ben ik ook benieuwd met welk apparaat (merk/model) en eventueel welke instellingen.

[ingrid14]

Ik reis met mijn zoon en we hebben beiden ons eigen toestel.
Hij heeft een Canon Powershot SX50HS (met superzoom)
Ik heb sinds vorig jaar een Lumix DMC-FZ300 (gekocht naar aanleiding van een tip op het forum, er is daar een topic over)
Vroeger trok ik altijd met mijn Nikon spiegelreflex met Tamron 28-300 lens. Maar wegens het gewicht ben ik nu vaak met de Lumix onderweg.
Met al onze toestellen kunnen we ook filmen.

Ja, de instellingen, dat hangt natuurlijk van een hoop factoren af: bewolkt, zonnig, schaduw, ....

Groetjes,

Ingrid

[harryh]

zie bv dit draadje viewtopic.php?f=10&t=66368&p=1108846...

[boonens]

Fotografie was jarenlang een van mijn hobby's (toen ik nog tijd had voor hobby's ). Ik had altijd mijn favoriete combi mee; Canon EOS 5D met wat losse lenzen (17-40L, 24-105L, 100-400L). Fantastische foto's gemaakt, maar na twee verre reizen merkte ik dat ik meer door de zoeker keek dan door een zonnebril en dat fantastische locaties en momenten een soort druk opleverde om tot mooie plaatjes te komen. Exact het tegenovergestelde van wat je wil tijdens een vakantie.

Heb dan ook de hele set verkocht en ga nu alleen nog maar op stap met pocketsize apparatuur. Ben dik tevreden met de huidige compact camera (Canon G7X Mk2), maar ben in de loop der tijd steeds meer gaan filmen (eerst met een camcorder, daarna met een GoPro, nu Hero4). Ik merk dat ik simpelweg veel meer plezier beleef aan het terugkijken van video dan aan het openslaan van fotoboeken, omdat je met een video veel meer vastlegt dan dat enkele beeld.

Een tip; denk niet dat, omdat er een verre reis gemaakt wordt, je moet investeren in een hele dure camera. Ik heb altijd een beetje te doen met die toeristen die perse voor hun verre reis een prosumer DSLR t.w.v. > 800,- aanschaffen bij de Mediamarkt, maar vervolgens de hele vakantie lekker op Auto-modus staan te klikken door een kit-lensje van prut kwaliteit. Ben je van plan bovengemiddelde opnames te maken en wil je hiervoor ook echt investeren in materiaal? Probeer je dan ook een beetje te verdiepen in de basics van film/fotografie en weet dat je beter geld investeert in goede lenzen dan in een goede camera.

[Amerikarieke]

Leuk om je verhaal te lezen
Ik ben op zoek naar dit soort verhalen en ervaringen. Wij zullen volgende zomer met ons gezin van 3 kids naar Amerika gaan. Foto's en film zijn mijn absolute passie en dit wordt DE reis; dus ik ben nu al in voorbereiding; inderdaad wat is compact mee te nemen maar zo mooi als je dat omschrijft inderdaad; ik wil OOK vooral ZELF beleven en niet alleen door de lens. Ik ben in de begin fase van oriënteren op de gopro's en action cams; heb er nu net één in huis, een heel goedkoopje en 2e hands; moet er eerst eens wat van leren later ws een duurdere in aanschaf. Zou graag tips lezen over het praktische gebruik ervan.
Dus ik lees en neus ook hier nog even verder

Groetjes

[Gast]

De GoPro Hero 5 is nu in de US erg goedkoop te verkrijgen (al vanaf $245!!) en als verschil tov de eerdere modellen (zoals de Hero 4 en ouder) maar ook ten opzichte van de meeste ‘goedkopere’ action cams heeft de Hero 5 en ook de 6 een standaard waterdichte behuizing (tot 10 meter diep, als je dieper gaat heb je wel een extra behuizing nodig ivm de druk onder water).

Je kunt zelf beslissen of de extra features van de 6 tov de 5 het extra geld waard zijn. De Hero 6 kost rond de $400.

Voor mij is het standaard waterdicht zijn een van de grootste pluspunten van de GoPro. Bovendien is ie compact en licht en super eenvoudig in gebruik en maakt prachtige filmpjes, zowel boven als onder water.

Wij nemen tegenwoordig zelfs geen losse fotocamera’s meer mee op vakantie, we fotograferen met de iPhones en filmen met de GoPro. De enige wens die we nog hebben is een gimball om de GoPro tijdens snellere bewegingen (fietsen, skiën, rijden, lopen) te kunnen stabiliseren, dus dat wordt de volgende aanschaf.

[Chi Sin X]

Ik neem altijd mijn volledig setje foto apparatuur mee (dslr met 4 lenzen, statief en bijbehorende rommel ). Statief gebruik ik eigenlijk nauwelijks, af en toe is voor een foto vh hele gezin. Het zou ook ideaal zijn voor mooie foto's bij watervallen ed, maar dat kost eigenlijk te veel tijd, (voor de andere gezinsleden dan toch , dus dat doe ik eigenlijk niet.

Ik heb het gevoel dat ik veel meer details zie, en dat ik veel aandachtiger de omgeving bekijk als ik mijn camera vast heb. Aantal foto's probeer ik ook te beperken, en ik hoor hier kritiek op automatische instellingen, maar eigenlijk stel ik ook enkel maar mijn sluitertijd en evt focuspunt in en de rest laat ik de camera bepalen. Behalve als het lastigere condities zijn, maar die komen niet zo heel veel voor.

Op zich vind ik het gewoon ook leuk om foto's te nemen op vakantie. Ik kijk alleen heel erg op tegen de selectie en taggen achteraf. Dat kan gemakkelijk een half jaar duren voordat ik er door ben geraakt omdat ik er echt geen zin in heb. Maar ik heb er altijd spijt van als ik het niet doe, dus dat pak ik er dan maar bij. Achteraf kijken we wel regelmatig terug naar de foto's, en omdat ze allemaal goed getagd zijn, zijn de juiste foto's ook altijd gemakkelijk teruggevonden.

Filmen doe ik enkel met mijn smartphone, en ik probeer het zo kort mogelijk te houden. Om op die manier enkel te tonen wat ik echt wil laten zien.

[jojostravelusa]

Wij hebben beide een niet te ingewikkeld fototoestel, maar wel van goede zoommogelijkheden voorzien, bij ons en zijn daar dik tevreden mee. We namen ook altijd een videocamera mee en filmden daarmee veel, wat we thuis bewerkten tot een avondvullende speelfilm, incl. toepasselijke muziek. Om minder te hoeven sjouwen hebben we dit jaar de videocamera thuis gelaten en een groter geheugenkaartje gekocht, zodat we met de fotocamera's konden filmen. Ik heb nu duidelijk minder gefilmd, omdat het niet in mijn systeem zit om met een fototoestel te filmen. Ook heb ik gemerkt dat ik geneigd ben dan veel kortere stukjes te filmen en heeft mijn camera, in elk geval, een minder goede steady shot dan de videocamera, wat m.n. filmen vanuit een rijdende camper, of als je loopt, onrustig maakt.
Ik ga dus nog even met onszelf in beraad hoe we het volgend jaar doen.

[Q-BiC]

Ik neem altijd mijn volledig setje foto apparatuur mee (dslr met 4 lenzen, statief en bijbehorende rommel ). Statief gebruik ik eigenlijk nauwelijks, af en toe is voor een foto vh hele gezin. Het zou ook ideaal zijn voor mooie foto's bij watervallen ed, maar dat kost eigenlijk te veel tijd, (voor de andere gezinsleden dan toch , dus dat doe ik eigenlijk niet.

Ik heb het gevoel dat ik veel meer details zie, en dat ik veel aandachtiger de omgeving bekijk als ik mijn camera vast heb. Aantal foto's probeer ik ook te beperken, en ik hoor hier kritiek op automatische instellingen, maar eigenlijk stel ik ook enkel maar mijn sluitertijd en evt focuspunt in en de rest laat ik de camera bepalen. Behalve als het lastigere condities zijn, maar die komen niet zo heel veel voor.

Op zich vind ik het gewoon ook leuk om foto's te nemen op vakantie. Ik kijk alleen heel erg op tegen de selectie en taggen achteraf. Dat kan gemakkelijk een half jaar duren voordat ik er door ben geraakt omdat ik er echt geen zin in heb. Maar ik heb er altijd spijt van als ik het niet doe, dus dat pak ik er dan maar bij. Achteraf kijken we wel regelmatig terug naar de foto's, en omdat ze allemaal goed getagd zijn, zijn de juiste foto's ook altijd gemakkelijk teruggevonden.

Ik ervaar quasi hetzelfde als jij

Als ik met m'n moeder op reis ging, voelde ik mij minder schuldig als ik weer op de rem ging staan voor de zoveelste foto, dan als ik met vrienden ga. Fotografie interesseert hen totaal niet... Nam ook veel vaker foto's met statief en ND filters bij waterpartijen met m'n moeder dan met m'n vrienden. M'n moeder genoot intussen dan gewoon wat extra van de omgeving, maar bij m'n vrienden merk ik dat zij verder willen en dan ga ik me schuldig voelen of me ga haasten en dan is de fun er ook snel af....

Ik moet ook continu vragen om eens een foto te maken waar ik zelf ook eens op sta Dat hoeft daarom niet eens geposeerd te zijn (vaak liever niet zelfs).. (En dan krijg ik een noisy smartphone foto, met een brakke "hdr" functie genomen waardoor kleurzweem & ghosting ontstaat, en in 90% van de gevallen zijn m'n knieën of voeten afgeknipt ) (Trust me, heb ze al enkele basis-principes proberen uitleggen :p)

De selectie & ontwikkeling van de foto's duurt hier ook meerdere maanden, en nu zelfs jaren Langs de andere kant heb ik wel een blog online waar reeds wat ontwikkelde foto's van die reizen op staan, maar die zijn maar vrij snel geselecteerd.

Wat je beschrijft in je 2e alinea, ervaar ik dus ook, maar buitenstaanders staan daar totaal anders tegenover. Mensen vinden dat soms zelfs lachwekkend als ze te weten komen dat ik met 4-5-6000 foto's terugkom. "Je moet wat meer genieten ipv door je camera kijken..." (en ze weten natuurlijk niet dat als je 20 dagen lang elke dag "amper" 30 keer met bracketing schiet en 10 5-breed panorama's maakt, je al aan 2800 foto's zit..)

Wat ze moeilijk geloven, is dat ik van mezelf vind dat ik véél aandachtiger naar de omgeving kijk en alles veel beter in mij opneem, als ik dat doe met de bedoeling er een foto van te maken (en ja daarvoor sta je geregeld eens door je viewfinder te kijken).
En ik kan perfect vergelijken met m'n reisgenoten die niét met een "fotografisch oog" rondkijken. Ik merk dat ik veel zaken zie die gewoon aan hen voorbij gaan... Dat ik vaak een U-turn wil maken omdat ik net iets moois gezien heb. Dat ik zie dat de weg een mooi patroon door het landschap tekent. Dat ik veel tijd in m'n reisplanning steek en mooie foto locaties op zoek. Dat m'n camera vaak een motivator is om toch nog X of Y te bezoeken, of naar die of die sunset locatie te rijden, terwijl ik zonder camera vaker, net als hen, iets zou hebben van "meh, heb het wel gehad vandaag". Ik ken zo nog details en kan nog beelden voor ogen halen die m'n reisgenoten ff verward doen kijken als ik erover begin...

Dus als mensen (vrij arrogant) gaan zeggen "je moet wat meer genieten en alles in je opnemen", krijgen ze dit ook zo terug in hun gezicht...

[Henriëtte]

Ik lees een paar heel herkenbare opmerkingen hier. Bijvoorbeeld:

Ik heb het gevoel dat ik veel meer details zie, en dat ik veel aandachtiger de omgeving bekijk als ik mijn camera vast heb.

Wat ze moeilijk geloven, is dat ik van mezelf vind dat ik véél aandachtiger naar de omgeving kijk en alles veel beter in mij opneem, als ik dat doe met de bedoeling er een foto van te maken (en ja daarvoor sta je geregeld eens door je viewfinder te kijken).
... Dat ik vaak een U-turn wil maken omdat ik net iets moois gezien heb. Dat ik zie dat de weg een mooi patroon door het landschap tekent. Dat ik veel tijd in m'n reisplanning steek en mooie foto locaties op zoek. Dat m'n camera vaak een motivator is om toch nog X of Y te bezoeken, of naar die of die sunset locatie te rijden...

En dan ben ik nog niet eens degene die het fototoestel vast heeft, zelf maak ik maar nauwelijks foto's. Maar ik ben wel degene die de route plant, en daarbij probeer ik (voor zover mogelijk) rekening te houden met de beste tijdstippen voor de belichting. Ter plekke overleggen we ook vaak nog even, of ik - zonder fototoestel - ook ideeën heb voor een mooi shot. Het valt ons op dat mensen die minder met fotografie bezig zijn soms maar heel kort op een mooie plek blijven staan, snel even een foto, even kijken, en dan weer door. Daarom komt het wel vreemd over dat juist tegen hobby-fotografen wordt gezegd dat we 'alleen maar door de lens kijken' en 'dus eigenlijk niets zien'. Dit is overigens geen commentaar op mensen die minder fotograferen hoor, ieder moet uiteraard de vakantie beleven op de manier die hij of zij het prettigst vindt, en dat kan ook prima zonder foto's. Ik vind het alleen niet correct dat sommige mensen die niet om fotografie geven de hobby-fotografen verwijten dat ze geen plezier aan hun vakantie beleven. Dat soort opmerkingen kom je toch wel regelmatig tegen, en dat vind ik erg jammer.

En kijk, voor mij is al dat gefotografeer van Hans natuurlijk een heerlijk excuus om vaak lekker uitgebreid op een mooie plek stil te kunnen zitten

[Marenko]

Zo herkenbaar wat ik hierboven lees.
Ik ben zoveel anders naar de omgeving gaan kijken sinds in fotografeer. Niet alleen op vakantie maar ook in mijn thuis omgeving. Overal waar ik langsrij of kom, ben ik op zoek naar mooie plaatjes, en denk vaak dat zou een mooi plaatje opleveren. Je gaat zo anders naar de omgeving kijken, veel intensiever. Daarom kan ik ook slecht tegen opmerkingen dat je de vakantie door de lens ervaart. Want dat is zo niet waar. Ik plan onze reizen ook af op fotolocaties. Ligt ergens een mooi bergmeer, dan zoek ik naar een camping in de buurt, zodat ik daar ‘s morgens met zonsopkomst en ‘s avonds met zonsondergang kan staan. En daar dan mooie foto’s kan maken, en tegelijkertijd genieten van de (vaak) stilte in de vroege ochtend. De mooiste manier om de dag te beginnen.
Ik heb dan dus ook mijn canon 7dII bij me en een 18-35 1.8 sigma art lens, een canon 24-70 2.8 lens en een canon 70-200 2.8 lens met 1.4 x extender. Hiernaast nu ook een Panasonic Lumix G7, voor als ik geen zin heb om het zware spul mee te nemen. Met beide camera’s wordt ook gefilmd. Na de vakantie, is het heerlijk om alle foto’s uit te zoeken en te bewerken, en daarna een mooi fotoboek te maken.

[michelly]

En kijk, voor mij is al dat gefotografeer van Hans natuurlijk een heerlijk excuus om vaak lekker uitgebreid op een mooie plek stil te kunnen zitten

En uit te rusten
Zo gaat dat bij ons tenminste op een stevige hike: "Mies, is dat niet een hele mooie foto daar" zeg ik dan met de tong op de schoenen

[Vlinder72]

Ik vind het ook leuk om foto's te maken. Ik heb een canon 650 D met drie lenzen een 15-55, 55-200 en 75-300. Plus nog een losse zonnekap en een polarisatie filter.

Ik zit er nog aan te denken om nog een extender te kopen. Dit jaar willen wij in Florida veel zien van de natuur. Een extender zou dan misschien wel van pas komen.

Als extraatje hebben wij nog een nikon toestel. Dat ding is hartstikke leuk om onderwater foto's mee te maken. Ideaal voor snorkel tochtjes en de kinderen maken er graag foto's mee in zee of in het zwembad.

[opvakantie]

Mijn Canon 70D met 17-55 en 70-300 neem ik altijd mee op vakantie.
Tevens heb ik in 2016 een Panasonic 4k camcorder gekocht om wat te filmen en het is erg leuk om hiervan een vakantie film te maken van 30-40 minuten. Dat wordt volgens mij ook meer gewaardeerd door de familie dan door een fotoboek bladeren.
Dat ding is net zo groot als de 17-55 en weegt niks dus die is wel handig om mee te nemen.
Eerst gebruikte ik de Canon om te filmen maar dat is toch wat lomp en zwaar op een gegeven moment.
Als ik de keuze had dan zou ik een geen DSLR meer kopen maar een spiegelloze camera zoals de Sony A serie met een 18-135.

En wat betreft het vaak door de lens kijken. Soms zijn er dagen dat ik wat fanatieker foto's maak als andere dagen. Dat hangt ook af van de plek waar we zijn en hoe druk het er is. Ik ben wel in Yellowstone vroeg opgestaan om nog voor zonsopgang in het park te zijn en dat was zeer de moeite waard.

[kalaman]

Alles hangt af van hetgeen men doet op vakantie.
Iemand die van view point naar view point rijdt, kan makkelijk enkele kilo's apparatuur meenemen, iets wat wij vroeger ook deden.
Naarmate we meer naar de VS begonnen te gaan en ons meer en meer verdiepten in afgelegen gebieden heeft al die loodzware apparatuur plaats gemaakt voor een point and shoot camera. Sinds jaren heb ik een Lumix DMC. Vroeger de allereerste FZ-100 en nu sinds een aantal jaren al de FZ-200. Ik wacht op de aankondiging voor de opvolger van de huidige FZ-300 en zie wat ik dan zal doen. Ofwel koop ik de FZ300 ofwel de allernieuwste.
Kostprijs rond de €400 en voor dat geld echt een supercamera met een Leicalens en een zoom van 24-600mm én dat met een F2.8 over de volledige zoomlengte. Geen enkele andere lens/camera presteert dit.
Ik ben er mij van bewust dat ik met deze camera geen melkweg of noorderlicht kan fotograferen, maar dat zijn ook mijn prioriteiten niet. Die zijn wél een compacte,lichte camera die mij gedurende een daghike van 20-30km en 2.000 hoogtemeters niet hindert en bovendien schitterende foto's aflevert.
Mijn zoon sleurt wel nog zijn Canon DSLR mee inclusief een 10-18 en een 18-135 en fotografeert alles in raw. Maar wat is het resultaat? Dat hij er bij thuiskomst tegenop ziet om al die foto's te bewerken .

[Ron Notenboom]

Maar zijn de foto's op jullie blogs gemaakt met de Lumix of met de Canon ?

[kalaman]

95% met de Lumix en zonder uitzondering in jpeg gefotografeerd (nooit in raw)
(sinds vorig jaar) 4% met de Fuji XT-1 (waarvan ik overweeg om hem opnieuw te verkopen als de opvolger van de Lumix FZ300 mij bevalt)
1% met de Canon

[Chi Sin X]

Die loodzware apparatuur valt best wel mee. Als ik 500g meer meedraag tijdens een wandeling zal het veel zijn. Meestal is het ook maar 1 lens dat ik meeneem, alleen als ik speciale condities verwacht, gaat er meer mee (bv groothoeklens bij bezoek stad)

Meeste tijd verlies ik niet met conversie van raw, maar in selectie van foto's achteraf. Maar ik denk dat ik net zoveel foto's zou maken met een compact of bridge camera als met een dslr. Foto bewerking doe ik eigenlijk meestal ook niet, uitzonderlijk crop ik de foto een beetje, maar daar blijft het wel bij. Of de foto zou heel scheef zijn, vroeger maakte me dat ook niet uit, maar tegenwoordig zet ik het dan wel recht .

[Allard]

..... en fotografeert alles in raw. Maar wat is het resultaat? Dat hij er bij thuiskomst tegenop ziet om al die foto's te bewerken .

Daarom kiezen vele RAW adepten bij thuiskomst dan ook voor een automatische conversie. Tel uit je winst

[kalaman]

Die loodzware apparatuur valt best wel mee. Als ik 500g meer meedraag tijdens een wandeling zal het veel zijn. Meestal is het ook maar 1 lens dat ik meeneem, alleen als ik speciale condities verwacht, gaat er meer mee (bv groothoeklens bij bezoek stad)

Ik spreek hier ook niet van stedenbezoeken, maar daghikes in de pure natuur. waarbij men al meer dan genoeg andere veel belangrijkere (lees: noodzakelijkere) zaken in de rugzak moet meenemen. In het Zuidwesten bvb is het dikwijls zo goed als uitgesloten om lenzen te wisselen, omwille van de harde wind in combinatie met zand/stof. Zo hadden we op onze laatste groepsreis (april) iemand mee die gepassioneerd is door fotografie en absoluut twee lenzen wilde meenemen. Ik heb hem toen aangeraden om zijn twee camera bodies mee te nemen met de twee lenzen er vast op, en die beide te bevestigen aan de rugzak met een Peak Design clip. Was die man blij dat hij die raad opgevolgd had. Op zowat 10 van de 15 dagen dat we in het ZW waren, was het totaal uitgesloten om lenzen te wisselen in open lucht.

Daarom kiezen vele RAW adepten bij thuiskomst dan ook voor een automatische conversie. Tel uit je winst

Wat is het verschil dan nog met gewoon fotograferen in jpeg? Ik ben van mening dat raw zinloos is als men niet van plan is om er achteraf het maximum uit te halen. Bovendien zijn de meeste hedendaagse camera's al zo goed dat het verschil minimaal is tussen een jpeg en een bewerkte raw op voorwaarde dat de foto's genomen werden bij "normale" omstandigheden.