Het grote dirt road topic

[vana]

Dat zijn leuke tips. Wij verblijven in juli ook twee dagen in de omgeving van Colorado Springs/Manitou springs dus deze schrijven we in het draaiboek.

Marjon

[Matrox]

Er zijn hier (omgeving Colorado Springs, CO) zoveel fantastische dirt/gravel roads dat ik maar een heel kleine selectie zal maken.

Dat had ik graag vorig jaar juli geweten. Jammer zeg, dat ik dat gemist heb.

[Yeehaw]

Wat een leuke thread!!! Hebben heel wat van die wegen gereden. Hier enkele waar we omgedraaid zijn:
Schnebly Road, Sedona. Te ruw voor de arme huurauto. Gaan er november weer naar toe met onze kennis uit Sedona met zijn SUV.
Road to the Racetrack, Death Valley NP. Werden gek van het gehobbel, helaas.
Big Pine Road DV. Te onzekere weersomstandigheden verhinderden onze drive thru.
Ash Meadows DV: Eenvoudige dirtroad voor alle voertuigen te berijden. Ash Meadows wordt vrijwel altijd overgeslagen. Ten onrechte. Zijn dus niet omgedraaid
Charcoal Kills, Death Valley. Beetje ruw laatste stuk en we durfden niet verder dan de Killns. Weg gaat nog verder stricktly awd en high clearance.
Death Valley is paradijs voor de off road drivers maar sommige stukken zijn zo ruw dat een extra goede voorbereiding en een konvooi aan te bevelen is. Titus Canyon al eerder genoemd kan goed zonder 4wd maar niet zonder high clearance. Als het droog is natuurlijk. Death Valley is verreweg het grootste NP in de 48 states.
Yeehaw

[Fender75]

Ik weet niet hoe de weg heet, maar dwars door Bryce Canyon in ieder geval..50km lang, en alles gezien
Vanuit Page naar Bryce...

En de weg in Monument Valley, ook erg mooi...

Death Valley vond ik trouwens het saaiste park van heel onze vakantie. Vond ik echt tegenvallen!

[Yeehaw]

Die weg heet Cottonwood Road (Cottonwood Canyon Road). Eerder 50 miles dan 50 kms.

[hekkie]

Moses en Zeus (Canyonlands NP)

Wat ik hier echt mis in deze thread is de spectaculaire dirtroad naar Mozes en Zeus in het noordwestelijk gedeelte van Canyonlands NP.

Even voor de afslag (links) naar Dead Horse SP ga je rechts de Mineral Bottom road op, een gravelweg die heel goed te berijden is maar 13 mijl lang vreselijk saai. Maar dan begint het!

Je bent boven op de rim met fantastisch uitzicht op de Green River beneden je in de verte. Je moet een spectaculaire afdaling maken met haarpins langs de rostwanden met beneden je steeds de prachtige view op de rivier. Eenmaal beneden loont het de moeite een stukje rechts te gaan langs de rivier tot het eindpunt (Mineral Bottom). Fantastisch landschap.

Dan hetzelfde stukje weer terug en de rivier verder volgen. Na een aantal mijlen rij je het Canyonlands NP binnen (White Rimroad) Op de hier en daar zeer smalle weg langs de rotsen aan de ene kant en de rivier aan de andere kant kom je geen mens tegen, maar wat mooi! Dit stuk is te doen met een highclearance.

Hierna kom je op een driesprong en ga je linksaf de Taylor Canyon in, een rotsachtige zandweg, voor de laatste mijlen (5 mijl) naar Moses en Zeus. Dit gedeelte is het meest tricky en heb je zeker een highclearance, maar nog liever 4WD nodig. Op het eindpunt bij de machtige pilaren (spiderrocks) kun je een trail lopen en er is ook een campground voor een evt. overnachting. Wij zijn weer teruggegaan.

Al met al een erg mooie en bijzondere tocht.

Hier een verslag van die dag met foto's.

Marjan

[Yeehaw]

Prachtig verslag Marjan. Tulpen uit Amsterdam (is dat trouwens niet een Duits liedje?)

[hekkie]

Ich glaube schön.....

[Fender75]

Die weg heet Cottonwood Road (Cottonwood Canyon Road). Eerder 50 miles dan 50 kms.

Inderdaad ja! Was wel heel mooi, alhoewel het niet de bedoeling was...

[Airmiles]

Afgelopen maand stond er in Florida een bezoek aan Apalachicola National Forest op de planning. Ik had via internet een mooie wandelroute uitgezocht. Met die gegevens kon ik de navigatie instellen op het beginpunt van de trail. Niet wetende dat het een wirwar van zandpaden betrof. Na 25 kilometer kwam ik uit op wat het begin van de wandelroute moest zijn. Af en toe kreeg ik het toch wel benauwd op die paden. Een Chevrolet Aveo is daar niet voor gemaakt. Gelukkig had het niet geregend, dus waren ze goed berijdbaar. De kuilen waren soms wel een beetje diep en het zand plaatselijk erg los. Gewoon doorrijden en niet stoppen dus maar. Ik was zowat de enige daar. Het leek me niet verstandig er lang te blijven, want stel dat het eens zou gaan regenen. Uiteindelijk ben ik toch maar naar de verharde weg gereden en heb van daaruit enkele korte wandelingen gemaakt. Later begreep ik dat er voor dit soort wegen eigenlijk een backcountry permit nodig was.

[EvdB]

Natuurlijk hebben ook wij enkele van bovenstaande dirtroads gereden.
Dit jaar hadden we een onverwachte dirtroad (gravelroad) op het programma die veel indruk op ons heeft gemaakt en die ik jullie niet wil onthouden.

Naam van de dirt road : Grootdeel is " de Rockroad" (evt namen van de overige wegen heb ik wel in de papierwinkel liggen)
regio : Nebraska
van - naar of loop : Alliance naar Scottsbluff (als je Tom Tom gebruikt moet je in Alliance de weg naar Minatare invoeren)
lengte : 45 mijl
staat van de weg : goed, wat keien maar goed bereidbaar. Kan zelfs met een gewone auto.
gereden in maand -jaar : augustus 2010
type auto : wij hadden een stevig 4WD
eigen ervaring :

Deze road kwamen we "toevallig" op het spoor. We waren in Alliance (voor de carhenge)en gingen vervolgens richting Shottsbluff. Op de kaart (Rand Mc nally) zagen we dat vanuit Alliance, ongeveer terhoogte van highway 2 een korte binnendoorweg was naar Scottsbluff, waar wij voor kozen. Aanvankelijk hadden we even de verkeerde weg omdat we van Nebraska geen gedetailleerdere kaart hadden.(en gingen overdirtroad door washes naar het land van een boer) maar vonden toen de juiste (we hadden in Alliance de verkeerde weggepakt).
Deze weg heeft enorme indruk op ons gemaakt door de verlantenheid van Nebraska die je ziet. Het is langs de Highways al een verlaten staat, maar aan deze route, zie je ranches liggen die ver van de bewoonde wereld liggen. Als je je afvraagt hoe deze mensen hier moeten leven, kun je daar bijna geen antwoord op verzinnen. bij iedere ranch die we zagen verbaasden wij ons weer. Normaal is het uitzicht op een dirtroad d de moeite waard, in dit geval is " het niets zien" de moeite waard.

Af en toe zie je een bewoner in zijn auto voorbij sjezen of een koelwagen. Het is in die zin geen route waar je heel bang hoeft te zijn als je met pech staat: je wordt gevonden (da's altijd onze angst bij de dirtroads).

Als je toch van Alliance naar Scottsbluff gaat: neem deze route!

[Yeehaw]

In Nebraska lijkt het altijd of je na 200 miles rijden nog maar 10 miles bent opgeschoten We hebben eens geprobeerd om van SD helemaal naar het zuiden te rijden via NE en KS maar besloten toch maar de interstates te pakken door CO en NM.

[hekkie]

Bedankt Esmée voor deze toevoeging aan de dirtroads. Dit is weer eens iets anders dan anders en spreekt mij ook wel aan. Ik kan soms ook genieten van het "helemaal niets".....

Marjan

[Henriëtte]

Ik vind dat de Racetrack Valley Road ook wel een plekje op dit topic verdient.

Naam: Racetrack Valley Road
Regio: het noorden van Death Valley National Park
Van - naar: van Ubehebe Crater naar de Racetrack Playa, via dezelfde weg terug
Lengte: 34 mijl (enkele afstand)
Staat van de weg: De weg is vaak erg washboarded. Er liggen lavastenen op de weg waarvan de punten erg scherp zijn, dit heeft vaak lekke autobanden tot gevolg. Verder is de weg niet lastig, er zijn geen afgronden, washes die je moet oversteken of iets dergelijks.
Gereden in: mei 2010
Auto: Jeep Wrangler met banden die geschikt zijn voor off-road driving
Eigen ervaring: Wij hebben - omdat de Racetrack Valley Road bekend staat om de vele lekke banden - speciaal voor deze dag een Jeep Wrangler gehuurd. Het was veel minder washboarded dat we vooraf hadden verwacht, het leek er op dat de weg nog niet lang geleden geëgaliseerd was. We vermoeden daarom dat de banden van onze gewone SUV de route ook wel hadden aangekund. Toch waren we blij dat we in de Jeep Wrangler reden, we hoefden ons nu geen zorgen te maken over de banden en dat rijdt toch wel heel wat relaxter. De Racetrack Valley Road zelf is landschappelijk gezien niet echt bijzonder. Het eindpunt, Racetrack Playa, maakt de lange rit echter wel helemaal goed. Je ziet daar op een droge vlakte de zogenaamde 'moving rocks', compleet met sleepspoor. Het was een geweldige ervaring om dit te zien, we zijn echt urenlang bezig geweest om de bewegende stenen te zoeken en te fotograferen.

[Yeehaw]

Bedankt Henriette. Ik denk ook dat je er verstandig aan gedaan hebt om zo'n Jeep te huren. We twijfelen nog of we dat ook zullen doen in october. Heb je een keteltje opgehangen?

[Henriëtte]

We zijn helemaal vergeten om een keteltje mee te nemen. Helaas, het was echt hartstikke leuk om al die keteltjes daar in the middle of nowhere aan te treffen. Er hing overigens wel een Nederlandse theeketel, uit Amsterdam, compleet met molens en tulpen. Echt heel verrassend! Maak jij ons verzuim weer goed Yeehaw, als je naar de Racetrack gaat

[ned in MO]

Vroeger (toen ik nog niet zo lang geemigreerd was 1996-1997) ging ik er vaak op uit met mijn 4x4 in de omgeving en kwam vaak op de leukste plaatsen terecht.

Deze foto is genomen al staande in de white river in Noord Arkansas.
Dat was niet een echte trail maar meer een avontuur van achteraf weggetjes, log trails en weilandjes om daar te komen



deze zomer hebben we hopelijk een brothertrip in de planning
Ongeveer 5 jaar geleden ben ik met mijn twee broers de canadese rockies ingeweest (het geijkte rondje gedaan).
Mijn jongste broer woont namelijk in Vancouver
Deze Juni is het plan om naar Page /Moab te gaan en daar een aantal trails te gaan rijden.
Als jullie leuke trails voor mij weten die met een SUV te doen zijn houd ik mij aanbevolen.

We gaan het doen met mijn auto die zeer terreinvaardig is.Als je me daar tegenkomt ben ik makkelijk te herkennen door out of state Missouri license plates en de onvermijdelijke NL sticker
Ik moet alleen nog een extra velg zien te vinden voor een reserveband. de auto heeft alleen een thuiskomer en dat is niet geweldig om te verwisselen in het terrein. Band heb ik inmiddels al

[Yeehaw]

Die foto doet me denken aan die reclamefilmpjes waar veel te mooie jongelui onbekommerd door rivieren en over zandwegen rijden zonder dat er een spatje op hun auto komt. En hoe zit het met off road rijden bij Branson Mark?

[ned in MO]

Met alle regen die we gehad hebben zullen er bij off road genoeg spajes op de auto komen denk ik.
Genoeg achteraf weggetjes rond Branson. Als je hier bent wil ik je best een keer meenemen. Ik heb die weggetjes echter al lang geleden gereden. dus verdwalen is mogelijk.
Ik zou dan naar omaha Ar rijden, dan Oost richting Lead hill en na een mijl of 6 linksaf een zandweggetje op ( daarna moet je weten waar je heen gaat ) Ik vond het er altijd erg leuk

[gijsp]

Naam van de dirt road: Apache Trail
regio : Phoenix / Apache Junction
van-naar of loop: van Tortilla Flat naar Roosevelt Dam
lengte: 22 mijl
staat van de weg: Goed
gereden in maand-jaar: 14 september 2009
type auto: Pontiac G5
Ook zonder een 4x4 heel goed te berijden en hele mooi uitzichten