Vliegangst en reisziekte ervaringen.

[Katja]

Ik heb geen vliegangst maar ik herken wel het gevoel van geen controle hebben. Als ik als passagier vlieg dan heb ik bij opstijgen en landen het gevoel van spanning en dat is inderdaad omdat ik niets kan doen.
Als ik aan het werk ben aan boord dan ben ik tijdens het opstijgen en landen bij de paarden. We staan dan vrij in het ruim wat natuurlijk veel spannender zou moeten zijn maar omdat ik dan bezig ben heb ik nergens last van.

[Carthrax]

Ik heb dan weliswaar geen vliegangst maar wel extreme hoogtevrees. Bij het opstijgen gaat het mij duizelen zodra we de runway "verlaten". Eenmaal in de wolken merk ik het niet meer.

Dus alles is heel herkenbaar, oa het gevoel dat je geen controle hebt.

[LindaH]

Leuk om te lezen allemaal ben gelukkig niet de enigste. Mijn ervaring:

Het zou nooit in me opgekomen zijn om naar Amerika (oa door het vliegen) te gaan maar in 2011 hebben we de grote oversteek gemaakt omdat ik een campetrip had gewonnen naar USA .

De hele priode er aan vooraf zenuwen gevoeld want we vertrokken vrij vlot na het winnen. Ik won in juli en we vertrokken in september. Maar een week voordat we gingen werd het erg. Slapoze nachten, uren op het toilet, ik veranderde in een soort heks, niemand kon iets goed doen en ik snauwde iedereen af. Uiteindelijk overlegd met de dokter en ik zou kalmeringsmiddelen krijgen.

Een dag voor vertrek even goed de bijsluiter gelezen en besloten om die niet te nemen.. het waren vrij zware medicijnen en ik wilde niet stoned ofzo overkomen... Je weet wel.. 2 jonge nederlanders naar Amerika... Bij de douane.

De heenweg verliep eigenlijk boven verwachting. Het was wel spannend allemaal, ook het overstappen de douane ect. Maar het was goed te doen.

Bij de terugweg echter hadden we bij aankomst in Nederland hele erge turbulentie en bij het landen ging heel het vliegtuig van links naar rechts. Ik zat bijna te hyperventileren, zo bang was ik.

De vakantie was geweldig, we waren verliefd geworden op Amerika maar ik riep tegen iedereen dat ik nooit meer zou gaan! Ivm het vliegen.

Maarja jullie weten vast hoe het is, je kijkt foto's, denkt terug, praat erover mrt vrienden en familie.. en dan gaat het toch weer heel erg kriebelen.

Nu gaan we toch weer en ik kijk er heel erg naar uit, alleen dat vliegen he.. ik kan wel janken als ik er aan denk.

Het is vooral dat je het zelf niet onder controle hebt ik durf ook.bij weinig mensen in de auto te zitten.. maarja je moet er wat voor.over hebben he

[PSVwally]

Heb je er misschien al eens aan gedacht om homeopathische druppeltjes te nemen? Ik had daar vroeger ook last van. 1x die druppels genomen en nu kan bij wijze van spreken geen achtbaan me meer wat schelen qua hoogte en al zeker het vliegen niet. Vind het nu eerder leuk dan angstig.

[LindaH]

Enig idee waar je dat kan kopen? Is dat van dat a. Vogel spul? Toevallig zat ik daar vandaag te kijken maar dat zijn allemaal pilletjes.

Probeer nu maar kamillethee... Schijn je ook rustig van te worden haha.

[DejaVu]

Ik wil geen grote discussies laten ontstaan in dit topic maar Homeopathie is geen medicijn maar het gebruikt het placebo effect. Dus waarschijnlijk denkt psvwally(in ieder geval zijn hersenen) dat het werkt maar het druppeltje doet zelf niks. Als hij zijn hersenen in dezelfde stand zou kunnen zetten dan heeft die geen druppeltjes nodig. Het is een hulpmiddel, dat is wel fijn.

[Marenko]

Daar ben ik het niet mee eens. Wij gebruiken diverse middelen voor paarden (vroeger) en nu ook voor honden. Die kun je niet foppen met het placebo effect. Dit was wel geen homeopathie maar Fytotherapie, op basis van kruiden.

Linda, kijk eens naar Bach bloesem en dan met name naar Bach Rescue. Daar heb ik veel baat bij gehad. Ik heb het toen gekocht bij de Etos. In eerste instantie voor de hond, maar het zelf ook gebruikt.

[PSVwally]

Dat is een discussie waar voor en tegenstanders toch nooit uit gaan komen. Bij MIJ heeft het toen geholpen, of het heeft mijn gedachte over iets waar ik een (klein) probleem mee had veranderd. Ik ben ook niet zomaar van het druppeltje hier en neusspraytje daar. Het was idd iets van bach bloesem trouwens

[LindaH]

Of het werkt of niet ik vind het het proberen waard bedankt voor de tips allemaal!

[DejaVu]

Ja daarom en ik zal ook geen discussie starten. Zolang een stokbrood in mn oor helpt doe ik het ook.

[dimona]

Daar ben ik het niet mee eens. Wij gebruiken diverse middelen voor paarden (vroeger) en nu ook voor honden. Die kun je niet foppen met het placebo effect. Dit was wel geen homeopathie maar Fytotherapie, op basis van kruiden.

Dejavu heeft het over homeopathie, niet over fytotherapie, wat wezenlijk wat anders is. Veel van de geregistreerde medicijnen hebben fytotherapie als basis. Fytotherapie wordt ook gebruikt in de homeopathie, maar de geclaimde werkzaamheid van homeopathische geneesmiddelen staat daar helemaal los van.

[dimona]

En nog even over Bach Bloesemtherapie, dit zegt de bedenker er zelf over:

"Er bestaat geen genezing zonder verandering van mentale attitude, gemoedsrust en innerlijk geluk" 

Dr. Edward Bach (1886-1936)

Overigens: ondanks dat Bach homeopaat was, valt de Bach Bloesemtherapie NIET onder de homeopathische geneeswijzen (bij gebrek aan extreme verdunning).

[LindaH]

Even een reactie over hoe het allemaal gegaan is:

Ik heb gevlogen zonder enkel middeltje oid. Ik heb mezelf letterlijk een schop onder de kont gegeven en dacht kom op Linda, u can do this!

Ik was erg gespannen tijdens het stijgen en dalen, en 1 keer zelfs een lompe start gehad waarbij we volgens mij met de staart van het vliegtuig over de grond schraapte. Maar er is een knop omgegaan denk ik.
Natuurlijk vind ik het nog steeds niet prettig, en het blijft spannend, maar ik vond het veel minder eng dan de vorige keer. De 2e vlucht in een kleiner vliegtuig hadden we ook erge turbulentie maar ik kreeg een duidelijke uitleg van een vriendelijke amerikaanse mevrouw die me vertelde dat dat altijd was boven de Grand Canyon en Muddy Mountains ivm luchtstromen

Al met al, het heeft erg geholpen mezelf moed in te praten En wat bij mij ook geholpen heeft is een uitleg over waarom er turbulentie is e.d.

[Katja]

Ja daarom en ik zal ook geen discussie starten. Zolang een stokbrood in mn oor helpt doe ik het ook.

Ik vind het echt zo ontzettend vervelend als mensen met een stokbrood in hun oor naast me zitten in het vliegtuig. Zit altijd in mijn personal space.

Als je kalmerende middelen van je huisarts krijgt om te vliegen vraag dan om een extra dosering zodat je thuis als kunt ervaren wat het wel en niet met je doet. De meeste pammetjes doen niet zoveel dat je stoned in de rondte loopt daarna. Tenzij je dat heel erg gelooft want dan krijg je weer het placebo effect.

[majtie]

Ik heb ook gierende vliegangst en zie alweer erg op tegen de vlucht over 2 weken. De laatste jaren vlieg ik met medicatie, dat helpt wel een beetje. Wat het beste helpt zijn bèta blockers, die zorgen ervoor dat je lichaam geen adrenaline aanmaakt. Daarnaast slik ik lorazepam om rustig te blijven, word daar echt mega suf van maar dat is wel goed in mijn geval. Vorige week vloog ik van Londen naar Nederland en heb ik het eens geprobeerd zonder rustgevend middel. Dat was geen succes want ik was ervan overtuigd dat we in zee gingen storten dus ik ging zwaar hyperventileren en huilen. Voorlopig blijf ik dus lekker aan de meds

Ik heb bizar veel gevlogen voor iemand met vliegangst (naar Australië, 2x VS, Cuba, Curaçao en tientallen vluchten binnen Europa) maar de angst wordt er helaas niet minder door Ik weet dat vliegen hartstikke veilig is maar het is een irrationele angst dus de angstbeelden blijven opdoemen en ik kan het gewoon niet weg redeneren Ik merk dat ik nu al onrustig word van het idee en de komende tijd zal ik wel weer slapeloze nachten gaan beleven. Maar goed, wel ontzettend veel zin om naar de VS te gaan dus ik doe het weer voor een goed doel

[Sassya]

Nu twee keer naar US gevlogen, daarvoor aantal keren Europa. De eerste keer heen naar US was ik panisch en hadden veel zware turbulentie op beide vluchten, zul je altijd zien . Terug was ik amper bang, net als de tweede keer heen, leek over mijn ergste angst heen, alleen bij starten/landen was ik bang. Vond het zo stoer van mezelf dat ik twee zware vluchten had doorstaan dat ik vol zelfvertrouwen instapte. Maar ineens op de laatste terugvlucht vanuit US verstijfde ik weer en werd erg paniekerig op 10km hoogte en laatst op een vlucht naar Londen van 45 minuten zat ik te bibberen als een rietje . Londen ook de eerste keer zonder meds trouwens.

Ik ben niet bang genoeg om niet te vliegen, willen in december weer naar Vegas, maar als ik aan het vliegen denk.... Olalala.... Ga nu maar weer met meds vliegen .

[PeterPaul]

Ik heb ook gierende vliegangst en zie alweer erg op tegen de vlucht over 2 weken. De laatste jaren vlieg ik met medicatie, dat helpt wel een beetje. Wat het beste helpt zijn bèta blockers, die zorgen ervoor dat je lichaam geen adrenaline aanmaakt. Daarnaast slik ik lorazepam om rustig te blijven, word daar echt mega suf van maar dat is wel goed in mijn geval. Vorige week vloog ik van Londen naar Nederland en heb ik het eens geprobeerd zonder rustgevend middel. Dat was geen succes want ik was ervan overtuigd dat we in zee gingen storten dus ik ging zwaar hyperventileren en huilen. Voorlopig blijf ik dus lekker aan de meds

Je hebt dus neerstortingsangst ipv vliegangst. Sterkte!

[majtie]

Ik heb ook gierende vliegangst en zie alweer erg op tegen de vlucht over 2 weken. De laatste jaren vlieg ik met medicatie, dat helpt wel een beetje. Wat het beste helpt zijn bèta blockers, die zorgen ervoor dat je lichaam geen adrenaline aanmaakt. Daarnaast slik ik lorazepam om rustig te blijven, word daar echt mega suf van maar dat is wel goed in mijn geval. Vorige week vloog ik van Londen naar Nederland en heb ik het eens geprobeerd zonder rustgevend middel. Dat was geen succes want ik was ervan overtuigd dat we in zee gingen storten dus ik ging zwaar hyperventileren en huilen. Voorlopig blijf ik dus lekker aan de meds

Je hebt dus neerstortingsangst ipv vliegangst. Sterkte!

Dat is wel mijn ultieme angst ja

[PeterPaul]

Ken ook iemand die het heeft in zo'n erge maten dat die op de tweede dag van zijn vakantie al in de stress zat voor de terugreis. Was geen doen meer op den duur, niks hielp, cursus niet alleen meds voor de reis zelf een beetje maar zijn vakantie werd vergald door die stress. Tegenwoordig komt hij niet verder meer dan Europa waar hij met de auto of trein kan komen maar hij heeft het een stuk beter naar zijn zin.

[Loek]

Daarmee kun je zien dat vliegangst een echte fobie is (aviophobia), tenslotte is in werkelijkheid de kans dat hem met de auto op vakantie iets overkomt vele malen groter dan met het vliegtuig. Maar met een fobie ben je jezelf vaak best wel bewust dat er geen of minder gevaar is, maar je hersens willen het niet accepteren.