via post-doc positie (H1B) naar greencard?

[Nomad]

@goldenhills, dank voor je reactie. Ik lees hier veel over hard werken. Ik ben eigenlijk heel erg voor een goede balans tussen werk/prive, maar misschien moet ik dat uit mijn hoofd zetten in de VS? Ik vind het helemaal niet erg om veel te werken, maar ik wil wel graag de flexibiliteit/vrijheid hebben om minder te werken als dat beter uitkomt in mijn persoonlijke leven. Maar goed, ik ga sowieso eerst een semester als gastpromovenda naar de VS dus dan kan ik met mensen praten om te zien wat dat harde werken precies betekent en of dat bij mij past. Misschien is het niks voor me en kan ik beter in Europa blijven.

[USInsider]

Golenhills, geldt naar jouw mening dat harde werken voor heel academia (competitie !) of is het mn. voor alles wat te maken heeft met gezondheidszorg ?

[goldenhills]

Ik zie het ook in de technische/exacte richtingen, met name in het onderzoek. Je hoort wel van teaching professors met tenure die zich er makkelijk vanaf maken, maar universiteiten worden steeds kariger met tenure. Assistant professor zonder salaris (zelf je subsidies binnenhalen) wordt steeds gebruikelijker. Het is een lange weg van PhD - postdoc - assistant professor - associate professor - full professor, en er is genoeg competitie.

De mensen die ik ken in de NL academia (technische universiteiten) zijn ook hoofdzakelijk workaholics. Ik denk dat het je werk en je hobby moet zijn om succesvol te zijn, zowel in NL als de USA. Maar in de USA is het denk ik sowieso wat erger, dat zit in de cultuur, en niet alleen in de academia. Mijn algemene indruk is ook dat je in Europa eerder meer vrijheid icm verantwoordelijkheid krijgt in de academia (terwijl ik dat in het bedrijfsleven juist omgekeerd ervaar). Zo is een promotie hier veel meer een vervolgstudie, en mijn promotie in NL was veel meer een baan als onderzoeker en begeleider van master studenten. Dit kan echter erg afhangen van universiteit, afdeling, en zelfs onderzoeksgroep waarvan je deel uitmaakt.

Als gastpromovenda eens kunnen rondsnuffelen is echt een hele mooie kans. Als je blijft groeien in de academia en blijft hoppen van universiteit naar universiteit (of onderzoeksinstituut) kun je echt alle kanten op. Als je een postdoc positie in de VS niet zo ziet zitten, wie weet past het later veel beter als visiting professor of met een meer permanente overstap als tenure track associate professor.

[Blazer_PDX]

@USInsider, bedankt voor alle info!

Ik was eigenlijk van plan (om volgend jaar) een beurs (Rubicon of Marie Curie) in NL aan te vragen zodat ik als postdoc 2-3 jaar naar de VS kan. Zoals ik heb begrepen kan ik met desbetreffende beurs ofwel in dienst van een NL universiteit zijn of van een Amerikaanse universiteit. In het eerste geval moet ik denk ik een J1 visum aanvragen, met het risico dat ik daarna verplicht naar NL moet. In het tweede geval zou misschien een HB1 visum een optie zijn. Ik bedoel, als ik zelf een subsidie meeneem waarvan de universiteit mijn salaris kan betalen, dan moet er toch een universiteit te vinden zijn die hierin mee wil gaan. Mits ik een goede cv heb natuurlijk, maar daar wordt aan gewerkt.

Mochten er hier mensen zijn die specifiek ervaring hebben met opstarten van een academische carrière in de VS, eventueel met een postdoc subsidie vanuit NL, dan hoor ik het graag!

Je doet het voor alsof het makkelijk is om een Rubicon of een Marie Curie binnen te halen, maar die zijn erg competitief! Schrijven er van kost ook meer tijd dan je hoopt, maar je moet het zeker proberen. Ik zie veel mensen die eerst een postdoc positie bemachtigen en dan terwijl ze aan het werk zijn de Rubicon/Marie Curie/EMBO long term gaan schrijven.

Ik werk momenteel op een J1 visum (research scholar, oncology/biomedical sciences) en hoef niet per se 2 jaar terug naar NL na m'n J1 visum. Geen idee waarom niet eigenlijk haha.

Van alle postdocs die ik ken die in de VS werken, is er eentje gelijk op een H1B gestart. Zoals vermeldt is dit wat lastiger en kost dit de universiteit geld. De kans is groter dat je op een J1 visum zult beginnen, wat ook weer z'n voordelen heeft (vrijstelling van betalen sociale lasten, eventuele tax treaty benefits).

[Nomad]

@goldenhills, dank voor je bijdrage! Ik denk dat ik sowieso voor mezelf moet uitzoeken wat het traject naar hoogleraarschap precies inhoudt en of dat eigenlijk wel bij mij past. Ik heb nu als promovenda bovengemiddeld veel vrijheid (vergeleken met andere promovendi). Zowel inhoudelijk als procesmatig kan ik precies doen wat ik wil. Ik zou deze trend graag door willen zetten in een postdoc en de kans dat ik kan blijven doen wat ik wil en hoe ik wil is denk ik het grootste als ik mijn eigen financiering binnenhaal, dus dat is iets wat ik iig wil proberen te doen in de komende jaren.

Ik ben heel blij dat ik de kans heb als gastpromovenda rond te kijken in de VS. Dan kan ik praten met mensen die ervaring hebben met het traject naar full chair en kijken wat mijn kansen zijn om iig een postdoc positie te vinden.

[Nomad]

@Blazer_PDX Ik ben me bewust dat je niet zomaar een Rubicon of Marie Curie binnenhaalt. En ik weet dat het schrijven een lang, pijnlijk proces is. Rubicon kun je alleen tot een jaar na promoveren aanvragen, dus eerst een andere postdoc doen is bijna niet te doen.

Hoezo werk je op een J1 visum en niet op een H1B visum? Hoe heb je je plek gevonden? Gewoon gesolliciteerd of had je al banden in de VS?

Kun je onderhandelen met universiteiten over een J1 dan wel H1B visum?

[USInsider]

Vanwege de header had ik begrepen dat de H-1B een gegeven was. Maar als je op J-1 kunt, dan is het toch een no-brainer ?

Als de primaire aanvrager op J-1 gaat dan kan de 'derivative' op een J-2 visum. Dat geeft recht op aanvragen S.S.#, werken, enz.
Als je max twee jaar blijft dan hoef je in de meeste gevallen vanwege bel. verdrag geen Fed. bel. te betalen en ook geen S.S. afdrachten te doen. (De J-2 wel.)

Vervolgens kan een H-1B voor je aangevraagd worden als men verder wil met je. Dat gaat, zoals al gezegd, in academia anders dan dat het in het bedrijfsleven gebeurt. Voor de H-4: kontakten houden - ook op prof. gebied - is een heel ander verhaal dan kontakten maken.

Vanuit H-1B naar Groene Kaart is voor forummers in vergelijkbare situaties, bijna altijd gegaan via EB-1. Die procedure kan in ong. een jaar rond zijn.

[bedeve]

Ik wens jullie veel succes.

Wat fijn om USinsider hier weer te lezen !

[Nomad]

@USInsider J1 is natuurlijk prima mits er geen eis voor terugkeer naar eigen land is.

Alles bij elkaar lijkt het helemaal niet onmogelijk om via de academische wereld een greencard te krijgen, super leuk! Nu nog kijken of wonen in de VS iets voor ons is.

Als we definitief naar de VS zouden verhuizen willen we ergens wonen waar het hele jaar veel zonuren zijn en de winter zacht is (geen sneeuw!). Ik heb goede dingen gehoord over San Diego en Santa Fe. Dus tijdens mijn semester in de VS volgend jaar, ga ik zeker proberen deze steden te bezoeken.
Andere tips voor gebieden met mooi weer zijn welkom!

[Dakloze]

Vanuit H-1B naar Groene Kaart is voor forummers in vergelijkbare situaties, bijna altijd gegaan via EB-1. Die procedure kan in ong. een jaar rond zijn.

En mocht je niet in aanmerking komen voor EB-2, dan is er nog niks aan te hand. Zolang je maar niet in India, China of Mexico geboren bent, krijg je in de EB-2 of EB-3 categorie ook binnen 18 maanden je GC. Het enige nadeel ten opzichte van EB-1 is dat er dan een PERM nodig is. PERM is een extra procedure waarbij de werkgever aantoont dat ze toch echt geen Amerikaan uit de McDonalds konden wegtrekken om het werk te doen dat jij doet. Deze procedure duurt ongeveer 6 maanden.

[SemJes]

@USInsider J1 is natuurlijk prima mits er geen eis voor terugkeer naar eigen land is.

Ook al krijg je de eis (wat de laatste tijd eigenlijk nog maar weinig voorkomt zo te lezen) dan is het heel gemakkelijk om een waiver te krijgen. Een paar documenten verzamelen, een processing fee betalen en de goedkeuring afwachten. Maak je daar dus pas druk om als het zover is.

Mijn man en ik zijn ook via de academische wereld de VS binnen gekomen, en veel van onze collega's ook (J-1 --> H1B --> EB1).

Succes en veel plezier!

[Nomad]

@thenextdtrump, dank voor de info!
@SemJes, dank voor het delen van je ervaring! Wat goed om te horen dat die eventuele terugkeer eis niet zo streng is.
Heb je ook in de Nederlandse academische wereld gewerkt? Waarom besloot je naar de VS te vertrekken? Wat is het allergrootste verschil tussen de NL en Amerikaanse academische wereld volgens jou?

[ElizabethJennings]

@USInsider J1 is natuurlijk prima mits er geen eis voor terugkeer naar eigen land is.

Ook al krijg je de eis (wat de laatste tijd eigenlijk nog maar weinig voorkomt zo te lezen) dan is het heel gemakkelijk om een waiver te krijgen. Een paar documenten verzamelen, een processing fee betalen en de goedkeuring afwachten. Maak je daar dus pas druk om als het zover is.

Ja, ik ken ook een aantal mensen bij wie het zo gegaan is.

Ik werk ook in de VS op een H-1B. Ik ben in het buitenland gepromoveerd, heb in een ander buitenland gepostdoct en werk nu dus als Assistant Professor in Amerika (en ja, dit zou je bekend kunnen voorkomen van een ander forum ). Ik heb gewoon gesolliciteerd, maar connecties zijn inderdaad wel handig. Ik vermoed ook dat ik bij sommige banen niet eens ben meegenomen omdat ik nog nooit in Amerika gewerkt had.

Ik ben hier nu een klein jaar en mij bevalt het heel goed. Wel intens en in het begin nog weleens lastig omdat je het Amerikaanse systeem niet gewend bent, maar ik ben blij de stap gezet te hebben!

[Nomad]

@ElizabethJennings, lekker internationaal, dat doe je goed! Wat vind je fijn en niet fijn aan werken in de Amerikaanse universitaire wereld? Op wat voor soort universiteit werk je? Groot/klein, bekend/onbekend? En wilde je destijds specifiek naar de VS of was de vacature inhoudelijk gewoon interessant? Hoe besloot je waar te solliciteren/werken? Elke universiteit/staat/stad is anders natuurlijk, hoe selecteer je?

[ElizabethJennings]

Ik vind de vrijheid fijn. Ik leg aan niemand verantwoording af over mijn onderzoek. Wel over mijn productiviteit natuurlijk, maar ik kan precies doen wat ik interessant vind zonder daar toestemming voor te hoeven vragen. Ik mag ook gewoon meteen PhD studenten adviseren zonder dat er nog iemand boven me staat. Ook heel fijn. En heb hier mijn eigen lab.

Ik werk op een R1-universiteit (maar geen Ivy League ofzo, meer ergens in de top 100 in de rangorde van Amerikaanse universiteiten). Ik geloof dat er zo'n 30.000 studenten zijn hier. Ik kende de universiteit wel van naam voordat ik er solliciteerde, maar was er nog nooit geweest en kende ook niemand binnen de afdeling persoonlijk.

Qua sollicitaties heb ik me inderdaad (op één na) alleen maar op Noord-Amerika gericht. Heb vacatures binnen mijn "domein" van onderzoek doorgekeken en gesolliciteerd waar ik mezelf zou kunnen zien werken. Voornamelijk R1-universiteiten met een vliegveld redelijk in de buurt. Steden en locatie heb ik verder in eerste instantie niet zo op geselecteerd, met het idee dat ik dat wel zou zien als ik voor een interview mocht komen (één plaats viel dus zo erg tegen dat die eigenlijk meteen na het interview afviel voor mij; maar ja, zonder dat interview had ik dat niet geweten, dus geen spijt dat ik daar wel gesolliciteerd heb).

[Nomad]

@ElizabethJennings Dank voor het delen van je ervaring! Wat betreft die vrijheid om te doen wat je wilt, hoe heb je dat elders ervaren? Ik ben natuurlijk pas promovenda, maar ik kan precies doen wat ik wil en mijn promotor ook. Misschien komt dit door het meebrengen van eigen subsidiegeld.

[SemJes]

@SemJes, dank voor het delen van je ervaring! Wat goed om te horen dat die eventuele terugkeer eis niet zo streng is.
Heb je ook in de Nederlandse academische wereld gewerkt? Waarom besloot je naar de VS te vertrekken? Wat is het allergrootste verschil tussen de NL en Amerikaanse academische wereld volgens jou?

Behalve m'n stages heb ik nooit in NL gewerkt (we verhuisden naar de VS het jaar dat ik m'n Master's behaalde) dus ik kan het helaas niet vergelijken. Ik weet wel dat m'n man en ik beide erg verbaasd waren dat je niet gewoon met een spijkerbroek aan naar het werk mocht Misschien anders bij andere werkplekken maar in ons ziekenhuis was het in ieder geval echt not done.

[ElizabethJennings]

@ElizabethJennings Dank voor het delen van je ervaring! Wat betreft die vrijheid om te doen wat je wilt, hoe heb je dat elders ervaren? Ik ben natuurlijk pas promovenda, maar ik kan precies doen wat ik wil en mijn promotor ook. Misschien komt dit door het meebrengen van eigen subsidiegeld.

Op andere plaatsen was ik vaak ontzettend afhankelijk van hoe de middelen verdeeld werden. En wat ik in NL vaak zag, in mijn vakgebied althans, is dat je aangenomen wordt op een bepaald project. Dat is hier niet. Het is ook veel breder hier in Amerika. Je volgt tijdens je PhD nog best wel wat vakken en je promotieonderzoek begint op sommige universiteiten pas een jaar of twee, drie nadat je begonnen bent. Nadeel voor de student is wel dat je echt student bent en je inkomen vaak beursafhankelijk is.

[Nomad]

Behalve m'n stages heb ik nooit in NL gewerkt (we verhuisden naar de VS het jaar dat ik m'n Master's behaalde) dus ik kan het helaas niet vergelijken. Ik weet wel dat m'n man en ik beide erg verbaasd waren dat je niet gewoon met een spijkerbroek aan naar het werk mocht Misschien anders bij andere werkplekken maar in ons ziekenhuis was het in ieder geval echt not done.

Je bedoelt dat je in de VS niet met spijkerbroek op werk hoort te verschijnen of bedoel je in NL?

Ik zit in een heel ander vakgebied, en binnen mijn vakgebied varieert het heel erg tussen formeel en informeel, ook binnen Nederland.

[USInsider]

TheNextTrump, de PERM procedure kan beduidende vertragingen opleveren.
Voeg daarbij vergissingen en 'vergissingen' gemaakt door advokaten - en de periodes die jij noemt zijn echt wishful thinking.
Vooral in het bedrijfsleven ken een EB-3 procedure een affaire van meerdere jaren betekenen.
Al is het niet acht jaar meer zoals ons overkwam.

Heb je zelf een EB-3 procedure doorlopen ?